Ο Κασσελάκης θα κριθεί στις ευρωεκλογές, αλλά τι θα έχει μείνει από τον ΣΥΡΙΖΑ;

Πώς πάνε τα πράγματα για τον ΣΥΡΙΖΑ ένα μήνα μετά την εκλογή νέου αρχηγού; Όπως θα έλεγε ένας παλιός πολιτικός «τα πάντα βαίνουν υπέρ καθ’ ημών»! Στα νεοελληνικά την πραγματικότητα αποδίδει αυτή στιχομυθία: «Πώς πάνε τα παιδιά σου κόρακα;». Κόρακας: «Όσο πάνε και μαυρίζουν».

Στο ένα αυτό μήνα, στο κόμμα της(ακόμη…) αξιωματικής αντιπολίτευσης συνέβησαν και συμβαίνουν χοντρικά τα εξής:
Πρώτον, το αποτέλεσμα στις πρώτες με το νέο αρχηγού εκλογές (αυτοδιοικητικές) ήταν απογοητευτικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ, δεν εξέλεξε ούτε έναν περιφερειάρχη και ούτε ένα δήμαρχο σε μεγάλο δήμο, Οι δικοί του εκλογολόγοι υπολόγισαν το πανελλαδικό ποσοστό του μόλις στο 13%.

Δεύτερον, οι πρώτες δημοσκοπήσεις στην εποχή Κασσελάκη επιβεβαιώνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «πετάει», αλλά προς το κάτω. Στην απελπισία τους υποστηρικτές του νέου αρχηγοί πιάνονται από ένα εύρημα μιας δημοσκόπησης: το77,7% όσων λένε ότι θα ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επί Κασσελάκη «κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση». Φυσικά, παραβλέπουν ή αποκρύπτουν ότι αυτό σημαίνει πως μόνο το 10% των ψηφοφόρων (από 18% των ψηφοφόρων του περασμένου Ιουνίου) επικροτούν(ακόμη…) τις κινήσεις του νέου αρχηγού.

Τρίτον, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε μόνιμη αναστάτωση. Επαπειλούνται διαγραφές, αποχωρήσεις, διάσπαση.
Όλα αυτά δείχνουν ότι ή εκλογή νέου αρχηγού δεν πέτυχε, μέχρι στιγμής, κανένα στόχο. Δεν λειτουργεί λυτρωτικά, αλλά προκαλεί νέα προβλήματα. Δεν έφερε στο κόμμα το «νέο κύμα» που προσδοκούσε (και) ο Αλέξης Τσίπρας με την παραίτησή του. Οι εκλογικές και δημοσκοπικές επιδόσεις του χειροτέρευσαν. Οι επιδείξεις πυγμής του Κασσελάκη και οι συνοδευτικοί τσαμπουκάδες του Πολάκη, από τους οποίους εμπνέεται ο νέος αρχηγός, έχουν πέραση σε ένα μικρό, φανατικό, κοινό της κομματικής βάσης. Αλλά δεν συγκινούν τη μεγάλη πλειοψηφία του προοδευτικού κόσμου. Ο Κασσελάκης αδυνατεί να απευθυνθεί σε άλλους ψηφοφόρους, πέραν των φανατικών που έχουν απομείνει στον ΣΥΡΙΖΑ. Μόνη «παρηγοριά» για τη νέα ηγετική ομάδα είναι ότι, μέσα σε όλη αυτήν την κρίση, το ΠΑΣΟΚ «δεν τραβάει». Όμως, αν συνεχιστεί αυτή η πορεία η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, είναι θέμα χρόνου να χάσει τη δεύτερη θέση από το ΠΑΣΟΚ.

Το χειρότερο όλων γι’ αυτά τα δύο κόμματα και το σύνολο της πάλαι ποτέ προοδευτικής παράταξης είναι ότι τα ποσοστά τους είναι απογοητευτικά και ούτε κατά διάνοια μπορούν να απειλήσουν την κυριαρχία της ΝΔ. Με απλά λόγια: ο ΣΥΡΙΖΑ διαρκώς βυθίζεται, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να κάνει κάποιο άλμα, ενδεχόμενο κάποιας συνεργασίας των δύο, στο πρότυπο Δούκα-Ζαχαριάδη στην Αθήνα, δεν υπάρχει. Και ο Μητσοτάκης γελάει κάτω από τα(ανύπαρκτα) μουστάκια του, κυρίως όσο βλέπει να γελάνε και τα(υπαρκτά) μουστάκια του Πολάκη, επειδή ο Κασσελάκης «νικάει» Τζουμάκα, Φίλη Σκουρλέτη, Βίτσα.

Έγιναν απόπειρες συνδιαλλαγής μεταξύ των αντιμαχομένων, της ηγετικής ομάδας Κασσελάκη με την εσωκομματική αντιπολίτευση (Αχτσιόγλου-Τσακαλώτος). Αν πετύχουν, θα είναι θετικό γεγονός. Οι διασπάσεις δεν ωφελούν.

Όμως, το γεγονός αυτό από μόνο του δεν θα αλλάξει και πολύ τα πράγματα. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει ένα δομικό πρόβλημα: δεν μπορεί να απευθυνθεί πλέον σε ευρέα στρώματα ψηφοφόρων. Το είχε και στις βουλευτικές εκλογές με αρχηγό τον Τσίπρα και συνεχίζει να το έχει και με τον Κασσελάκη. Σήμερα, μάλιστα, φαίνεται να επιδεινώνεται, καθώς τα ποσοστά του έχουν καθοδική πορεία, όπως έδειξαν οι αυτοδιοικητικές εκλογές και οι πρώτες δημοσκοπήσεις.

Αν δεν λυθεί αυτό το πρόβλημα, ό,τι και να κάνει ο νέος αρχηγός με όσους τον αμφισβητούν τίποτα δεν θα αλλάξει. Η ΝΔ και ο Μητσοτάκης θα κυριαρχούν και η απογοήτευση θα συντρίβει τον κόσμο της-διασπασμένης και γι’ αυτό αδύναμης- άλλης πλευράς, της οποίας τα κομμάτια, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, θα ερίζουν για το διαμοιρασμό των ιματίων της.

Ο Κασσελάκης θα κριθεί στις ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2024. Το ερώτημα είναι τι θα έχει μείνει έως τότε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όσοι βλέπουν ότι θα έχει μείνει ένα (ακόμα) μαγαζάκι, δεν δικαιούνται να σιωπούν. Γιατί, αν μιλήσουν τότε που θα έχει επιβεβαιωθεί η καταστροφή, θα είναι πολύ αργά. Οι μετά Χριστόν Προφήτες είναι άχρηστοι…