Μετρό: Υπόκλιση στους εφοπλιστές, ξύλο στους κατοίκους

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλάζει τον σταθμό του μετρό στο πάρκο Ριζάρη μετά την δικαιολογημένη αντίδραση του εφοπλιστή Πατέρα, την ίδια στιγμή που απαντά με ξύλο και χημικά στους κατοίκους που διαμαρτύρονται για τον σταθμό του μετρό στα Εξάρχεια.

Η περίπτωση των δύο κατασκευή σταθμών του μετρό, στο πάρκο Ριζάρη και στην πλατεία Εξαρχείων είναι, ίσως, η πιο απτή απόδειξη ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη ενδιαφέρεται περισσότερο για το 1% των πιο πλούσιων της χώρας. Ότι οι διαμαρτυρίες για την κοπή δέντρων ενός εφοπλιστή εισακούονται αμέσως ενώ οι διαμαρτυρίες των κατοίκων στα Εξάρχεια καταστέλλονται αμέσως με ξύλο, χημικά, ακραία αστυνόμευση και αστυνομοκρατία.  Ότι τα δέντρα στο πάρκο Ριζάρη έχουν άλλη «αξία» από τα δέντρα της πλατείας Εξαρχείων.

Και είναι χαρακτηριστικό ότι η γαλάζια υποκρισία, η γαλάζια υπόκλιση στο αίτημα του εφοπλιστή Πατέρα διαπνέει όλη τη Νέα Δημοκρατία., καθώς από την πρώτη στιγμή συντάχθηκε  με το αίτημά του ο τότε δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης, αλλά και πρωτοκλασάτα κυβερνητικά στελέχη όπως ο Νίκος Δένδιας. Ο Κώστας Μπακογιάννης που λοιδορούσε τους κατοίκους των Εξαρχείων, που θεωρούσε εχθρούς της «ανάπτυξης» όσους πρότειναν να γίνουν αλλαγές στον σχεδιασμό του σταθμού του μετρό στα Εξάρχεια και ήταν ο ακραιφνής υποστηρικτής της αστυνομοκρατίας και του δόγματος «νόμος και τάξη».

Να πάρουμε, όμως, την προκλητική ιστορία από την αρχή.

Ο εφοπλιστής Πατέρας και το μετρό στο πάρκο Ριζάρη

Το ενδιαφέρον του ιδρύματος «Νικόλα Πατέρα» για το πάρκο Ριζάρη έγκειται στο γεγονός ότι επί δημαρχίας Νικήτα Κακλαμάνη είχε κάνει δώρο στο δήμο της Αθήνας τη διαμόρφωση του πάρκου. Έτσι όταν έγινε γνωστό ότι θα δεσμευθεί χώρος 6.545 τ.μ μέσα στο πάρκο Ριζάρη για την κατασκευή του εργοταξίου του σταθμού του μετρό ο εφοπλιστής – και δικαίως – εξεμάνη. Η κατάληψη της τεράστιας έκτασης συνεπαγόταν την κοπή 230 δέντρων και επί της ουσίας την «εξαφάνιση» πάνω από το 50% της έκτασης του πάρκου. Το ίδρυμα «Νικόλα Πατέρα» προσέφυγε στο ΣτΕ και αμέσως άρχισε να αποκαλύπτεται η κυβερνητική υποκρισία.

Ο δήμος Αθηναίων, τα ηνία του οποίου είχε τότε ο Κώστας Μπακογιάννης, υπέβαλε στις 21 Φεβρουαρίου 2023 υπόμνημα με το οποίο υποστήριξε την εναλλακτική λύση προκειμένου να σωθούν τα 230 δέντρα του πάρκου Ριζάρη, αναφέροντας ότι πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους πνεύμονες πρασίνου στο κέντρο της Αθήνας.

Επιστολή στο ΣτΕ έστειλε στις 28 Φεβρουαρίου 2023 και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας,  αναφέροντας ότι το 2017 κατά τον χρόνο διαβούλευσης της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου της γραμμής 4 του μετρό αν και επρόκειτο για μια πολύ σημαντική διαδικασία για την πόλη της Αθήνας η διαδικασία διαβούλευσης δεν έτυχε καμιά πραγματικής δημοσιότητας.

Ο Νίκος Δένδια ανέφερε ακόμα ότι η επιλογή της μικρής μετατόπισης του σταθμού του μετρό στη Ριζάρη επιβάλλεται καθώς συνεπάγεται την διάσωση της πλειοψηφίας των δέντρων του πάρκου, ενώ οποιαδήποτε άλλη επιλογή θα σημαίνει την θυσία και ανεπανόρθωτη επιβάρυνση ενός μοναδικού πνεύμονα πρασίνου στο κέντρο της πόλης.

Ένα ακόμα στοιχείο που δείχνει την πρεμούρα της κυβέρνησης μετά την προσφυγή του  Ιδρύματος «Νικόλα Πατέρα» στο ΣτΕ ήταν και το γεγονός ότι έγινε συνάντηση του τότε υπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Κώστα Καραμανλή, του υφυπουργού Γιώργο Καραγιάννη μαζί με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Αττικό Μετρό, Νικόλα Κουρέτα, στα γραφεία του Ιδρύματος Πατέρα στην οποία συμφωνήθηκε να μελετηθεί η μετακίνηση του νέου σταθμού κατά 80 μέτρα βορειότερα αλλά εντός του πάρκου προκειμένου να αποφευχθεί η κοπή 230 δέντρων.

Τι είπε το ΣτΕ

Το Συμβούλιο της Επικρατείας με την απόφασή του δεν ακύρωσε την περιβαλλοντική αδειοδότηση του σταθμού του μετρό στη Ριζάρη,  ζήτησε ωστόσο να καταβληθεί προσπάθεια για τον περιορισμό της επέμβασης στη βλάστηση του πάρκου.

Η κυβέρνηση μετά την απόφαση του ΣτΕ και παρότι το Ανώτατο Δικαστήριο δεν είχε αποφασίσει το «πάγωμα» των εργασιών,  έδωσε εντολή στην «Ελληνικό Μετρό» να περιμένει επί δύο χρόνια την έκδοση της απόφασης γιατί δεν ήθελε να συγκρουστεί με τον εφοπλιστή και παράλληλα έδωσε εντολή για τον επανασχεδιασμό του εργοταξίου για να μειωθεί η καταστροφή στο πάρκο.

Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα με την «Ελληνικό Μετρό» να παραλαμβάνει τη νέα Τεχνική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΤΕΠΕΜ) για τον σταθμό του μετρό που προβλέπει τα εξής:

1] Ο χώρος που είχε δεσμευθεί για την κατασκευή του εργοταξίου του σταθμού ήταν 6.545 τ.μ. και βρισκόταν εξ ολοκλήρου στο πάρκο Ριζάρη. Τώρα το εργοτάξιο «μετακινείται» και καταλαμβάνει 4.817 τ.μ. στο πάρκο Ριζάρη και 1.446 τ.μ. στην οδό Ριζάρη.

2] Με τη νέα θέση του σταθμού, θα κοπούν 23 δέντρα και 33 θάμνοι λιγότερα από το πάρκο.

3] Για κάθε ένα δέντρο που κόβεται,  θα αντικαθίσταται με δύο δέντρα αν βρίσκεται εντός της έκτασης των εργοταξιακών εγκαταστάσεων ή με τρία δέντρα αν βρίσκεται εντός του υπόλοιπου πάρκου Ριζάρη. Αυτό σημαίνει ότι, εφόσον προβλέπεται ότι θα κοπούν ή μεταφυτευτούν 108 δέντρα, θα φυτευτούν 324 δέντρα και όσοι θάμνοι προϋπήρχαν.

Οι κάτοικοι και ο σταθμός του μετρό στην πλατεία Εξαρχείων

Κάτοικοι των Εξαρχείων από την πρώτη στιγμή εναντιώθηκαν στην καταστροφή της εμβληματικής πλατείας για την κατασκευή του σταθμού του μετρό. Η πλατεία Εξαρχείων είναι μικρή, σε απόσταση αναπνοής από τις πολυκατοικίες που την περιβάλουν και τα δέντρα της είναι τα μοναδικά της περιοχής,

Η αντίθεση κατοίκων των Εξαρχείων στηρίχθηκε και από επιστημονικές ομάδες που πρότειναν τη μετάθεση του σταθμού του μετρό στην οδό Τοσίτσα, πρόταση που θεωρείται βέλτιστη καθώς ο σταθμός θα ήταν πιο κοντά και στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

Η αντίθεση των κατοίκων και οι προτάσεις των επιστημόνων αντιμετωπίστηκαν με ξύλο, χημικά, ακραία αστυνομοκρατία και απίστευτη κατασυκοφάντηση και λοιδορία.

Οι κάτοικοι αντιμετωπίστηκαν ως «ιθαγενείς» που πάνε κόντρα στον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη ενώ κάθε συγκέντρωση διαμαρτυρίας διαλυόταν από τα ΜΑΤ με ξυλοδαρμούς.

Η πλατεία Εξαρχείων περικυκλώθηκε από πανύψηλη περίφραξη ενώ διμοιρίες των ΜΑΤ παραμένουν στο σημείο μέρα – νύχτα για να φυλάνε τις λαμαρίνες.

Οι εργασίες για την κατασκευή του μετρό στα Εξάρχεια έφτασαν στο ακραίο σημείο να κλείσουν κατά τα 2/3 με λαμαρίνες τον πεζόδρομο της  Θεμιστοκλέους με αποτέλεσμα να μην μπορούν να προσεγγίσουν ασθενοφόρα και πυροσβεστικά οχήματα. Οι κάτοικοι προσέφυγαν στη δικαιοσύνη και δικαιώθηκαν καθώς βγήκαν έξι δικαστικές αποφάσεις που επεσήμαναν ότι οι επιλογές της «Ελληνικό Μετρό» και της κοινοπραξίας εγκυμονούσαν κινδύνους για την ασφάλεια των κατοίκων.

neostrategy.gr