Μέτωπο Δεξιάς για να ανατραπούν οι υπάρχουσες «ισορροπίες» στην Ευρώπη

Απορρίπτοντας το ακροδεξιό κόμμα, Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), και αγκαλιάζοντας την πρωθυπουργό της Ιταλίας, Τζόρτζια Μελόνι, η Μαρίν Λεπέν έκανε μια αριστοτεχνική πολιτική κίνηση, σχολιάζει στον New Statesman ο αρθρογράφος, Wolfgang Münchau, διευθυντής του think tank, Eurointelligence.

Όλα πάνε καλά για τη Μαρίν Λεπέν αυτή τη στιγμή. Η αρχηγός της Γαλλικής Εθνικής Συσπείρωσης ήταν ο εγκέφαλος πίσω από την πρόσφατη αποβολή της ακροδεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD) από τη δική της ομάδα, Ταυτότητα και Δημοκρατία, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

«Δεξιό μέτωπο» κατά κεντροδεξιάς – κεντροαριστεράς

Επιφανειακά, αυτό έμοιαζε με ρήγμα της δεξιάς, αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν μια αριστοτεχνική πολιτική κίνηση. Με το AfD εκτός, η Λεπέν άνοιξε την πόρτα σε μια συγχώνευση με την άλλη μεγάλη ομάδα της δεξιάς, τους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές της Τζόρτζια Μελόνι. Κι αυτό, με τη σειρά του, θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για έναν συνασπισμό με το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ).

Αυτή είναι η μεγάλη στρατηγική της Μελόνι. Μια ισχυρή πλατφόρμα στην Ευρώπη που μοιάζει με τον δικό της δεξιό συνασπισμό στην Ιταλία. Στόχος τόσο της Λεπέν όσο και της Μελόνι είναι να διαλύσουν την κεντρώα πλειοψηφία που ήταν πρακτικά, διαχρονικά, επικεφαλής στο τιμόνι της πολιτικής της ΕΕ.

Το κεντροδεξιό ΕΛΚ ήταν ανέκαθεν η μεγαλύτερη κομματική – πολιτική ομάδα και προβλέπεται να επεκτείνει το προβάδισμά του μετά τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου. Αλλά το ΕΛΚ χρειαζόταν πάντα να προβαίνει σε συνασπισμούς με ομάδες του κέντρου και της αριστεράς.

Μετά τις τελευταίες ευρωεκλογές, το 2019, οι τέσσερις κεντρώες ομάδες -οι Σοσιαλιστές, οι Πράσινοι, το Renew του Εμμανουέλ Μακρόν και το ΕΛΚ- κατάφεραν να εκλέξουν την Ούρσουλα Φον Ντερ Λάϊεν ως πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με πλειοψηφία εννέα ψήφων. Αυτή τη φορά, τα τέσσερα κόμματα πιθανότατα θα εξακολουθήσουν να έχουν την πλειοψηφία, αλλά δεν είναι ξεκάθαρο ότι θα ενωθούν γύρω από την Φον Ντερ Λάϊεν, ή άλλον υποψήφιο.

Το όραμα της Μελόνι για την πλειοψηφία της δεξιάς είναι και αριθμητικά δυνατό και πολιτικά εφικτό. Η Λεπέν, λοιπόν, απηύθυνε την πρόσκληση της σε συνέντευξή της στην ιταλική εφημερίδα, Corriere della Sera. Η Μελόνι αντέδρασε θετικά. Ο Ματέο Σαλβίνι, του οποίου η Λέγκα είναι σε συμμαχία με τη Μελόνι και συνδέεται με τη Λεπέν, δήλωσε ότι θα υποστήριζε επίσης μια συγχώνευση. Αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό μια γαλλο-ιταλική δουλειά.

Χριστιανοδημοκράτες με Μελόνι και Λεπέν

Εάν σκεφτεί κανείς ότι μπορεί να υπάρξει ένας συνασπισμός, χωρίς τους ακραίους, αυτή θα είχε μεγάλη πολιτική επικάλυψη με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Οι Χριστιανοδημοκράτες της Γερμανίας (CDU/CSU) είναι η κυρίαρχη ομάδα στο κεντροδεξιό ΕΛΚ. Δεν υπάρχει περίπτωση να συνασπιστούν με μια ομάδα που θα περιλάμβανε το AfD. Η CDU, ωστόσο, δεν έχει πρόβλημα με τη Μελόνι. Κάποιοι μπορεί να αντιταχθούν σε μια συμμαχία που περιλαμβάνει τη Λεπέν, αλλά η Γαλλίδα πολιτικός έχει απομακρυνθεί στρατηγικά από τις πρώην εξτρεμιστικές θέσεις της, ειδικά για την Ευρώπη.

Τώρα, η αποβολή του AfD από τη Λεπέν την βοηθά να σχηματίσει δύο συνασπισμούς ταυτόχρονα: Με τη Μελόνι και την κεντροδεξιά. Το κόστος θα είναι η απώλεια περίπου 17 εδρών. Δηλαδή ο αριθμός των ευρωβουλευτών που προβλέπεται να πάρει το AfD.

 

Να σημειωθεί πως το AfD εξακολουθεί να είναι ισχυρό κόμμα, παρόλο που δεν έχει τα ποσοστά που έπαιρνε πριν από λίγους μήνες, εξαιτίας σειράς σκανδάλων, συμπεριλαμβανομένου αυτού με τον υποψήφιο στις ευρωεκλογές, Μαξιμίλιαν Κραχ, ο οποίος, σε συνέντευξή του, είπε ότι δεν ήταν όλα τα μέλη των SS εγκληματίες.

Εν τω μεταξύ, μια ισοπαλία με την κεντροδεξιά στην Ευρώπη, θα ενίσχυε και τη θέση της Λεπέν στη Γαλλία. Εξάλλου, ο μεγάλος στόχος της είναι να διαδεχθεί τον Μακρόν, το 2027.

Συμμαχία και με τον Ορμπαν

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα έχει συνολικά 720 έδρες. Η πλειοψηφία θα ήταν 361 έδρες. Η δημοσκόπηση του Politico δίνει 139 έδρες στους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές και την Ταυτότητα και τη Δημοκρατία της Λεπέν. Το ΕΛΚ προβλέπεται να πάρει 174 έδρες. Μαζί, με 313 έδρες, δεν θα έχουν πλειοψηφία.

Τότε θα τεθεί το ερώτημα: Ποιος άλλος θα μπορούσε να προστεθεί σε έναν τέτοιο συνασπισμό; Υπάρχει το κόμμα Fidesz του Βίκτορ Ορμπαν, που προβλέπεται να πάρει 12 έδρες. Αλλά και αυτές δεν αρκούν. Επομένως, θα πρέπει να έλθουν σε επαφή με κομμάτια του Renew, το οποίο είναι χωρισμένο μεταξύ των ανθρώπων του Μακρόν και των δεξιών φιλελεύθερων, των Φιλελευθέρων, όπως το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας ή το Ολλανδικό Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία, το κόμμα του Μαρκ Ρούτε. Η Μελόνι έχει δίκιο ότι θα μπορούσε να υπάρξει πλειοψηφία στα δεξιά των Σοσιαλιστών.

Η επισφαλής θέση της Φον Ντερ Λάϊεν

Η Μελόνι, επίσης, έχει πει ότι δεν θα ψήφιζε τη Φον ντερ Λάιεν για εκ νέου επικεφαλής της Κομισιόν, αν την στήριζε ένας συνασπισμός κομμάτων με τη συμμετοχή της αριστεράς. Το ίδιο, βέβαια, λένε οι Σοσιαλιστές και οι Πράσινοι για τη Μελόνι. Αρα, η Μελόνι μέσα σε ένα διευρυμένο κέντρο, δεν υφίσταται.

Αυτό οδηγεί σε δύο πιθανές επιλογές συνασπισμού: τον σημερινό συνασπισμό των τεσσάρων κομμάτων ή έναν συνασπισμό της δεξιάς. Ένας τετρακομματικός συνασπισμός του κέντρου θα είχε πιθανώς ονομαστική πλειοψηφία, αλλά μπορεί να μην είναι αρκετά συνεκτικός. Έχει δημιουργηθεί χάσμα μεταξύ των Πρασίνων και του ΕΛΚ σχετικά με το μέλλον των πράσινων πολιτικών της Επιτροπής.

Μια νέα ενωμένη δεξιά θα ήταν ένα κόμμα με επικεφαλής τη Γαλλία και την Ιταλία, και με την Ισπανία να εκπροσωπείται μέσω του Vox. Αλλά σε αυτό το σχήμα δεν θα υπάρχουν Γερμανοί. Η CDU δεν μπορεί να συνεργαστεί με το AfD. Ωστόσο, μπορεί να λειτουργήσει με τη Μελόνι.

 

Η Φον Ντερ Λάϊεν δεν θα είχε κανένα πρόβλημα με το να αποτελεί κομμάτι ενός συνασπισμού της δεξιάς. Αλλά ούτε αυτή μπορεί να συνεργαστεί με το AfD. Η μεγάλη κόκκινη γραμμή της είναι η υποστήριξη στην Ουκρανία. Δεν είμαι σίγουρος, πάντως, ότι αποκλείει τον Όρμπαν. Εξάλλου, η θέση του για την Ουκρανία είναι λίγο πιο … λεπτή από αυτή του AfD. Αποσπά ανταλλάγματα σε χρήμα, αλλά δεν εμποδίζει την αποστολή στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας στην Ουκρανία.

Η σημαντικότερη πολιτική συνέπεια μιας τέτοιας συμμαχίας θα ήταν ο εκτοπισμός της πράσινης πολιτικής. Το χαρακτηριστικό στίγμα της προεδρίας της Φον Ντερ Λάϊεν. Το 2019, όταν έγινε πρόεδρος της Κομισιόν, την αποκάλεσε ως τη στιγμή της Ευρώπης για την απογείωση στη Σελήνη. Οι Πράσινοι ήταν το κεντρικό συστατικό του συνασπισμού της.

Ο Bas Eickhout, ο Ολλανδός Πράσινος και συναρχηγός των Ευρωπαϊκών Πρασίνων, το αντελήφθη ορθά όταν είπε: «Φανταστείτε αν ο Τζων Φ. Κέννεντυ είχε πει μετά από τέσσερα χρόνια, “Εντάξει, ίσως και τα μισά του δρόμου προς το φεγγάρι να είναι αρκετά”».

Τα μισά του δρόμου προς το φεγγάρι είναι μια καλή περιγραφή του πού βρίσκεται η ευρωπαϊκή πολιτική σήμερα.

New Statesman-neostrategy.gr