Νέα Αριστερά: Γιατί επιμένει στο «όχι» στη συγχώνευση με ΣΥΡΙΖΑ

Στο επίκεντρο πιέσεων βρίσκεται η Νέα Αριστερά, με αφορμή τα προσκλητήρια επιστροφής ή συνεργασίας που απευθύνει ο Σωκράτης Φάμελλος και έχουν ανοίξει τον χορό ποικίλων σεναρίων.

Η Νέα Αριστερά, η οποία απέτυχε να εκλέξει ευρωβουλευτή στις εκλογές και παραμένει κάτω από το κοινοβουλευτικό κατώφλι του 3% στις δημοσκοπήσεις, αντικειμενικά βρίσκεται αντιμέτωπη με ερωτήματα υπαρξιακού χαρακτήρα.

Όμως αυτή τη στιγμή δείχνει διατεθειμένη να συνεχίσει την προσπάθειά της ως ένα ξεχωριστό κόμμα με αριστερή πολιτική φυσιογνωμία και στόχο να καλύψει το κενό στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα ζητήματα περί εκλογικής σύμπραξης ή μη με τον ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Χαρίτσης δεν τα απέκλεισε, αλλά τα παρέπεμψε στο μέλλον, είτε πρόκειται για έναν ελιγμό ώστε η Νέα Αριστερά να μην κατηγορηθεί για περιχαράκωση είτε γιατί υπάρχει πολύς δρόμος μέχρι να τεθεί με πραγματικά δεδομένα αυτή η συζήτηση. Προς το παρόν η Νέα Αριστερά δείχνει πως σε βραχυμεσοπρόθεσμο ορίζοντα θα διερευνήσει τα περιθώρια κινήσεων σε αυτή την κατεύθυνση πιέζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ από τα αριστερά. Με άλλα λόγια, σε αυτή τη φάση η σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ μάλλον θα είναι ανταγωνιστική στον βαθμό που και οι δύο δυνάμεις θέλουν να κατοχυρώσουν πράγματα σε έναν ενδιάμεσο χώρο τον οποίο «μοιράζονται».

Τα σενάρια για ενιαία Κ.Ο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνει καλέσματα για επιστροφή ή και εκλογική συμπόρευση, σχεδόν καθημερινά. Η δε δημόσια πρόσκληση στους βουλευτές της Νέας Αριστεράς για συνεργασία υπό τη διακηρυσσόμενη στοχοθεσία η Κουμουνδούρου να ανακτήσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει τροφοδοτήσει σενάρια για κάλεσμα σε ενιαία Κ.Ο.

Αυτό το τελευταίο, πάντως, δεν φαίνεται καθόλου πιθανό, καθώς τεχνικά ισοδυναμεί με συγχώνευση, λογική την οποία απορρίπτει η Νέα Αριστερά. Άλλωστε έναν μήνα μετά το ιδρυτικό της συνέδριο επιχειρεί να κάνει αισθητή την αυτόνομη παρουσία της στο πολιτικό σκηνικό – με την πρόταση για την υποψηφιότητα Ράμμου για παράδειγμα.

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα άλλωστε είναι ένα βασικό όχημα για την καθημερινή και διακριτή της παρέμβαση, μέσα από την οποία αναδεικνύεται και η πολιτική της φυσιογνωμία.

Δεν απορρίπτουν τις κοινοβουλευτικές συνεργασίες, με μια λογική όμως που έχει και το στοιχείο της πίεσης προς τον ΣΥΡΙΖΑ να ξεκαθαρίσει αν συνεχίζει σε κεντροαριστερές λογικές ή στρίβει το τιμόνι αριστερά. Με την ευκαιρία του προϋπολογισμού θα πιέσουν την Κουμουνδούρου για τα θέματα των εξοπλισμών, τη φορολογία, την περσινή θέση για τις φοροαπαλλαγές σε εισοδήματα από 100.000 ευρώ και άνω.

Λαϊκό Μέτωπο, όχι κεντροαριστερή θολούρα

Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά την κοινοβουλευτική συνεργασία, στελέχη της Πατησίων σημειώνουν: «Εμείς έχουμε από την πρώτη στιγμή πάρει πρωτοβουλίες για συγκλίσεις και κοινές δράσεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης (ιδιωτικά πανεπιστήμια, αναγνώριση Παλαιστίνης, πρόταση δυσπιστίας κ.λπ.) και συνεχίσαμε με την τροπολογία για τον κατώτατο μισθό, το κάλεσμα για καταψήφιση των υπερεξοπλισμών και φυσικά την πρόταση για Ράμμο στην ΠτΔ. Δεν έχει αλλάξει κάτι για εμάς». «Στόχος μας είναι», λένε, «η ανασύνθεση της Αριστεράς, κάτι που συνιστά και προϋπόθεση του Λαϊκού Μετώπου, που είναι μια αριστερή στρατηγική, όχι θολή κεντροαριστερή πολιτική. Η όποια συζήτηση για συνεργασίες και συγκλίσεις λοιπόν περνά μέσα από πολιτικές, πρόγραμμα και συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να τοποθετηθεί πάνω σε αυτά και να λύσει το στρατηγικό του δίλημμα».

Τονίζουν πως η Νέα Αριστερά είναι ένα αυτόνομο αριστερό κόμμα, με θέσεις, αιχμές και οργανωτική συνοχή, και επιμένουν πως «δεν υπάρχει ενδεχόμενο ρευστοποίησης ή επιστροφής στον ΣΥΡΙΖΑ, αυτό αποκλείεται κατηγορηματικά». Άλλο πράγμα, λένε, «οι κοινοβουλευτικές συνεργασίες και οι συγκλίσεις, άλλο τα σενάρια περί επιστροφής». «Το κάλεσμά μας δεν απευθύνεται μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε όλες τις δυνάμεις της ευρύτερης Αριστεράς και της πολιτικής οικολογίας» καταλήγουν.

topontiki.gr