Νίκη Κεραμέως: Στραπάτσο

Η κατάργηση των φοιτητικών παρατάξεων ήταν «όραμα» του Κυριάκου Μητσοτάκη. Το πρόβαλε από τότε που, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έλεγε: «όπως ξέρετε έχω πάθος με τη δημόσια παιδεία».

Κανείς δεν το ήξερε. Όλοι όμως ήξεραν ότι δεν έχει περάσει ούτε απέξω από δημόσιο σχολείο και δημόσιο πανεπιστήμιο. Ούτε ο ίδιος, ούτε η οικογένειά του.

Το «πάθος», ως κατώτερο συναίσθημα κατά βάση, οδηγούσε στη διάλυση της δημόσιας παιδείας.

Αμ έπος, αμ έργον, όταν έγινε Πρωθυπουργός.

Στην πράξη η έννοια της παιδείας με υψηλά στάνταρτς, αναγνωρίζεται μόνο στον ιδιωτικό τομέα και σε όσους έχουν να πληρώσουν.

Όποιος την αναζητά στον δημόσιο, «εγκλωβίζεται», κατά τη Νίκη Κεραμέως που «απεγκλωβίζει» καραβιές νέων ανθρώπων, σε εξεταστική περίοδο.

Η κατάργηση των παρατάξεων καθυστέρησε, γιατί η νεοδημοκρατική ΔΑΠ -κάτι μεταξύ φοιτητικής παράταξης και διοργανωτή χοροεσπερίδων- πουλάει μούρη από χρόνια ότι είναι «πρώτη δύναμη» στα ΑΕΙ.

Εφέτος έχασε τα σκήπτρα από την «Πανσπουδαστική» του ΚΚΕ. Δεν το αναγνώρισε, αλλά το επικύρωσε ο Πρωθυπουργός, αποφεύγοντας καλέσει την ηγεσία της για «συγχαρητήρια», κατά την παράδοση.

Την επόμενη έπιασε δουλειά η Κεραμέως, με ένα περίεργο νομοθέτημα που συνθέτει τον διαβόητο 815 του 1979, με τον ανεκδιήγητο νόμο Διαμαντοπούλου- ζωή να έχουμε να τους θυμόμαστε.

Στο κερασάκι βάζει το Μητσοτάκειο «πάθος»: την αντικατάσταση των δημοκρατικών φοιτητικών εκλογών, με ένα σύστημα αντιδημοκρατικού καταναγκασμού.

Δεν χρειάζεται να αντιδράσουν οι φοιτητές – αντιδρά η κοινή λογική, ο αστικός Κώδικας και το Σύνταγμα.

Πώς ακριβώς «καταργούνται» παρατάξεις; Ποιος εμποδίζει τους φοιτητές να τις συγκροτούν; Ουσιαστικά πώς είναι δυνατόν να καταργηθούν εκλογές;

Μαζεύονται οι φοιτητές σε μια σχολή, ιδρύουν σύλλογο και ψηφίζουν όπως γουστάρουν για τη διοίκησή του. Ποιος θα τους σταματήσει;

Αν από δίπλα η Κεραμέως στήνει κάλπη για εκλογές ψιλοχουντικής έμπνευσης: με ενιαίο ψηφοδέλτιο, «Συμβούλιο Φοιτητών σε κάθε ΑΕΙ» και άλλα διηγήματα.

Το θέμα είναι σε ποια κάλπη θα σπεύσουν οι φοιτητές: σ’ αυτή που θα τους καλέσει ο Σύλλογός τους ή στην διασπαστική που θα προσπαθήσει να τους σύρει το υπουργείο;

Με άλλα λόγια: η εκπροσώπησή τους θα προκύψει αξιόπιστα από τους φοιτητικούς Συλλόγους -με τις παρατάξεις τους- ή από το «ενιαίο ψηφοδέλτιο»;

Ακόμη και εντός αυτού του ψηφοδελτίου ποιος θα τους αποτρέψει να ψηφίζουν, κατά παρατάξεις;

Η μεθόδευση καταλύει την ακαδημαϊκή αυτονομία, το ελληνικό και ευρωπαϊκό δίκαιο, προστίθεται στο ποινικό μητρώο της κυβέρνησης και τη φέρνει πιο κοντά στον Ορμπάν.

Για να καλύψει το στραπάτσο της ΔΑΠ, η υπουργός Παιδείας βάζει σε καλούπι ένα δημοκρατικό δικαίωμα και ετοιμάζει το νέο διεθνές στραπάτσο της κυβέρνησης.

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr