Ο Μητσοτάκης παραπατάει  

Ο πνιγηρός Αύγουστος του Μητσοτάκη έμελλε την τελευταία μέρα –με το φιάσκο Αποστολάκη– να επικυρώσει αυτό που φαίνεται από καιρό. Ότι βηματίζει σταθερά στου κακού τη σκάλα.

.Κακή, κάκιστη η επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας-όχι τόσο οι κυβερνητικές επιλογές. Ένα τσούρμο ιθυνόντων φλυαρούσε καθημερινά στα κανάλια και στα ράδια μεταφέροντας αντιφατικά μηνύματα. Η σύγχυση στο απόγειό της.

Το ίδιο και για τον εμβολιασμό. Σε καμμία χώρα αναρμόδιοι υπουργοί δεν παραμερίζουν τους καθ΄ύλην αρμοδίους και δεν μιλάνε  με τέτοια συχνότητα για την πανδημία και το εμβόλιο, όπως οι κ. Σκέρτσος και Γεραπετρίτης.

Αν η απαράδεκτη και αναποτελεσματική αυτή τακτική υπακούει στην ιδέα της επιτελικής διαχείρισης, τότε τόσο το χειρότερο για το περιώνυμο «επιτελικό κράτος» και για τη χώρα.

.Κακή, κάκιστη, κακότεχνη και προκλητική η επιλογή να χαρακτηριστούν υποδειγματικοί(!) οι χειρισμοί στο θέμα των πυρκαγιών. Ελλειψε ο κοινό νούς: όταν καίγεται η μισή χώρα δεν προφέρεις ποτέ τη λέξη «υποδειγματικά». Την ξεχνάς, την διαγράφεις, την κλειδώνεις στο συρτάρι.

Στόπ, εδώ: Τα περί ανικανότητας να αντιμετωπιστούν οι πυρκαγιές έχουν στασίδι στον δημόσιο λόγο εδώ και δεκαετίες. Εκτοξεύονται εναλλάξ από τα κόμματα εξουσίας, όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση, έτσι ώστε να νομίζει κανείς ότι η Ελλάδα είναι χώρα ανικάνων.

Ο μόνος που ξέφυγε κάπως από την άλογη αυτή λογική είναι ο Βαρουφάκης, κατά την πρόσφατη βλογιοκομμένη συζήτηση στη Βουλή για τις πυρκαγιές. Οσα είπε εμπεριέχουν πυρήνα αλήθειας. Συγκεκριμένα, μίλησε για «ένα αρπακτικό καπιταλιστικό μοντέλο, από τη δεκαετία του ’50 και μετά, το οποίο χρεοκόπησε παταγωδώς το 2010 και προχωράει χρεοκοπημένο, με χρεοκοπημένους ανθρώπους και πλέον και με χρεοκοπημένη τη φύση».

.Κακός, κάκιστος ο χειρισμός της υπόθεσης « Αποστολάκης» που κατέληξε σε ηχηρό φιάσκο. Εδώ πρυτάνευσαν ο ερασιτεχνισμός και η πονηρία. Όταν δεν έχεις οριστικοποιήσει κάτι, στο οποίο μάλιστα επενδύεις, όταν δεν είσαι απολύτως σίγουρος, δεν το ανακοινώνεις. Ο ερασιτεχνισμός έχει και το όριό του…

Οσο για την πονηρία, ηλίου φαεινότερη: ποντάροντας στον εγνωσμένων ικανοτήτων και κύρους Αποστολάκη, ο πρωθυπουργός επιδίωξε να καταδείξει ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του έχουν ανοιχτούς πόρους. Ότι για το καλό της πατρίδος αξιοποιούνται και προσωπικότητες που όχι μόνο δεν ανήκουν στη ΝΔ, αλλά έχουν υπηρετήσει και τις κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Νόμισαν οι κυβερνητικοί ότι μετά την «προσέλκυση» Μπένου(όντως επιτυχής επιλογή), η επιστράτευση του Αποστολάκη θα επισφράγιζε το πολυδιάστατον του ανοίγματος και θα δημιουργούσε την αίσθηση ότι η κυβέρνηση λειτουργεί ως χώρος πολυσυλλεκτικός, επειδή το αξίζει.

Με άλλα λόγια, ο κ.Μητσοτάκης επένδυσε στις εντυπώσεις που δημιουργεί η ανοιχτοσύνη, η οποία παραπέμπει με τη σειρά της στην συναίνεση. Ξέχασε, όμως, ότι κανένα συναινετικό πνεύμα δεν έχει επιδείξει μέχρι σήμερα. Αντιθέτως, τα -λίγα είναι η αλήθεια- συναινετικά ανοίγματα του ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίστηκαν με άρνηση και θυμηδία. Κατά τούτο, τα περί συναίνεσης ήταν ένα τέχνασμα. Μια πονηριά από αυτές που συνηθίζονται στις κοιλάδες της μικροπολιτικής.

.Τέλος, κακή, κάκιστη ήταν επιλογή του πρωθυπουργού να συνοδεύσει την κόρη του στην Αμερική, για την εγγραφή στο Yale. Δεν θέλει και πολύ μυαλό να γίνουν αντιληπτές οι βέβαιες επιπτώσεις: την ώρα που ανακοινώνονται οι βάσεις και επικρατεί αναβρασμός-με κομμένους, άπορους και εν απογνώσει υποψηφίους- δεν είναι ο,τι καλύτερο να δίνεις  τέτοιο σήμα. Ότι υπάρχει παντεσπάνι για λίγους που το υπενθυμίζει κραυγαλέα ο πρωθυπουργός…

…Σήμα κινδύνου για την κυβέρνηση, αλλά όχι εξόχως απειλητικό, το αποτέλεσμα των τελευταίων δημοσκοπήσεων. Ο κ.Μητσοτάκης προσδοκούσε ότι με τον ανασχηματισμό και την επικείμενη Θεσσαλονίκη θα σηματοδοτούσε νέο ξεκίνημα. Όμως μετά το φιάσκο ο σηματοδότης δείχνει κόκκινο.

Κι αν συνεχιστούν τέτοια βήματα στου κακού τη σκάλα, οι δημοσκοπήσεις δεν αποκλείεται να καταστούν εφιάλτης, όσο κι αν υπνώττει ή φαλτσάρει ο ΣΥΡΙΖΑ…

Γιάννης Τριάντης

news247.gr

INTIME