Μια στο καρφί και μια στο (εκλογικό;) πέταλο η πολιτική Μητσοτάκη έναντι του Πούτιν

Ζαλίζουν οι … κωλοτούμπες της κυβέρνησης ως προς την πολιτική της έναντι της Ρωσίας. Τη μια στιγμή, ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται στην Οδησσό πλάϊ στον Ουκρανό πρόεδρο, και παρ’ ότι ο ρωσικός βομβαρδισμός έγινε αρκετά μακριά από εκεί που βρίσκονταν οι δυό τους, το μέγαρο Μαξίμου ζητούσε την καταδίκη της Μόσχας διότι στο προσωπο του Ελληνα πρωθυπουργού ο Πούτιν στοχοποίησε όλη τη Δύση και το ΝΑΤΟ.

Την άλλη, η Αθήνα δίδει την εντολή στη νέα πρέσβη της Ελλάδας στη Μόσχα, Αικατερίνη Ξαγοράρη, να παραστεί στην πρόσφατη τελετή ορκωμοσίας του Πούτιν ως -εκ νέου- πρόεδρος της Ρωσίας, αν και οι Ευρωπαίοι, περιλαμβανομένων και παραγόντων της ελληνικής κυβέρνησης, ούτε λίγο ούτε πολύ κάνουν λόγο για «δήθεν εκλογές», από τις οποίες αναδείχθηκε πρόεδρος.

Αλλοπρόσαλλες πρακτικές που αποτελούν πλέον χαρακτηριστικό της σημερινής κυβέρνησης σε όλα τα μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής. Ειδικότερα, πάντως, ως προς τις ελληνο-ρωσικές σχέσεις, οι οποίες κινούνται σε … πολικές θερμοκρασίες, μένει να φανεί εάν η κίνηση σε σχέση με την ορκωμοσία Πούτιν σηματοδοτεί κάποιες προσπάθειες για να σπάσει ο πάγος ή απλά αποτελούν καιροσκοπικούς τακτικισμούς.

Αλλο Μαδούρο, άλλο Πούτιν

Βέβαια, και οι Ευρωπαίοι ως προς αυτό το «ζήτημα Πούτιν» μάλλον παρουσιάζουν -για μια ακόμα φορά- εικόνα ασυντόνιστης ορχήστρας.

Ετσι, κατά το τελευταίο briefing της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο εκπρόσωπός της, Peter Stano, από τη μια ανέφερε ότι όλα τα κράτη – μέλη της ΕΕ έχουν εκφράσει με σαφήνεια τη θέση τους «για τις αποκαλούμενες προεδρικές εκλογές»στις οποίες εξελέγη ο Πούτιν -μια «θέση πολύ σαφής», όπως είπε- από την άλλη όμως, όταν ερωτήθη εάν η ΕΕ εξακολουθεί να αναγνωρίζει τον Βλαντίμιρ Πούτιν ως νόμιμο πρόεδρο της Ρωσίας, απάντησε ότι στην περίπτωση της Ρωσίας δεν υπάρχει απόφαση σε επίπεδο ΕΕ για μη αναγνώρισή του, όπως για την περίπτωση Βενεζουέλας, Συρίας και Λευκορωσίας.

Είδαμε, βέβαια, και τι … καζάντησε η ΕΕ με τον -αποτυχημένο πολιτικά- Χουάν Γκουαϊδό που τον έχρισε πρόεδρο της Βενεζουέλας, κάτι που σιγοντάρησε και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία. Στην περίπτωση Πούτιν, πάντως, ο κάθε Ευρωπαίος βαράει το δικό του βιολί.

Ενόψει εκλογών

Ετσι, η Ελλάδα παραβρέθηκε στην ορκωμοσία Πούτιν, «κρυπτόμενη» πίσω από τη Γαλλία. Εντονη φημολογία φέρει το ίδιο το μέγαρο Μαξίμου να έλαβε αυτή την απόφαση, κατόπιν διαβουλεύσεων του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών με τη Γαλλία και την Κύπρο.
Να σημειωθεί ότι την τελετή μποϋκόταραν 20 χώρες – μέλη της ΕΕ, ενώ παραβρέθηκαν οι πρέσβεις των Γαλλίας, Ελλάδας, Ουγγαρίας, Κύπρου, Μάλτας και Σλοβακίας.

Η … κωλοτούμπα Μητσοτάκη έρχεται μετά τις απανωτές συναντήσεις του με τον Ζελένσκι, στην Αθήνα και την Οδησσό, και τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να δίδει πυρομαχικά και οπλικά συστήματα στην Ουκρανία.
Βέβαια, τελευταία, ενόψει των ευρωεκλογών και επειδή, όπως όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν, πολιτικά κόμματα δεξιότερα της Δεξιάς «τσιμπάνε» αισθητά ψηφοφόρους από τη Νέα Δημοκρατία, οι οποίοι βλέπουν με συμπάθεια τη Ρωσία, η ρητορική Μητσοτάκη για αναφανδόν στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία έχει κάπως υποχωρήσει.

Δεν αποκλείεται -και- για αυτόν τον λόγο να εστάλη στην ορκωμοσία η Ελληνίδα πρέσβης. Βέβαιον είναι, πάντως, ότι η πρέσβης, χωρίς να της δοθεί εντολή από τα υψηλότερα επίπεδα στο υπουργείο Εξωτερικών, μόνη της ουδέποτε θα έπαιρνε αυτή την πρωτοβουλία.

Παρασκηνιακές διεργασίες;

Η ελληνική παρουσία, ωστόσο, στην τελετή για τον Πούτιν φαίνεται ότι προκάλεσε οργή στο «εκσυγχρονιστικό» μπλόκ που υπάρχει στους πρωθυπουργικούς κύκλους, πρόσωπα των οποίων πρόσφατα, με αφορμή τον θάνατο του αντιπολιτευόμενου πολιτικού, Αλεξέϊ Ναβάλνι, στη Ρωσία, προέβησαν ακόμα και σε μίνι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας έξω από τη ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα.

Τώρα, οι ίδιοι κύκλοι στρέφουν τα πυρά τους προς το μέγαρο Μαξίμου για την απόφασή του να δώσει το «πράσινο φώς» στην πρέσβη να παραστεί στην ορκωμοσία Πούτιν. Οι επικριτές αυτής της κίνησης προειδοποιούν ότι κάτι τέτοιο δεν πρέπει να οδηγήσει σε αλλαγή της στάσης της Αθήνας έναντι της Μόσχας.
Να σημειωθεί ότι στις 4 Δεκεμβρίου 2023,στην τελετή επίδοσης διαπιστευτηρίων των νέων πρέσβεων ξένων κρατών στη Ρωσία, όπου παραβρέθηκε η Αι. Ξαγοράρη, ο Πούτιν είχε πει πως «ελπίζει ότι οι παραδοσιακοί δεσμοί πνευματικής εγγύτητας και αμοιβαίας συμπάθειας θα καταστήσουν δυνατή την αναβίωση των σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και της Ελλάδας με την πάροδο του χρόνου».

Βέβαια, οι αποφάσεις στην εξωτερική πολιτική με γνώμονα μικροκομματικά, εκλογικά οφέλη δεν είναι κάτι νέο για την κυβέρνηση. Μένει να φανεί εάν έχουν γίνει παρασκηνιακές διεργασίες μεταξύ Αθήνας και Μόσχας για κάποιο σοβαρό «διπλωματικό», «πολιτικό» ή «ενεργειακό» ντηλ, και η παρουσία της πρέσβεως είναι ένα στιγμιότυπό τους, ή απλά πρόκειται για μια ευκαιριακή κίνηση. Αλλωστε, και η κατάσταση στο «ουκρανικό μέτωπο» είναι άκρως ρευστή και στη Δύση η αισιοδοξία για τις εξελίξεις είναι περιορισμένη.

Προσπάθεια υποβάθμισης

Οπως και να’ χει, ο εκπρόσωπός της Κομισόν, Peter Stano, όταν κλήθηκε να απαντήσει σε σειρά ερωτημάτων σχετικά με τη συμμετοχή εκπροσώπων κρατών – μελών στην τελετή ορκωμοσίας του Ρώσου προέδρου, παρά την αντίθετη θέση του αρμόδιου Επιτρόπου για θέματα εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Ζοζέπ Μπορέλ, είπε πως «δεν είναι η πρώτη φορά που η ΕΕ δεν κατάφερε να δράσει με ενότητα».
Επιχείρησε, δε, να υποβαθμίσει το θέμα, λέγοντας πως «δεν είναι τίποτε εξαιρετικό. Τα κράτη – μέλη που συμμετείχαν έχουν όλα τους λόγους τους», συμπληρώνοντας πως η τελετή αποτελούσε «μάλλον ένα ζήτημα εθιμοτυπίας».

Αφού ανέφερε ακόμα ότι η μεγάλη πλειοψηφία των κρατών – μελών αποφάσισε να μη συμμετάσχει, σημείωσε ότι «η συμμετοχή λίγων διπλωματών σε μία εθιμοτυπική εκδήλωση δεν αποτελεί αντίφαση ούτε θέτει εν αμφιβόλω τη συμφωνημένη θέση της ΕΕ για υποστήριξη της Ουκρανίας».
Οταν, πάντως, του ζητήθηκε να κατονομάσει ποια κράτη – μέλη συμμετείχαν, επεσήμανε ότι δεν μπορεί να μιλήσει ο ίδιος για εθνικές αποφάσεις κρατών – μελών και επανέλαβε ότι ο πρέσβης της ΕΕ στη Μόσχα δε συμμετείχε.