Νίκος Ανδρουλάκης: Ματαιότητες

Το ΠΑΣΟΚ – που μετά το 1977 δεν έπεφτε ποτέ κάτω από 39% – υπήρξε θύμα των επιγόνων του Ανδρέα Παπανδρέου.

Η διαχείριση της κρίσης 2008-‘09 έφερε τη διολίσθηση στο 12%, υπό τον Γιώργο Παπανδρέου, που έστειλε τον Βενιζέλο να το εισπράξει τον Μάιο του 2012.

Τρία χρόνια αργότερα ο – κάποτε πολλά υποσχόμενος- «Μπένυ» το παρέδωσε με 4%.

Αυτή η εξέλιξη επιρροής είναι ο ορισμός της αποδοκιμασίας.

Οι εναπομείναντες οπαδοί του ΠΑΣΟΚ έδωσαν το 2015 στη Φώφη Γεννηματά – που ασκούσε επίσης κι αυτή κληρονομικό δικαίωμα – την εντολή να το ανασυντάξει. Ως ΠΑΣΟΚ.

Η κυρία την πέταξε στο καλάθι, με τη θεωρία ότι το ΠΑΣΟΚ «έκλεισε τον κύκλο του».

Η ανήθικη συγκατάθεση των λίγων ιστορικών στελεχών που απέμειναν – ένας είναι ακόμη βουλευτής – κάλυψε στην ουσία την επιδίωξη του Κώστα Σημίτη να εξαφανιστεί ότι παραπέμπει στον Ανδρέα Παπανδρέου.

Πάνω σ’ αυτό, ένα τμήμα της «διαπλοκής», μετά την αποτυχία του Σταύρου Θεοδωράκη να λειτουργήσει σαν αντι-Τσίπρας, επιχείρησε να δημιουργήσει νέο ανάχωμα, συμπτύσσοντας το ΠΑΣΟΚ με το Ποτάμι.

Η Γεννηματά επέβαλε το νέο κόμμα ως νόθο τέκνο του ΠΑΣΟΚ και έτσι κράτησε τα κλειδιά. Είχε νέο τίτλο αλλά δεν είχε ταυτότητα.

Προσχεδιασμένα ο Θεοδωράκης κι άλλοι αποχώρησαν, συμπλεγματικά η Φώφη έδιωξε τον Βενιζέλο κι αναπόφευκτα το σχήμα απέτυχε.

Εδώ αρχίζει η ανατριχίλα. Ο Λοβέρδος – με όχι και τόσο υγιές βιογραφικό, κι ανοιχτούς λογαριασμούς με Δικαιοσύνη – κάνει επίδειξη αμοραλισμού.

Υπόσχεται να κάνει το ΚΙΝΑΛ κυβερνητικό κόμμα, με την ταμπέλα ΠΑΣΟΚ – με το οποίο ουδόλως είχε ποτέ δεσμούς.

Η Φώφη ετοιμάζεται να καταπιεί τον ψευδο-ΠΑΣΟΚ αντίπαλό της και ό,τι προκύψει – αν μπορέσει να βάλει για τελευταία φορά, το κόμμα της στη Βουλή.

Εδώ ανεβαίνει στη σκηνή ο Νίκος Ανδρουλακης – περιέργως με συνέντευξη σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα.

Βρίσκει ότι «έχουν ενισχυθεί» οι λόγοι να είναι εκ νέου υποψήφιος. Χαρά στο κουράγιο του. Αλλά ματαιοπονεί.

Ο Νίκος, παρά το φτωχό βιογραφικό του, είναι το συμπαθέστερο πρόσωπο στο ΚΙΝΑΛ. Με χαρακτηριστικά που δεν έχουν η Γεννηματά και οι έτεροι Καπαδόκες.

Είναι οικείος, έχει πλέον κάποια ευρωπαϊκή πείρα και καλές προθέσεις.

Αλλά και τρία προβλήματα.

Πρώτο, η Φώφη ελέγχει την κατάσταση εντός και πέριξ του ΚΙΝΑΛ.

Δεύτερο, ο ίδιος παραμένει όπως εμφανίσθηκε: υποψήφιος μηχανισμών της, κρατικοδίαιτης, Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, χωρίς σύγχρονο ιδεολογικό στίγμα και ελκυστικές πρωτοβουλίες.

Τρίτο, στον χρόνο που διέρρευσε, υπήρξε αδρανής και ουσιαστικά… υπό περιορισμό, που δεν του επέτρεπε διαφοροποιήσεις.

Κοντολογίς έχει φιλοδοξίες, αλλά δεν τις υπηρέτησε στην πράξη ως Νο2 του κόμματος, με ισχυρή πολιτική παρουσία και «ηγετική» στόφα.

Δεν αντιπαρατέθηκε με το σύστημα – παρέα που κουμαντάρει το ΚΙΝΑΛ.

Μια χλωμή υποψηφιότητα, χωρίς εναλλακτικό λόγο και πρόγραμμα.

Ματαιότης, ματαιοτήτων…

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr

EUROKINISSI/ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ