Άλλο ένα πακέτο μέτρων για το στεγαστικό ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, επιχειρώντας να δείξει ότι η κυβέρνηση «απαντά» σε ένα πρόβλημα που εδώ και χρόνια διογκώνεται. Έξι παρεμβάσεις, πολλές εξαγγελίες και μια γνώριμη συνταγή: αποσπασματικά μέτρα, αμφίβολης αποτελεσματικότητας, σε μια αγορά που συνεχίζει να λειτουργεί εις βάρος των ενοικιαστών και των νέων νοικοκυριών.
Το νέο πακέτο κινείται, για ακόμη μία φορά, γύρω από την ίδια λογική: ενεργοποίηση κλειστών ακινήτων, περιορισμοί στη βραχυχρόνια μίσθωση, φορολογικά εργαλεία για ιδιωτικές επενδύσεις και ειδικές ρυθμίσεις για συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων. Το κρίσιμο ερώτημα, ωστόσο, παραμένει αναπάντητο: μπορούν τέτοιου τύπου παρεμβάσεις να ανατρέψουν τις συνθήκες σε μια αγορά όπου τα ενοίκια αυξάνονται και η πρόσβαση στη στέγη γίνεται όλο και δυσκολότερη;
Η επιδότηση ανακαίνισης παλαιών και κλειστών κατοικιών, με ποσοστά που φτάνουν έως και το 90% και ανώτατο όριο τις 36.000 ευρώ, παρουσιάζεται ως βασικό εργαλείο αύξησης της προσφοράς. Ωστόσο, παρόμοια προγράμματα στο παρελθόν κινήθηκαν με αργούς ρυθμούς, γραφειοκρατικά εμπόδια και περιορισμένη απορρόφηση, αφήνοντας εύλογες αμφιβολίες για το αν μπορούν πράγματι να επιστρέψουν μαζικά ακίνητα στην αγορά.
Η επιστροφή δύο ενοικίων σε εκπαιδευτικούς, γιατρούς και νοσηλευτές που εργάζονται εκτός Αττικής και Θεσσαλονίκης επιχειρεί να αντιμετωπίσει ένα υπαρκτό πρόβλημα, χωρίς όμως να δίνει μόνιμη λύση. Πρόκειται περισσότερο για μέτρο προσωρινής διευκόλυνσης, σε περιοχές όπου το στεγαστικό συνδέεται με βαθύτερες δομικές στρεβλώσεις.
Αντίστοιχα, η εξαγγελία για μετατροπή δημοτικών και κρατικών κτιρίων σε κατοικίες για δημοσίους υπαλλήλους θυμίζει παλαιότερες δεσμεύσεις που δεν απέδωσαν μετρήσιμα αποτελέσματα. Η αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας παραμένει διαχρονικά ένα από τα πιο αδύναμα σημεία της κρατικής πολιτικής.
Οι νέοι περιορισμοί στη βραχυχρόνια μίσθωση, με επέκταση στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και αυτόματες διαγραφές ακινήτων σε περίπτωση μεταβίβασης, έρχονται καθυστερημένα. Το φαινόμενο έχει ήδη αλλάξει τον χαρακτήρα ολόκληρων περιοχών και το αν οι ρυθμίσεις αυτές θα οδηγήσουν σε ουσιαστική επιστροφή κατοικιών στη μακροχρόνια μίσθωση παραμένει ανοιχτό.
Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και το νέο πλαίσιο ιδιωτικών επενδύσεων στη μακροχρόνια ενοικίαση, με φορολογικά οφέλη και ανώτατα όρια μισθωμάτων. Αντίστοιχες εξαγγελίες έχουν γίνει και στο παρελθόν, χωρίς να δημιουργηθεί ένας σταθερός πυλώνας προσιτής κατοικίας, καθώς η αγορά συνεχίζει να λειτουργεί με όρους μέγιστης απόδοσης.
Τέλος, οι πολεοδομικές ρυθμίσεις για εγκαταλελειμμένα και ημιτελή κτίρια επαναφέρουν εξαγγελίες που έχουν ακουστεί ξανά, χωρίς σαφή χρονοδιαγράμματα και χωρίς απλοποίηση των διαδικασιών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πραγματικά αποτελέσματα.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι το νέο πακέτο δεν διαφοροποιείται ουσιαστικά από προηγούμενες πρωτοβουλίες. Τα προγράμματα «Σπίτι μου Ι» και «Σπίτι μου ΙΙ» παρουσιάστηκαν επίσης ως κεντρικές λύσεις για το στεγαστικό, όμως στην πράξη δεν ανέκοψαν την άνοδο των τιμών ούτε βελτίωσαν ουσιαστικά την πρόσβαση στη στέγη.
Έτσι, το στεγαστικό εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται με αποσπασματικές παρεμβάσεις, την ώρα που απαιτείται μια συνεκτική πολιτική κοινωνικής κατοικίας, με σαφή στόχευση, χρονοδιαγράμματα και έλεγχο αποτελεσματικότητας. Μέχρι τότε, κάθε νέο πακέτο κινδυνεύει να παραμένει περισσότερο μια επικοινωνιακή κίνηση παρά ουσιαστική λύση.
topontiki.gr
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
