Μέγκα ντηλ των Ευρωπαίων «συμμάχων» με την Τουρκία

Το Neostrategy.gr, επανειλημμένως είχε επιμείνει στο σχεδιαζόμενο μέγκα ντηλ των Ευρωπαίων «συμμάχων» με την Τουρκία. Τόσο για την αγορά των μαχητικών αεροσκαφών, Eurofighter, όσο και τον εξοπλισμό τους με τους πυραύλους, Meteor, οι οποίοι θεωρείται ότι θα «ισοφαρίσουν» την αεροπορική «υπεροχή» που θα είχε η Ελλάδα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο με γαλλικό και αμερικανικό εξοπλισμό.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ωστόσο, το μόνο που έκανε εδώ και πολλούς μήνες ήταν να προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Οπως εξάλλου το ίδιο κάνει και με την πιθανότητα να ενταχθεί η Τουρκία στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική άμυνας και στα ευρωπαϊκά εξοπλιστικά κονδύλια. Αλλωστε, η αγορά των Eurofighter φαίνεται πως αποτελεί ένα από τα εισιτήρια που πληρώνει η Τουρκία γι’ αυτό. Πόσο μάλλον, που στην ευρωπαϊκή κοινοπραξία που παράγει το αεροσκάφος είναι και η ιταλική εταιρεία, Leonardo (21%), με την οποία πολεμικές βιομηχανίες της Τουρκίας έχουν κλείσει στρατηγική – «εταιρική» συμμαχία, απ’ όπου προσδοκούν να αντλήσουν ευρω-χρηματοδοτήσεις.

Για να μην υπάρχουν αυταπάτες, ο τρόπος που αντιμετώπισαν οι Ευρωπαίοι «σύμμαχοι» την Τουρκία στην περίπτωση της πώλησης των Eurofighter, δείχνει τον δρόμο που θα ακολουθήσουν και στο θέμα της εισόδου της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική άμυνας, το SAFE και άλλα προγράμματα της ΕΕ. Εξάλλου, στις Βρυξέλλες, με κάθε ευκαιρία, «ομονοούντα εταίρο» χαρακτηρίζουν την Τουρκία.

Πως αντιμετώπισε η κυβέρνηση Μητσοτάκη τις μεθοδεύσεις των Ευρωπαίων «συμμάχων», οι οποίες βρίσκονταν σε εξέλιξη εδώ και τουλάχιστον ένα έτος; Παραπλανώντας την ελληνική κοινή γνώμη. Τη μια ο υπουργός Αμυνας, Νίκος Δένδιας, καλούσε την πρέσβη της Γαλλίας δήθεν για να της «τρίξει τα δόντια», ούτως ώστε να μην δοθούν οι πύραυλοι Meteor στην Τουρκία. Την άλλη γίνονταν διαρροές για «παρεμβάσεις» προς την κατεύθυνση της Γερμανίας να μην συναινέσει. Κατόπιν, καλλιεργείτο το επικοινωνιακό παραμύθι ότι η Αθήνα θα προβεί σε «βαρυσήμαντες» παρεμβάσεις εντός της ΕΕ, προκειμένου να μπλοκαριστούν τα μεγάλα ντηλ τουρκικών πολεμικών βιομηχανιών με την Ιταλία, την Ισπανία, κ.ο.κ.

Τελικώς, άνθρακες αποδείχτηκε ο θησαυρός. Εσχάτως, κατά την επίσκεψη του Βρετανού πρωθυπουργού, Κιρ Στάρμερ, στην Τουρκία, ανακοινώθηκε και επίσημα η αγορά. Αραγε, τι κάνει ο πρωθυπουργός, ο οποίος διαφημίζει τις «καλές» σχέσεις του με την Μελόνι ή τον Μέρτς; Τι έκανε ο υπουργός Αμυνας στα συνεχή ταξίδια του στο Λονδίνο; Φρόντισαν ποτέ να τρίξουν πραγματικά τα δόντια στους ομολόγους τους;

Την επίσκεψη του Βρετανού πρωθυπουργού στην Τουρκία, ακολουθεί αυτή του Γερμανού καγκελάριου, Φρίντριχ Μερτς. Εχει προηγηθεί αυτή του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών, Γιόχαν Βάντεφουλ, ο οποίος είχε προαναγγείλει το «σφράγισμα» της συμφωνίας με την Τουρκία.

Τώρα, η Αγκυρα ανακοίνωσε ότι θα αγοράσει 44 Eurofighter Typhoon. Είκοσι καινούργια από τη Βρετανία, 12 μεταχειρισμένα από το Κατάρ και άλλα 12 από το Ομάν. Προβλέπεται και δικαίωμα προαίρεσης (Option) για άλλα 40. Ως γνωστόν, το Κατάρ είναι στενός σύμμαχος της Τουρκίας και μάλιστα στο πλαίσιο κοινών αεροπορικών ασκήσεων, ουσιαστικά εκπαίδευε Τούρκους πιλότους στα Eurofighter.

Από τα στοιχεία που έως τώρα έχουν ανακοινωθεί, το συνολικό κόστος της αγοράς υπερβαίνει ενδεχομένως τα 13 δισ. δολάρια. Πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο ποσόν, δυσανάλογα μεγάλο για 20 – ή και 40 – αεροσκάφη. Ενδεχομένως, η συμφωνία να αφορά κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που φαίνεται. Δεν αποκλείεται στα ποσά να περιλαμβάνεται ο οπλισμός με ευρωπαϊκούς πυραύλους Meteor, για τους οποίους η Αθήνα δήθεν έβαλε «βέτο» στους Ευρωπαίους «συμμάχους», ακόμα και για παροχή τεχνογνωσίας, την οποία η Τουρκία έχει μεγάλη ανάγκη προκειμένου να κατασκευάσει (εάν τα καταφέρει) το νέο, δικό της μαχητικό αεροσκάφος 5ης γενιάς, ΚΑΑΝ.

Να σημειωθεί πως η Βρετανία, η οποία ήταν εξαρχής ο βασικός υποστηρικτής της πώλησης των μαχητικών, έχει εδώ και πολλά χρόνια στενή στρατιωτική συνεργασία με την Τουρκία, σε επίπεδο παροχής κρίσιμης τεχνολογίας. Υπενθυμίζεται ότι για την παραγωγή του αεροσκάφους Eurofighter Typhoon, η κοινοπραξία thw Eurofighter διαθέτει τέσσερις γραμμές συναρμολόγησης που βρίσκονται: Στη Βρετανία (Warton), στη Γερμανία (Manching), στην Ισπανία (Getafe) και στην Ιταλία (Caselle).

Τον Ιούλιο, αναφέρθηκε ότι οι βρετανικές εγκαταστάσεις είχαν σταματήσει λόγω έλλειψης παραγγελιών. Ετσι, ειδικά για την βρετανική γραμμή παραγωγής το «τουρκικό συμβόλαιο» ήταν κάτι παραπάνω από ένεση ζωής. Από την άλλη, για την Τουρκία, η οποία αντιμετώπιζε προβλήματα, λόγω της παλαιότητας του στόλου της των F-16, και της έως τώρα άρνησης των ΗΠΑ να «ξεκλειδώσουν» την πώληση μαχητικών 5ης γενιάς, F-35, αλλά και τους δισταγμούς ως προς την πώληση νέων τύπων F-16, τα Eurofighter αποτελούν μια καλή λύση. Να σημειωθεί πως με Eurofighter επιχειρεί τα τελευταία χρόνια η βρετανική Πολεμική Αεροπορία από τη βάση της στο Ακρωτήρι, στην Κύπρο, τόσο προς την κατεύθυνση της Μαύρης Θάλασσας, όσο και στη Μέση Ανατολή.

Την προηγούμενη εβδομάδα, ο Τ. Ερντογάν επισκέφθηκε το Κατάρ. Στην ατζέντα του, μεταξύ άλλων, ήταν η αγορά 24 μεταχειρισμένων αεροσκαφών Eurofighter Typhoon. Σύμφωνα με διεθνή ΜΜΕ, ειδικευμένα σε αμυντικά θέματα, τα Eurofighter του Κατάρ, που άρχισε να παραλαμβάνει το 2022, είναι προηγμένες εκδόσεις Tranche 3A, με δυνατότητες πολλαπλών ρόλων και αεροπορικής υπεροχής συγκρίσιμες με τις τελευταίες ευρωπαϊκές διαμορφώσεις. Τα αεροσκάφη που υποσχέθηκε το Σουλτανάτο του Ομάν είναι έκδοσης Tranche 3, του 2019. Με τη μελλοντική έκδοση Eurofighter Typhoon T4, η Τουρκία επιλέγει μια σημαντική επιλογή που θα της παρέχει ένα αεροσκάφος ικανό να επιχειρεί για την υποστήριξη του KAAN.

neostrategy.gr