Στην πολιτική ποτέ δεν πρέπει να είσαι απόλυτος με τις εκτιμήσεις σου, ακόμα και όταν δεν είναι ορατή στον ορίζοντα καμία ένδειξη που να τις θέτει υπό ερώτηση. Η πολιτική αποτελεί πάντοτε το πεδίο του απρόβλεπτου, όπου αστάθμητοι παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν την ανατροπή από τη μια στιγμή στην άλλη. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι αναλυτές δεν πρέπει να υποκύπτουν στον πειρασμό της υπέρμετρης σιγουριάς για τις προβλέψεις τους.

Πριν από 3 μήνες ο Αλέξης Τσίπρας βρισκόταν ίσως στη χειρότερη στιγμή του μετά την εκλογική ήττα του Ιούλη του 2019. Όχι μόνο η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ με τη Νέα Δημοκρατία ήταν τόσο μεγάλη που δεν φαινόταν να μπορεί να ανατραπεί, αλλά και αμφισβητούταν ο συσχετισμός εντός του χώρου της Κεντροαριστεράς. Το ΚΙΝΑΛ με τον νέο αρχηγό του, Νίκο Ανδρουλάκη, ανέβαινε συνεχώς στις δημοσκοπήσεις κι έκλεινε την ψαλίδα μάλιστα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ήταν λίγα τα δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για σοβαρή πιθανότητα να ξεπεράσει το ΚΙΝΑΛ τον ΣΥΡΙΖΑ.

Διαφορετική εικόνα

Σήμερα η εικόνα είναι τελείως διαφορετική. Η διαφορά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ μειώνεται μήνα με τον μήνα, αφού η δημοτικότητα της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού συρρικνώνεται. Ο συσχετισμός δεν έχει ανατραπεί βέβαια. Πριν λίγους μήνες όμως η ανατροπή του συσχετισμού ήταν τελείως εκτός κάθε σοβαρής συζήτησης. Τώρα δεν μπορεί να αποκλειστεί με τον ίδιο κατηγορηματικό τρόπο. Ταυτόχρονα, τα ποσοστά του ΚΙΝΑΛ έχουν αρχίσει να υποχωρούν.

Εξίσου σημαντικά με τη μείωση της διαφοράς είναι:

• η αρνητική τάση για τη ΝΔ που δεν φαίνεται να ανακόπτεται,
• μια μικρή άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ και μια βελτίωσή του σε μια σειρά από ποιοτικούς δείκτες -η πρώτη από τον Ιούλιο του 2019.

Εν ολίγους, ο Μητσοτάκης παραμένει καθαρά μπροστά, αλλά ο Τσίπρας πλησιάζει.

Η ακρίβεια

Η βασική αιτία για τις σημαντικές αλλαγές στην ισορροπία των κομματικών δυνάμεων είναι βέβαια η ακρίβεια. Η έκρηξη του πληθωρισμού που έφτασε το 8,9% τον Μάρτιο (το μεγαλύτερο ποσοστό από το 1996) υποβαθμίζει βίαια το βιοτικό επίπεδο της κοινωνικής πλειονότητας. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, μεταξύ Μαρτίου 2021 και Μαρτίου 2022 η τιμή του ηλεκτρικού ανέβηκε κατά 79,3% (!). Οι ιλιγγιώδεις λογαριασμοί προκαλούν «εγκεφαλικά» στους πολίτες οι οποίοι από το πουθενά πρέπει να πληρώσουν ποσά που ισούνται ή και υπερβαίνουν του μισθούς τους. Αυτή η απότομη αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος μάς γυρνάει πίσω στα σκοτεινά χρόνια του Μνημονίου, τότε που από μήνα σε μήνα εμφανίζονταν νέα χαράτσια.

Απέναντι σε μια κατάσταση που τείνει να γίνει αφόρητη, η κυβέρνηση μοιάζει αδρανής ή και αδιάφορη. Η αύξηση των 43 ευρώ (καθαρά) το μήνα στον κατώτατο μισθό που ανακοίνωσε ο κ. Μητσοτάκης, ήρθε αργά και δεν καλύπτει τις απώλειες των εισοδημάτων των χαμηλόμισθων. Το πάρτι των καρτέλ στη (δήθεν) αγορά ενέργειας συνεχίζεται αδιατάρακτο και τα golden boys της ΔΕΗ προκαλούν το δημόσιο αίσθημα με τις υπέρογκες αμοιβές τους. Η (πραγματική) διεθνής διάσταση της κρίσης δεν μπορεί να εξηγήσει για ποιο λόγο στην Ελλάδα έχουμε την πιο ακριβή χονδρεμπορική τιμή ρεύματος στην Ευρώπη. Όσο η κυβέρνηση δεν πράττει τα στοιχειώδη απέναντι στη ακρίβεια (όπως το σπάσιμο του καρτέλ στην Ενέργεια) τόσο τα ποσοστά της ΝΔ θα πέφτουν.

Η ανατροπή

Πέρα από την κυβερνητική αδράνεια απέναντι στην ακρίβεια, ο κ. Τσίπρας επωφελείται επίσης από την αδυναμία (ή απροθυμία) του Νίκου Ανδρουλάκη να διατυπώσει μια σαφή πρόταση εξουσίας. Το «ούτε ΝΔ ούτε ΣΥΡΙΖΑ» στέλνει το μήνυμα ότι ο νέος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ αρκείται στην ενίσχυση των ποσοστών χωρίς να επιθυμεί προς το παρόν να συμμετάσχει στην ευθύνη της κυβερνητικής διαχείρισης.

Ωστόσο, η πτώση της ΝΔ και η προγραμματική ασάφεια του ΚΙΝΑΛ δεν αρκούν από μόνες τους για την ανατροπή του συσχετισμού. Ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να ενισχύσει πολύ περισσότερο τα ποσοστά του αν θέλει να βγει μπροστά. Για να συμβεί αυτό, πρέπει να εκπληρωθούν δύο προϋποθέσεις:

Πρώτον, να δείξει ότι έχει αντιληφθεί την (κακή) αξιολόγηση της κοινωνίας για τα κυβερνητικά πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ -που εκφράστηκε άλλωστε στις κάλπες. Να δείξει δηλαδή ότι εννοεί το σύνθημα «νέα αρχή».

Δεύτερον, να καταθέσει μια σαφή προγραμματική πρόταση που να πείθει του πολίτες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να δώσει διέξοδο από το τέλμα της ακρίβειας, καθώς και να συνδυάσει την οικονομική ανάπτυξη με την κοινωνική δικαιοσύνη.

Θα το πράξει;

Γιάννης Αλμπάνης

news247.gr

EUROKINISSI