Μητσοτακικά, ενεργειακά … παράδοξα!

Παρά τους ξέφρενους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης Μητσοτάκη για τη μετατροπή της χώρας μας σε ενεργειακό κόμβο, τη συμφωνία με τις ΗΠΑ για διοχέτευση αμερικανικού LNG προς την Ανατολική Ευρώπη και την Ουκρανία, καθώς και τις τυμπανοκρουσίες υπέρ της απόφασης της ΕΕ να απαγορεύσει τις εισαγωγές ρωσικού αερίου από το 2028, στις δημοπρασίες που διεξήχθησαν για προσφορά ποσοτήτων αερίου μέσω των τριών σημείων εισόδου της χώρας (Ρεβυθούσα, Αλεξανδρούπολη και Κομοτηνή), δεν έγινε ούτε μία προσφορά!

Την ίδια στιγμή, όπως ανέφερε ο Ρώσος πρέσβης στην Αθήνα, Αντρέϊ Μασλόφ, παρ΄ότι «στην Ελλάδα, ρίχνουν μεγάλο βάρος στο αμερικανικό LNG, προκειμένου να εκτοπίσουν το φυσικό μας αέριο από την ευρωπαϊκή αγορά, και ελπίζουν να γίνουν ο κύριος διαμετακομιστικός κόμβος του προς την Α. Ευρώπη μέσω του λεγόμενου “Κάθετου Διαδρόμου”, η πραγματικότητα είναι ότι η Ρωσία παραμένει ο κύριος προμηθευτής της Ελλάδας σε αέριο. Τους πρώτους εννέα μήνες του έτους, το ποσοστό του ρωσικού καυσίμου αντιπροσώπευε περίπου το 45% των ελληνικών εισαγωγών, που συγκρίνεται με τα επίπεδα πριν από το 2022», οπότε ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Κυβερνητικοί πανηγυρισμοί – αδιάφορη η αγορά

Οπως αναφέρει ο δημοσιογράφος, Γιάννης Κιμπουρόπουλος, σε δημοσίευμά του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», πρόσφατα «ο περίφημος Κάθετος Διάδρομος, που μαζί με την αναζωπύρωση του (αμερικανικού) ενδιαφέροντος για τον αγωγό αερίου EastMed, τους (πιθανούς) ελληνικούς υδρογονάνθρακες και τις ηλεκτρικές διασυνδέσεις, επέτρεψε στην κυβέρνηση ξέφρενους πανηγυρισμούς για τη μετατροπή της χώρας σε παγκόσμιο ενεργειακό κόμβο, υπέστη την πρώτη ψυχρολουσία. Στις δημοπρασίες που διεξήχθησαν τη Δευτέρα για προσφορά ποσοτήτων αερίου μέσω των τριών σημείων εισόδου της χώρας (Ρεβυθούσα, FSRU Αλεξανδρούπολης και TAP Κομοτηνής, για αζέρικο αέριο), δεν έγινε ούτε μία προσφορά!»

Μάλιστα, κάτι τέτοιο δεν γίνεται για πρώτη φορά. Κάτι που είχε επισημάνει τόσο το Neostrategy.gr, όσο και σημαντική μερίδα του Τύπου, τον Ιούλιο του 2024. Η «Εφσυν», μάλιστα, τονίζει ότι «το ίδιο είχε γίνει σε τρεις ακόμη απόπειρες, τον Μάιο, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο. Λίγο καλύτερα είχε πάει η τελευταία δημοπρασία του Δεκεμβρίου, αλλά μόνον ως προς τον διάδρομο μεταφοράς από τη Ρεβυθούσα. Εκεί η ΔΕΠΑ είχε δεσμεύσει σχεδόν το σύνολο των ποσοτήτων που ζητούσε η ουκρανική κρατική Naftogaz για ένα τετράμηνο.

»Τι έφταιξε; Ενας σωρός παράγοντες, που η αμετροεπής ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας όφειλε να πάρει υπόψη πριν πανηγυρίσει: οι τιμές αερίου στη Βουλγαρία είναι χαμηλότερες, η ζήτηση στην Ουκρανία είναι ακόμη χαμηλή λόγω του ήπιου μέχρι στιγμής χειμώνα, η Πολωνία και οι Βαλτικές χώρες προσφέρουν ελκυστικότερες τιμές.

»Και τι θα γίνει με τις δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης προς την κυβέρνηση Τραμπ, και ειδικά προς την πρέσβειρα Κίμπερλι Γκιλφόιλ –που περιφέρεται και συμπεριφέρεται λες κι ήρθε αποκλειστικά γι’ αυτό– για απορρόφηση όσο το δυνατό μεγαλύτερων ποσοτήτων αμερικανικού υγροποιημένου αερίου (LNG);

»Κι αν θέλουμε να το τραβήξουμε ακόμη πιο μακριά, τι θα γίνει με τις μεγάλες προσδοκίες που έχει προκαλέσει η πολιτική αναβάθμιση του Κάθετου Διαδρόμου μεταφοράς αερίου στον όμιλο Κοπελούζου (βασικού ιδιοκτήτη του FSRU Αλεξανδρούπολης) και η κοινοπραξία AKTOR (60%) – ΔΕΠΑ Εμπορίας (40%), που δημιουργήθηκε για να καλύψει τις ανάγκες της Ουκρανίας σε αέριο μέχρι και τον Απρίλιο; Το ενδιαφέρον μεταφέρεται τώρα στην επόμενη δημοπρασία, τον Φεβρουάριο».

Ελληνο-ρωσικές σχέσεις … υπό το μηδέν

Στο μεταξύ, σε συνέντευξη που έδωσε στη ρωσική εφημερίδα, «Κομσομόλσκαγια Πράβντα», ο Ρώσος πρέσβης στην Αθήνα τις περιγράφει με μελανά χρώματα.

Ενδεικτικά, σε ερώτηση σχετικά με το αν Ελλάδα και Ρωσία διατηρούν διαύλους επικοινωνίας, ειδικά στον ΟΗΕ, όπου το 2025 η Ελλάδα εξελέγη μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, ο Α. Μασλόφ απάντησε: «Κάποιες επαφές στους διεθνείς οργανισμούς εξακολουθούν να υπάρχουν, αλλά στις παρούσες συνθήκες είναι περιορισμένες. Μετά την εκλογή της στο ΣΑ του ΟΗΕ για την περίοδο 2025-2026, η Ελλάδα λειτουργεί ως ένας από τους πιο ανυποχώρητους αντιπάλους της Ρωσίας».

Ταυτόχρονα, οι διπλωματικές σχέσεις των δύο χωρών βρίσκονται σε τόσο χαμηλό επίπεδο, που, όπως εξήγησε ο Ρώσος πρέσβης, «από το 2022, η πρεσβεία δεν έχει λάβει καν προσκλήσεις για επίσημες εκδηλώσεις, συμπεριλαμβανομένης της Εθνικής Επετείου στις 25 Μαρτίου, της Ημέρας του «Οχι», στις 28 Οκτωβρίου, ακόμη και των ετήσιων εορτασμών στην Πύλο για τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου, το 1827, όπου με τη συμμετοχή του ρωσικού στόλου επετεύχθη μια λαμπρή νίκη, που άνοιξε το δρόμο για την ανεξαρτησία της Ελλάδας».

Οσον αφορά την ελληνική Ομογένεια τόσο στη Ρωσία, όσο και στο Ντονμπάς, στην Α. Ουκρανία, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου πέρασε στους Ρώσους, ο πρέσβης ανέφερε ότι «η ελληνική πλευρά επισήμως ουδέποτε απευθύνθηκε σε μας, προκειμένου να συνεργαστούμε για τη Διασπορά της στη Νότια Ρωσία».

Τέλος, αναφερόμενος στις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις, είπε ότι αυτές «έχουν καταστραφεί ως αποτέλεσμα της γενικής επιδείνωσης των διμερών σχέσεων και της αυστηρής προσήλωσης της Αθήνας στην πολιτική κυρώσεων της ΕΕ κατά της χώρας μας. Αυτό έχει επηρεάσει επίσης το ρωσο-ελληνικό εμπόριο, το οποίο μειώνεται σταθερά από το 2023 και μετά». Οσον αφορά τις σχέσεις στον τομέα της ενέργειας, είπε ότι «η ελληνική κυβέρνηση σταθερά τίθεται υπέρ της απόρριψης των ρωσικών υδρογονανθράκων και έχει υποστηρίξει την πλήρη απαγόρευση εισαγωγών φυσικού αερίου μας στην ΕΕ από το 2028. (…) Το τέλος της συνεργασίας με τη Μόσχα στον τομέα του φυσικού αερίου παρουσιάζεται ως τελειωμένη υπόθεση».

neostrategy.gr

Photo: ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI