Ο «παραπλανημένος» αρχιμάγειρας της εκτροπής

Κινδυνολογεί, χαρακτηρίζοντας παράγοντα «αποσταθεροποίησης» τους πολίτες, οι οποίοι το μόνο που ζητάνε, είναι η αποκατάσταση του κράτους Δικαίου. Δηλαδή, του βασικού πυλώνα της Δημοκρατίας. Εμφανίζεται ως θεματοφύλακας του δημοκρατικού Πολιτεύματος, ενώ ο ίδιος αποτελεί την προσωποποίηση της εκτροπής από τους δημοκρατικούς θεσμούς. Δύο χρόνια μετά την τραγωδία των Τεμπών, οπότε αρχικά τα έβρισκε όλα καλώς καμωμένα, μετά τα παλλαϊκά συλλαλητήρια της 25ης Ιανουαρίου, ως τεθλιμμένος συγγενής δήλωνε «παραπλανημένος». Τώρα, όμως, τα στρατευμένα τρόλ στην υπηρεσία της κυβέρνησης έφτασαν στο σημείο να χυδαιολογούν ακόμα και σε βάρος των μανάδων των Τεμπών. Λίγο αργά για δάκρυα και απειλές. Δεν νομίζουν;

Είναι προσβλητικό απέναντι στην κοινωνία και υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών να εμφανίζεται ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ως θιασώτης των δημοκρατικών θεσμών, και να ομιλεί περί κινδύνου «αποσταθεροποίσης» του Πολιτεύματος. Ποιος; Αυτός που διεκδικεί επάξια τον τίτλο του αρχιμάγειρα της εκτροπής.

Ο πρώτος διδάξας την εκτροπή

Μήπως νομίζουν ότι έχει ξεχαστεί ότι επί ημερών του, με ενορχηστρωτές εντός του μεγάρου Μαξίμου, παρακολουθούντο και υποκλέπτονταν (ενδεχομένως συνεχίζεται και σήμερα) οι τηλεφωνικές συνομιλίες και η ηλεκτρονική αλληλογραφία σχεδόν όλων των κυβερνητικών στελεχών και υπουργών, των πολιτικών της αντιπολίτευσης, των υψηλόβαθμων κρατικών αξιωματούχων, μεταξύ των οποίων και των επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων, δημοσιογράφων, μεγαλεπιχειρηματιών, κ.ο.κ.;

Το σκάνδαλο των υποκλοπών είναι η κορωνίδα των σκανδάλων που απαξίωσαν το Πολίτευμα. Αντικατοπτρίζει, δε, τον «πυρήνα» του τρόπου, με τον οποίο λειτούργησε και σκέφτεται το «καθεστώς Μητσοτάκη». Παραβιάζει κάθε κανόνα της Δημοκρατίας, καθιστά το Πολίτευμα κουρελόχαρτο, και στη συνέχεια, με θράσος χιλίων πιθήκων, έρχεται να ομιλήσει για «αποσταθεροποίηση» του Πολιτεύματος;

 

Επειδή, οι «ευνουχισμένοι» βουλευτές και υπουργοί της ΝΔ δεν βγάζουν άχνα -με ελάχιστες εξαιρέσεις- και δεν διαμαρτυρήθηκαν ή και παραιτήθηκαν, όταν τους υπέκλεπταν, σημαίνει ότι ο Κ. Μητσοτάκης έχει το δικαίωμα να εμφανίζεται ως θεματοφύλακας των θεσμών;

Οπως ακριβώς λειτούργησε το «καθεστώς Μητσοτάκη» με το σκάνδαλο των υποκλοπών, «μπαζώνοντάς» το, κατά τον ίδιον ακριβώς τρόπο δρα σε όλους τους τομείς. Αυθαιρετεί, φιμώνει τις έντιμες φωνές στους θεσμικούς πυλώνες του Πολιτεύματος, και, ως «συνεταίρος» των μεγάλων τζακιών της πολιτικο-οικονομικής διαπλοκής και των Μέσων Ενημέρωσης, προσπαθεί να επιβάλλει προπαγανδιστική «λοβοτομή» στην κοινωνία.

Οι νέες γενιές ζητάνε «Οξυγόνο»

Οπως δείχνουν, όμως, οι παλλαϊκές κινητοποιήσεις, αυτό τελείωσε. «Φτάνει πια», «Μέχρι εδώ», είναι το μήνυμα. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η τραγωδία των Τεμπών, αλλά κυρίως η προσπάθεια συγκάλυψης της επί δύο έτη. Τα Τέμπη είναι ο καταλύτης που ευαισθητοποίησε τα αντανακλαστικά της κοινωνίας που βλέπει την Ελλάδα να βυθίζεται σε σήψη και παρακμή. Μιας κοινωνίας που, μετά από δεκαπέντε χρόνια πολιτικών λιτότητας και διάλυσής της, την οποία ολοκληρώνει με τον πιο βάρβαρο τρόπο η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ζητάει «Οξυγόνο» ανάσας για την ίδια τη χώρα. Για να έχουν αύριο τα παιδιά της, να μην είναι η Ελλάδα ο Κρόνος που τρώει τα παιδιά της, να μην φεύγουν μετανάστες στο εξωτερικό.

Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Pulse, «στο ερώτημα «πόσο σημαντικό είναι για εσάς το θέμα του δυστυχήματος των Τεμπών σήμερα», «στις πιο νέες ηλικίες (17-44 ετών) απαντούν ναι οι εννέα στους δέκα, ενώ στις μεγαλύτερες ηλικίες (45-60 και άνω) περίπου οι επτά στους δέκα». Κάτι που δείχνει ότι, ναι μεν το σύνθημα για «Δικαιοσύνη» διαπερνά όλους τους ηλικιακούς χώρους, αλλά είναι οι νέες γενιές που βγαίνουν πλέον με ιδιαίτερη ένταση μπροστά.

Τα «καθημερινά Τέμπη» της κοινωνίας

Στην πραγματικότητα, η τραγωδία των Τεμπών είναι η αφορμή. Είναι η ερώτηση και όχι η απάντηση. Είναι τα «καθημερινά Τέμπη», τα συνεχή αδιέξοδα και ο εξευτελισμός που βιώνει η κοινωνία, που σπρώχνουν τους ανθρώπους στο δρόμο.

Ποιος φανταζόταν ότι, μετά από τόσες ήττες που υπέστη ο Ελληνας την τελευταία δεκαπενταετία, και τους «ιθύνοντες» να έχουν πιστέψει ότι τον έκαναν επιτέλους να σκύψει το κεφάλι, θα ξαναέβρισκε τη δύναμη της αξιοπρέπειας να ξαναβγεί στους δρόμους και να απαιτήσει το αυτονόητο: «Δικαιοσύνη». Την αποκατάσταση του κράτους Δικαίου, το οποίο έχουν κάνει κλωτσοσκούφι.

 

Και έρχεται τώρα ο Κ. Μητσοτάκης να απειλήσει τους πολίτες, λέγοντας ότι αυτοί επιδιώκουν την ανατροπή του Πολιτεύματος; Ο «αρχιμάγειρας της εκτροπής» μιλάει για «εκτροπή» και για «νέο διχασμό»; Μα, αν κάποιος διχάζει την κοινωνία, είναι ο ίδιος που, ως πρωθυπουργός, δεν έκανε αυτό για το οποίο τον εξέλεξαν. Να ασκήσει όλη του την εξουσία για να αποδοθεί δικαιοσύνη για τα θύματα των Τεμπών. Κανονικά, στη θέση του, άλλοι, όχι μόνο θα είχαν παραιτηθεί, αλλά θα είχαν κάνει … χαρακίρι.

Επικίνδυνα αλαζόνες

Παρ΄ότι οι πολίτες επανειλημμένως έχουν στείλει μηνύματα αποδοκιμασίας προς την κυβέρνηση, μεταξύ άλλων στις εκλογές (βουλευτικές και ευρωεκλογές), οπότε τα ποσοστά του κυβερνώντος κόμματος έκαναν βουτιά, η αλαζονεία των κυβερνώντων είναι τόσο μεγάλη που δεν τους αφήνει να δούνε τι συμβαίνει πέρα από τον «γυάλινο πύργο» του μεγάρου Μαξίμου.

Η εκκωφαντική αλαζονεία τους, συχνά αγγίζει και ξεπερνάει τα όρια της προσβολής της νοημοσύνης των πολιτών. Φτάνουν να γίνουν υβριστές. Δύο χρόνια τώρα, κοροϊδεύουν με τα Τέμπη. Τα ίδια έχουν κάνει και σε πάμπολλα άλλα θέματα. Από που να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει. Από τις απαράδεκτες δηλώσεις τους για να δικαιολογήσουν την ακρίβεια, όταν είναι ηλίου φαεινότερο ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει, είναι πλουτίσουν τα «συνεταιράκια» τους, οι μεγαλοεπιχειρηματίες; Μήπως να θυμηθούμε ότι, εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού, ενω διέλυαν το σύστημα Υγείας, το «δεξί χέρι» του πρωθυπουργού, νυν υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, έλεγε ότι «εάν είχαμε 5.000 ΜΕΘ θα είχαμε και περισσότερους νεκρούς»; Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα.

Τρομολάγνοι

Παρά τα μηνύματα που τους έχουν σταλεί, δεν λένε να βάλουν μυαλό. Και τώρα, τι κάνουν; Χρησιμοποιούν την δοκιμασμένη καραμέλα της κινδυνολογίας και της τρομοκράτησης. Καλλιεργούν «κλίμα Μαρφίν», μόνο και μόνο για να τρομάξουν τους πολίτες, για να μην κατέβουν στις διαδηλώσεις. Λες και δεν ξέρουμε ποιος βγήκε ωφελημένος από τη Μαρφίν. Το ίδιο το παρακράτος που την έστησε και οι πολιτικο-οικονομικοί κύκλοι που ήθελαν να διαλύσουν τις παλλαϊκές μαζικές διαμαρτυρίες για τα μνημόνια και το σύστημα που οδήγησε την Ελλάδα στην καταστροφή. Και τότε για «εθνικό διχασμό» μιλούσαν οι τρομολάγνοι κινδυνολογούντες.

Τώρα, λοιπόν, ο Κ. Μητσοτάκης φροντίζει να βγει προς την κοινή γνώμη η εικόνα του να ψιθυρίζει στο αυτί του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Στο τέλος της συνεδρίασης του Υπουργικού Συμβουλίου, μας … πληροφορούν τα καλά «Νέα», ο πρωθυπουργός, είπε «βεβαίως το υπουργείο ξέρει τι πρέπει να κάνει» , με προφανή αναφορά στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Αλλωστε , όταν άνοιξαν οι πόρτες για την αποχώρηση των υπουργών, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης φέρεται να έμεινε για λίγο πίσω με τον Μητσοτάκη. Το Μαξίμου έχει τακτική ενημέρωση για τον επιχειρησιακό σχεδιασμό, ενόσω ο υπουργός διαβεβαιώνει ότι η ΕΛ.ΑΣ. έχει «σαφή και νόμιμη» εντολή να διαφυλάξει την ασφάλεια των συγκεντρωμένων».

 

Αλήθεια, ο «Κάλαχαν» αποζητά και πάλι τις παλιές «δόξες» του, όταν ήταν υπουργός Δημόσιας Τάξης επί κυβέρνησης Λουκά Παπαδήμου, το 2012, οπότε είχε αιματοκυλιστεί η Αθήνα, κατά τις μαζικότατες αντιμνημονιακές διαδηλώσεις;

Ηχηρά μηνύματα προς την αντιπολίτευση

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επίσης, αναμασά διαρκώς την πιπίλα της «πολιτικής εκμετάλλευσης» και «εργαλειοποίησης» της τραγωδίας των Τεμπών. Από ποιους; Από την αντιπολίτευση; Μα, αφού γνωρίζει πολύ καλά ότι το μεγάλο κίνημα που διαμορφώνεται με αφορμή τα Τέμπη είναι ακηδεμόνευτο, έχει «καβαλήσει» και έχει ξεπεράσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Το ζητούμενο -και το ξέρουν άπαντες αυτό- είναι εάν από αυτό το κίνημα θα γεννηθεί κάτι νέο, προοδευτικό, για την ίδια τη χώρα, ή το μεγάλο φουσκωμένο ποτάμι θα χυθεί -δυστυχώς- στη θάλασσα.

Τα περί «πολιτικής εκμετάλλευσης» και «εργαλειοποίησης» του Κ. Μητσοτάκη ακούγονται κενά περιεχομένου. Ο μόνος που το «εργαλειοποιεί», κινδυνολογώντας και διχάζοντας τους Ελληνες, είναι ο πρωθυπουργός. Εξάλλου, οι ίδιες οι δημοσκοπήσεις που γίνονται, επιβεβαιώνουν ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με εξαίρεση κάποια λίγα μικρά, δεν κεφαλαιοποιούν τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Καραμπινάτο σημάδι ότι η κοινωνία δεν στέλνει μήνυμα αποδοκιμασίας μόνο προς την κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά κρούει τον κώδωνα και στην αντιπολίτευση να … ξυπνήσει.

Δείχνουν, δε, ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα είχε κιόλας πέσει … χτες, εάν από τα υπάρχοντα κόμματα υπήρχε ελπιδοφόρα εναλλακτική κυβερνητική πρόταση. Αντίθετα, κατά τις ίδιες δημοσκοπήσεις, ενώ η ΝΔ πέφτει, το ΠΑΣΟΚ του Ν. Ανδρουλάκη, που υποτίθεται ότι είναι «αξιωματική αντιπολίτευση», αντί να ανεβαίνει, είναι καθηλωμένο.

Δημοσκοπήσεις – κόλαφος

Οπως γραφεί η «Καθημερινή, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Pulse, στο δελτίο ειδήσεων του -διόλου αντιπολιτευόμενου- ΣΚΑΪ, «στο ερώτημα «πόσο σημαντικό είναι για εσάς το θέμα του δυστυχήματος των Τεμπών σήμερα», οι οκτώ στους δέκα απαντούν θετικά. Συγκεκριμένα, ότι είναι «το πιο σημαντικό», εκτιμά το 29% και ένα «από τα σημαντικά» το θεωρεί το 53%. «Μέτρια σημαντικό» και «λίγο έως ελάχιστα σημαντικό», το εκτιμά μόλις το 14% των ερωτηθέντων».

 

Η ανησυχία για το τραγικό συμβάν που έγινε πριν από δύο χρόνια αποτυπώνεται έντονα στο ερώτημα σχετικά με το πόσο ικανοποιητικά είναι όσα έχουν γίνει έως σήμερα. Σχετικά με τη διερεύνηση και την απόδοση ευθυνών για το δυστύχημα των Τεμπών, το 56% απάντησε πως είναι «ελάχιστα έως καθόλου» ικανοποι ητικές οι ενέργειες που έχουν γίνει και «λίγο» ικανοποιητικές το 10%. «Πολύ» ικανοποιητικά όσα έχουν γίνει τα βρήκε το 4% και «αρκετά» το 11%.

Ολο αυτό το κλίμα αποτυπώνεται στην εκλογική συμπεριφορά των πολιτών. Στην πρόθεση ψήφου, σύμφωνα με την Pulse, η Νέα Δημοκρατία είναι στο 24% (25,5%), δεύτερο το ΠΑΣΟΚ (13%) που χάνει μιάμιση μονάδα σε σχέση με τη μέτρηση του Ιανουαρίου. Ενισχυμένη κατά 0,5% είναι η Ελληνική Λύση (8,5%), στην τρίτη θέση. Το ΚΚΕ αποτυπώνεται στο 7,5% (-0,5%). Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει σταθερός στο 7%, ενώ στο ίδιο ποσοστό έχει ανεβεί η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, αυξάνοντας το ποσοστό της κατά τρεις μονάδες. Στο 4%, η Φωνής Λογικής (χάνει -1%) της Λατινοπούλου, η οποία στην περίπτωση των Τεμπών, λειτουργεί μάλλον ως το «ακροδεξιό δεκανίκι» της κυβέρνησης. Στο 3% το ΜέΡΑ25 (+0,5%) και Κίνημα Δημοκρατίας (-0,5%). Νίκη, Νέα Αριστερά και Σπαρτιάτες δεν καταγράφουν απώλειες σε σχέση με ένα μήνα πριν και βρίσκονται στο 2,5%, 2% και 1% αντιστοίχως. Σε υψηλά ποσοστά εξακολουθεί να βρίσκεται η «δεξαμενή» των αναποφάσιστων (12,5%).

neostrategy.gr