Μερικά γεγονότα, που φαίνονται σκόρπια και ασύνδετα μεταξύ τους αλλά δεν είναι, δείχνουν το συνολικό παιχνίδι που παίζεται με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία και τα συγκρουόμενα συμφέροντα μέσα στους κόλπους των Δυτικών, που έχουν συνασπιστεί εναντίον της Ρωσίας.

Διότι, πέρα από την ομόθυμη καταδίκη της εισβολής και το πλήθος των κυρώσεων στη Ρωσία του Πούτιν, παρατηρούμε το μέγεθος των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν- και μάλλον θα ενταθούν- οι ευρωπαϊκές χώρες και τα διλήμματα που έχουν. Παράλληλα, για να βλέπουμε και την καμπούρα μας, η Ελλάδα όχι μόνο πλήττεται το ίδιο, αλλά έχει να αντιμετωπίσει και το γεγονός ότι οι Αμερικανοί αρχίζουν να τα βρίσκουν με την Τουρκία, χωρίς να ενοχλούνται από το ρόλο του «επιτήδειου ουδέτερου» που παίζει ο Ερντογάν.

Γεγονός πρώτο: Παρά τις αρχικές, πανηγυρικές, διαπιστώσεις ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση κινήθηκε γρήγορα και επέβαλε αμέσως κυρώσεις στη Ρωσία, τι διαπιστώνουμε αυτές τις μέρες; Ότι ο κίνδυνος να κλονιστούν οι οικονομίες ευρωπαϊκών χωρών από το ενδεχόμενο να σταματήσει η ροή του φυσικού αερίου από τη Ρωσία είναι μέγιστος και δεν μπορεί να αναπληρωθεί από την αμερικανική «βοήθεια»(LNG), που είναι και πανάκριβη. Γι’ αυτό οι χώρες αυτές, με προεξάρχουσα τη Γερμανία, δυσκολεύονται πολύ να συμφωνήσουν στην επιβολή εμπάργκο στην ενέργεια από τη Ρωσία(πετρέλαιο και αέριο), παρά τη φαινομενικά αποφασιστική στάση της Κομισιόν.

Γεγονός δεύτερο: Η περίφημη «απολιγνιτοποίηση», την οποία σχεδόν πρώτη σε όλη την Ευρώπη έβαλε μπροστά η κυβέρνηση Μητσοτάκη, επί του παρόντος αναβάλλεται. Η κατακόρυφη άνοδος της τιμής του φυσικού αερίου και, κυρίως, το ενδεχόμενο να μειωθεί ή και να διακοπεί η ροή του, ανάγκασε τον πρωθυπουργό να μιμηθεί την κινηματογραφική ατάκα του Νίκου Κούρκουλου, αλλά από την ανάποδη : «Μη σταματάτε το κάρβουνο. Κι άλλο κάρβουνο»! Το κάρβουνο τώρα συμφέρει, ομολόγησε ο πρωθυπουργός. Και ουδείς μπορεί να γνωρίζει για πόσο ακόμα θα συμφέρει. Αλλά και να μη συμφέρει μπορεί να είναι άκρως αναγκαίο για να αποφύγουμε τα μπλακάουτ.

Γεγονός τρίτο: Οι Αμερικανοί ευνοούν τη μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου(LNG) στην Ευρώπη και ουσιαστικά λένε όχι στην κατασκευή αγωγών στην ανατολική Μεσόγειο. Το λέει καθαρά η υφυπουργός Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ σε συνέντευξή της στην «Καθημερινή», καθιστώντας σαφές ότι το ενεργειακό παιχνίδι είναι πολύ μεγάλο και τα συμφέροντα ΗΠΑ και Ευρώπης μπορεί να είναι ανταγωνιστικά έως συγκρουσιακά. Και να δούμε ποια αξία μπορεί να έχουν διακηρύξεις σαν κι αυτές του πρωθυπουργού για επανεκκίνηση των ερευνών για κοιτάσματα υδρογονανθράκων στον Ιόνιο και στην Κρήτη.

Γεγονός τέταρτο: Η κυβέρνηση Μπάιντεν φαίνεται ότι «τα έχει βρει» με την Τουρκία, παρά τα τσαλιμάκια του Ερντογάν στον πόλεμο στην Ουκρανία. Ηδη υπάρχει ευνοϊκή πρόταση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών για πώληση αεροπλάνων στην Τουρκία, κάτι που μέχρι τώρα δεν γινόταν δεκτό λόγω της αγοράς από την Τουρκία των ρωσικών S-400. Η Τουρκία είναι η μοναδική χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ που δεν έχει επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία. Όχι μόνο δεν υφίσταται πλέον καμιά πίεση γι’ αυτό, αλλά, κατά τα φαινόμενα, θα επιβραβευθεί κιόλας, αν το Κογκρέσο πει το «ναι» στην πώληση αεροπλάνων. Μια εξέλιξη καθόλου θετική για την Ελλάδα και, ταυτόχρονα, ηχηρή διάψευση όσων έβλεπαν ότι η Τουρκία είναι «απομονωμένη».

Ποια συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν για την Ελλάδα από όλα αυτά; Ένα σίγουρα: είναι τέτοια η αβεβαιότητα στον κοντινό και ευρύτερο περίγυρό μας, που δεν επιτρέπει να παρηγορηθούμε με αυτό που αποτυπώνει η ρήση του Ισοκράτη «κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον». Διότι, πέρα από την κοινότοπη διαπίστωση για το «αόρατο μέλλον», δεν μπορούμε κάν να υπολογίσουμε με ποιους θα έχουμε «κοινή τύχη» και τι είδους «τύχη» θα είναι…

news247.gr