Ο Μητσοτάκης επιλέγει την ακραία πόλωση με τον ΣΥΡΙΖΑ – Επιστρέφει στη στρατηγική της αυτοδυναμίας

Συνθήκες ακραίας πόλωσης αναμένεται να ζήσει έως τις εκλογές η χώρα, παρότι τόσο οι γεωπολιτικές συνθήκες όσο και η κατάσταση στην οικονομία απαιτούν πολιτική συνεννόηση και ευρείες πλειοψηφίες!

Ο πρωθυπουργός, όπως φάνηκε από τις δυο ομιλίες του στο συνέδριο της ΝΔ αλλά και από τη συνέντευξή του στο «Βήμα», επιλέγει την τακτική της ακραίας πόλωσης και την επιστροφή στην εποχή του τοξικού πολιτικού κλίματος της περιόδου 2012-15, ακριβώς επειδή επιστρέφει εκ νέου στη στρατηγική των διπλών εκλογών και της «αυτοδυναμίας».

Πεισμένος προφανώς πως δεν μπορεί να ελπίζει στη συγκυβέρνηση με τον Νίκο Ανδρουλάκη και το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, επιλέγει τη στρατηγική ακραίας σύγκρουσης με την αντιπολίτευση. Σφόδρα ενοχλημένος από την θέση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής να θέσει ως προϋπόθεση για κυβερνητική συνεργασία το «ούτε ο Μητσοτάκης ούτε ο Τσίπρας πρωθυπουργός, έχει ως στόχο πλέον να διεμβολίσει περαιτέρω τη Χαριλάου Τρικούπη, ώστε να επιστρέψουν στη Νέα Δημοκρατία οι «πασοκογενείς» ψηφοφόροι του κόμματός του, που στις εκλογές του 2015 πήγαν στη «γαλάζια» κάλπη λόγω και του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Κατηγορώντας δε την αντιπολίτευση για «φανατισμό» και απαξιώνοντας προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα και, δευτερευόντως, τον Νίκο Ανδρουλάκη, επιλέγει ταυτόχρονα να εμφανίζει τον εαυτό του ως εκπρόσωπο του «κέντρου» και εκφραστή του …ήπιου πολιτικού λόγου! Παράλληλα, κάνει λόγο για «πρόγραμμα δεκαετίας», ενώ γνωρίζει πως ακόμα και αν κέρδιζε τις επόμενες εκλογές αυτό θα γινόταν με ισχνή μειοψηφία, που πολύ δύσκολα θα του επέτρεπε να εξαντλήσει την τετραετία.

Είναι σαφές πως το επόμενο διάστημα ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα επιχειρήσει με περισσότερη έμφαση να ταυτίσει τους αντιπάλους του με το «λαϊκισμό», με τους «φίλους του Πούτιν», ενώ θα αφήνει αιχμές για τον «πατριωτισμό» τους (!), θα τους χαρακτηρίζει «απολιθώματα άλλης εποχής» και πολλά άλλα, που θα του επιτρέπουν αφενός να εμποδίσει την ακροδεξιά να αυξήσει τη δύναμή της και τον αριθμό κομμάτων της στη Βουλή, αφετέρου να διεμβολίζει ο ίδιος το χώρο του «κέντρου».

Παράλληλα, με τις δυνατότητες που παρέχει η κατάργηση των περιορισμών από την Ευρώπη για τη δημοσιονομική πολίτη, μπορεί όντως να υποστηρίξει σε συγκεκριμένα στρώματα την θέση «δίπλα στον πολίτη», που ανέπτυξε στο συνέδριο της ΝΔ. Παρότι η αποτυχία της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση της ακρίβειας είναι τόση, που ενδέχεται να καταστήσει πολιτικά ανενεργές τις παροχές Μητσοτάκη.

Όλα, επίσης, δείχνουν:

-Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να προβεί σε ανασχηματισμό- τη δουλειά, άλλωστε, την κάνει το «επιτελικό κράτος», οι συνεργάτες του πρωθυπουργού.

-Στόχος είναι οι κάλπες να στηθούν την προσεχή άνοιξη (ο πρωθυπουργός είναι ειλικρινής ως προς αυτό), όμως, εφόσον αλλάξουν οι δημοσκοπήσεις, ο πειρασμός για το φθινόπωρο θα είναι μεγάλος. Άλλωστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δυο στρατηγικές: Τόσο για το φθινόπωρο, όσο και για την προσεχή άνοιξη!