Μακάριος Λαζαρίδης: Φέτες

Ο Μακάριος Λαζαρίδης επέκτεινε το δόγμα Σκρέκα, καταγγέλλοντας την υπερκατανάλωση καρπουζιού που επιβαρύνει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.

Η μεγαλύτερη επιτυχία του Κυριάκου Μητσοτάκη στα πέντε χρόνια που κυβερνάει είναι η πολιτική τιμών.

Τα τρόφιμα, η ενέργεια, η τηλεφωνία, τα εισιτήρια – στη στεριά, τον αέρα και τη θάλασσα – η στέγη, βρίσκονται στα επίπεδα που επιθυμεί. Όπως και ο ΦΠΑ που τα επιβαρύνει.

Κάποια κορόιδα στην αντιπολίτευση τον καταγγέλλουν για αποτυχία με την ακρίβεια. Προφανώς δεν αντιλαμβάνονται ότι δεν αποτελεί αστοχία, αλλά συνειδητή επιδίωξη του.

Η πολιτική του δεν έχει στόχο να ανακουφίσει τους πολλούς και τους αδυνάμους, τους καταναλωτές και τους χρήστες.

Εξυπηρετεί την κερδοσκοπία της κάστας και των καρτέλ που τον στηρίζουν: τραπεζίτες, μεγαλέμποροι, μεγαλοεισαγωγείς και βιομήχανοι, «σουπερμακετάδες», «γαλατάδες», ακτοπλόοι, τηλεφωνικοί και ενεργειακοί πάροχοι, αεριτζήδες… Α, και μιντιάρχες…

Με τη διατήρηση των συντελεστών ΦΠΑ στα ύψη, εισπράττει και ο ίδιος, ως κράτος, ιλιγγιώδη ποσά από τους καταναλωτές. Έτσι, παραμυθιάζει τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών για «πλεονάσματα» και επιπλέον έχει λεφτά για τα γαλάζια παιδιά του κρατικού μηχανισμού, τους πάσης φύσεως προμηθευτές του δημοσίου και τις απευθείας αναθέσεις.

Όσοι νομίζουν ότι αυτή η πολιτική δεν έχει ιδεολογική βάση, επίσης πέφτουν έξω: έχει και με καθαρή στόχευση: την κοινωνία του ενός τρίτου. Δια της μεταφοράς πόρων από τους πολλούς στους λίγους και το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ τους. Αλλιώς πως: αναδιανομή εισοδήματος προς τα πάνω.

Το ένα τρίτο θα απολαμβάνει ποιοτικό βίο με τα ιδιωτικά νοσοκομεία του, τα ιδιωτικά σχολεία του, τις ακριβές αγορές του, τα ταξίδια και την πολυτέλεια.

Τα δυο τρίτα, με εσωτερική κλιμάκωση, θα ψευτοζούν με ένα μεγάλο μέρος να λιμνάζει στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Στα εγκαταλειμμένα δημόσια σχολεία και νοσοκομεία, χωρίς ασφαλιστική κάλυψη και χωρίς εργασιακά δικαιώματα, ούτε καν για να διαμαρτυρηθεί και να απεργήσει.

Οι πιο έξυπνοι στο σύστημα Μητσοτάκη απλώς επωφελούνται από αυτή την πολιτική και σιωπούν. Οι ευφυέστεροι ακολουθούν κανόνες όπως: «όταν κλέβουν δεν μιλάνε», «σκάσε και κονόμα», «όλοι δικοί μας είμαστε»…

Υπάρχει και η πινακοθήκη των ηλιθίων. Με την κουτοπονηριά να εξευγενίσουν αυτή τη πολιτική, πατάνε τα κορδόνια τους.

Πχ ο υπουργός – παρακολούθησης των τιμών να ανεβαίνουν – Κώστας Σκρέκας, εφηύρε την παγκόσμια πατέντα: αν αγοράσεις για το Πάσχα μικρότερο αρνί, θα σου κοστίσει φτηνότερα.

Προφανώς αν πας το καλοκαίρι συντομότερες διακοπές θα πληρώσεις και λιγότερα – και αν δεν πας καθόλου θα σου έλθει τζάμπα…

Ή, όπως δίδαξε και ο Μητσοτάκης, αν πάρεις μισό κιλό φέτα, θα πληρώσεις ακριβώς τα μισά.

Η ακραία δήλωση κρετινισμού όμως προήλθε από έναν βουλευτή που έχει θητεύσει δίπλα στον Κυριάκο ως δημοσιογράφος – μη φανταστείτε καμιά μεγάλη καριέρα – μεταφορέας των βουλήσεων του.

Ο σοφός λαός της Καβάλας τον ανέδειξε εκπρόσωπο του στη Βουλή. Ίσως γιατί αυτοπροβλήθηκε ως εν δυνάμει υφυπουργός. Που δεν έγινε, επειδή τον έκοβε ο Θεοδωρικάκος, αλλά και όταν ο Θεοδωρικάκος έπεσε σε δυσμένεια, πάλι δεν έγινε.

Έχει και ο Μητσοτάκης τα όρια του, όπως ξέρουμε και από την περίπτωση Διαμαντοπούλου.

Ο Μακάριος Λαζαρίδης επέκτεινε το δόγμα Σκρέκα, καταγγέλλοντας την υπερκατανάλωση καρπουζιού που επιβαρύνει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.

Ανακαλύπτοντας ότι στη Γερμάνια οι νοικοκυραίοι αγοράζουν το εν λόγω είδος με τη φέτα – και όχι «πιάσε ένα καλό» – άνοιξε δρόμο για νέες κατακτήσεις του ανθρώπινου μυαλού.

Ζωή με φέτες…

ieidiseis.gr