Νίκος Χαρδαλιάς: Παράσταση

Ο Νίκος Χαρδαλιάς επιφορτίσθηκε να κάνει ότι αποφεύγουν ο Πρωθυπουργός, ο Χρυσοχοΐδης και η Πελώνη. Να απαντήσει σε ερωτήσεις.

Δεν τα λέει καλύτερα από αυτούς. Απλώς είναι αναλώσιμος-μικρό πολιτικό μέγεθος γαρ..

Ο αποτυχημένος αυτοδιοικητικός βρίσκεται από το 2020 στο προσκήνιο -για τον κορονοϊό και τις θεομηνίες- χωρίς να έχει τις διαγραφές για το ρόλο.

Ντύνεται «επιχειρησιακά», αλλά… τα ράσα δεν κάνουν τον παππά.

Πρέπει να του αναγνωριστεί η σταχανοφίτικη υπερ- προσπάθεια . Αλλά το αποτέλεσμα είναι αρνητικό.

Στην πανδημία ήταν εξ αρχής έξω από τα νερά του και απλώς έδρασε ως σερίφης.

Στις φυσικές καταστροφές , δεν υπήρξε πλημμύρα ή πυρκαγιά που να αντιμετωπίσθηκε επιτυχώς.

Τα τελευταία γεγονότα τον αποτελείωσαν, ως επαρκή διαχειριστή πολιτικής προστασίας.

Προσπάθησε να αντισταθεί με μια παράσταση που είχε ήδη σκηνοθετηθεί από τον Μητσοτάκη, την προηγουμένη: όλα καλά.

Ήτοι: η εγχείρηση πέτυχε και ο ασθενής ας πρόσεχε.

Εκεί απολάκτισε και το τελευταίο ίχνος συμπάθειας που θα μπορούσε να εξασφαλίσει, για τον κόπο του.

Η ατάκα για την παραίτηση του «που βρίσκεται στο γραφείο του Μητσοτάκη», μύριζε από μακριά στήσιμο- από το Μαξίμου- κατά Χρυσοχοΐδη, που δεν έχει τέτοιες ευαισθησίες.

Αλλά η πιρουέτα που δεν του βγήκε.

Γιατί να παραιτηθεί αφού όλα έγιναν καλά από τη πλευρά του;

Αν είναι οι «μαχαιριές»-και οι τύψεις;- που νιώθει «για κάθε σπίτι που κάηκε», το κάνει χειρότερο: όποιος «πονάει», απλώς παραιτείται. Τα δάκρυα είναι προσωπική υπόθεση.

Δεν κάνει σόου αυτοεπιβεβαίωσης, σε μια υπόθεση που είναι χαμένη και καμένη.

Η παράσταση Χαρδαλιά απέτυχε γιατί της έλειπε αυτό που έλειπε και από τον Μητσοτάκη: η αυτοκριτική.

Ως τεκμήριο συναίσθησης της ευθύνης τους για όσα -δεν- έγιναν- τις τελευταίες μέρες. Ως απόδειξη ότι ξέρουν γιατί και για ποιους μιλάνε.

Όσα σχέδια και αν παρουσιάσουν το αποτέλεσμα θα τους καταπίνει: στάχτες.

Δεν είναι πολύ τιμητικό να χτυπάει από πίσω: με εμάς χάθηκαν «μαχητές», δεν χάθηκαν πολίτες.

Νόθευε την προσπάθεια των ανθρώπων να σώσουν τα σπίτια τους και τα χωριά τους και την παρουσίαζε ως «συγκινητική» συμπαράσταση στο κράτος.

Όχι πολύ πειστικό, όταν δεν υπήρχε τηλεοπτική μετάδοση στην οποία οι κάτοικοι να μην εκφράζουν- ενίοτε άκομψα-την οργή τους για το κράτος και την κυβέρνηση .

Ο εξωκοινοβουλευτικός υφυπουργός, φορτώθηκε το άνισο βάρος να προστατεύσει τον Πρωθυπουργό -την ίδια ώρα οι φλόγες έκαιγαν ακόμη στην Πελοπόννησο και στην Εύβοια. .

Παρουσίασε ένα βιονικό κράτος, που το καθοδηγεί μια άρτια κυβερνητική μηχανή.

Μήπως ζούμε σε άλλη χώρα; Ακόμη και η ακριβοπληρωμένη λατρευτική σχέση της κυβέρνησης με τα κανάλια ράγισε.

Δεν βρήκαν ούτε έναν πολίτη που να ευχαριστεί τον Μητσοτάκη ή τον Χαρδαλιά.

Η παράσταση δεν έκοψε εισιτήρια…

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr

Σωτήρης Δημητρόπουλος – Eurokinissi