Mε «γκρίζες ζώνες» για την Ελλάδα η ευρωπαϊκή συμφωνία για το μεταναστευτικό – Οι κίνδυνοι

Η κυβέρνηση δηλώνει ικανοποιημένη για το Νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου, στο οποίο, μετά από μακρές και επώδυνες διαπραγματεύσεις κατέληξαν καταρχήν χθες η Ε.Ε. το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωκοινοβούλιο, με τη λογική ότι καλύτερα μία συμφωνία, έστω και με γκρίζα σημεία, παρά παράταση του αδιεξόδου, όπως λένε χαρακτηριστικά κυβερνητικά στελέχη.

Και αυτό, διότι υπήρχε εύλογη ανησυχία ότι μπορεί το θέμα να παρέμενε ανοικτό μέχρι τη λήξη της ισπανικής προεδρίας και τις επικείμενες Ευρωεκλογές, όπως συνέβη από το 2020, οπότε πρωτοπαρουσιάστηκε το Σύμφωνο, σε μια προσπάθεια να τερματιστούν οι πολυετείς κρίσεις, με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να παλεύουν μόνες, παίρνοντας μονομερή και ασυντόνιστα μέτρα για να αντιμετωπίσουν την απότομη άνοδο του αριθμού των αιτούντων ασύλου.

Το «αγκάθι» του προωθούμενο Νέου Συμφώνου για την Ελλάδα είναι ότι η έννοια της υποχρεωτικής αλληλεγγύης που προωθείται είναι ασαφής ως προς τις υποχρεώσεις των υπολοίπων χωρών έναντι αυτών της πρώτης γραμμής, όπως η δική μας, η Ιταλία και η Ισπανία, που δέχονται το μεγαλύτερο μέρος των αιτούντων άσυλο. «Δεν προβλέπεται συγκεκριμένη στήριξη στις χώρες υποδοχής» σημειώνουν με προβληματισμό κυβερνητικά στελέχη, αλλά και άλλοι.

Επιπρόσθετα, οι επικριτές της συμφωνίας λένε ότι υπονομεύει το δικαίωμα στο άσυλο και δεν θα λύσει προβλήματα.

«Το προτεινόμενο σύστημα δεν θα είναι τελικά εφαρμόσιμο, οι διαδικασίες στα σύνορα και η κράτηση θα συνεπάγονται πολύ υψηλό ανθρώπινο κόστος και περαιτέρω διοικητικές επιβαρύνσεις για τις εθνικές αρχές», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Γερμανός Ευρωβουλευτής Terry Reintke, συμπρόεδρος της Ομάδας των Πρασίνων.

Και η διευθύντρια του γραφείου ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων της Διεθνούς Αμνηστίας Eve Geddie, όμως, δήλωσε ότι «το σύμφωνο θα οδηγήσει σχεδόν σίγουρα περισσότερους ανθρώπους στην de facto κράτηση στα σύνορα της ΕΕ και θα μειωθούν οι εγγυήσεις για τους ανθρώπους που ζητούν άσυλο στην ΕΕ, με περισσότερους ανθρώπους διοχετεύεται μέσω υποτυπωδών διαδικασιών ασύλου στα σύνορα».

Πρόσθεσε, δε, ότι «αντί να δίνουν προτεραιότητα στην αλληλεγγύη μέσω μετεγκαταστάσεων και ενίσχυσης των συστημάτων προστασίας, τα κράτη θα μπορούν απλώς να πληρώσουν για να ενισχύσουν τα εξωτερικά σύνορα ή να χρηματοδοτήσουν χώρες εκτός ΕΕ για να εμποδίσουν τους ανθρώπους να φτάσουν στην Ευρώπη».

Μια άλλη ανησυχία που εγείρει η Αμνηστία είναι ότι «η συμφωνία που επιτεύχθηκε επιτρέπει επίσης στις χώρες να εξαιρεθούν από ένα ευρύ φάσμα κανόνων ασύλου της ΕΕ σε περιόδους αυξημένων αφίξεων και σε περίπτωση λεγόμενης εργαλειοποίησης μεταναστών ή ανωτέρας βίας».

Και κατέληξε: «Αυτή η συμφωνία ενισχύει την εξάρτηση της ΕΕ από κράτη πέρα από τα σύνορά της για τη διαχείριση της μετανάστευσης».

Ανάμεσα στα μαύρα σημεία του Συμφώνου η οργάνωση επισημαίνει την έλλειψη συγκεκριμένης στήριξης σε χώρες υποδοχής όπως η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ελλάδα, όπως και το γεγονός ότι δίδεται η δυνατότητα στις χώρες να μην εφαρμόζουν ένα ευρύ φάσμα κανόνων για το άσυλο σε περιόδους αυξημένων αφίξεων και σε περιπτώσεις της αποκαλούμενης «εργαλειοποίησης» μεταναστών.

Παρά τις παραπάνω ενστάσεις, πάντως, ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου κ. Δ. Καιρίδης δήλωσε χθες ότι η χώρα μας μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένη όπως και τα υπόλοιπα κράτη-μέλη στην πρώτη γραμμή, από την κατάληξη των διαπραγματεύσεων καθώς αρκετές από τις επιδιώξεις της αποτυπώθηκαν στο κείμενο της Συμφωνίας, κορυφαία μεταξύ των οποίων είναι η δημιουργία, για πρώτη φορά, ενός υποχρεωτικού μηχανισμού αλληλεγγύης καθώς και η πρόβλεψη για ετήσια πολιτική συζήτηση, σε υπουργικό επίπεδο, που θα θέτει επί τάπητος τη μεταναστευτική κατάσταση και τις ανάγκες που υπάρχουν με όρους αλληλεγγύης.

ieidiseis.gr

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ/ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ