Ο Κώστας Λαλιώτης -μπαρουτοκαπνισμένος στις συγκρούσεις με τη Δεξιά και διαμορφωμένος στο ίοδιο καμίνι με την Αριστερά της γενιάς του-με μια εξαιρετική ομιλία στην παρουσίαση του βιβλίου του Δημήτρη Ψαρρά «ΜΙΑ ΚΑΡΙΕΡΑ – Η πολιτική διαδρομή του Κυριάκου Μητσοτάκη», αποδόμησε τον γόνο που κυβερνάει.
Από όσα είπε, ο Βασίλης Σκουρής ανέδειξε εύστοχα στο iEidiseis.gr την επισήμανσή του για τη συναλλακτική πρακτική των Μητσοτάκηδων: «Αν αρνηθεί ο Βελόπουλος θα ‘χει την τύχη του Καρατζαφέρη, θα του πάρει τα στελέχη».
Σωστά. Του διέφυγε όμως ότι, εκτός από τον Βελόπουλο, θα πάρει στελέχη και από τον Ανδρουλάκη. Αν δεν τα έχει πάρει ήδη.
Ενδεχομένως αυτό περιέχεται στην αναφορά του για το «το πολιτικό αζιμούθιο των «Κεντρώων» και των «Ακροκεντρώων» που θολώνει και ξεθωριάζει γιατί μοιάζουν με ναυαγούς στις θάλασσες και τους ωκεανούς της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς, που πασχίζουν με κάθε τρόπο να διασωθούν ως αξιωματούχοι, Βουλευτές και Υπουργοί «παντός καιρού» και «πασών καταστάσεων»».
Κι έτσι να είναι δεν αρκεί, γιατί δεν είναι το μόνο ευπαθές σημείο του σημερινού ΠΑΣΟΚ.
Εκτός από τα στοιχεία που απαιτεί η <κατοχύρωση και ανάδειξή του ως Δημοκρατικού και Προοδευτικού Πόλου>, που λέει ο Λαλιώτης και πέρα από την <αυτονομία> της πορείας και του λόγου, τη < Δημοκρατική Προοδευτική – σύγχρονη ταυτότητα> την < αυτοδύναμη στρατηγική> και τον <καταλυτικό και διακριτό πρωταγωνιστικό ρόλο>- που δεν προκύπτουν κατ απονομή-λείπουν δυο επισημάνσεις, που ορίζουν αρνητικά την παρουσία του ΠΑΣΟΚ: η αδύναμη ηγεσία και η επιμονή στον διμέτωπο.
Η εξίσωση του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ και του Τσίπρα μεν τον Μητσοτάκη είναι προβληματική και ανιστόρητη. Πάσχει όταν εκδηλώνεται με καφενειακές αναφορές στη συγκυβέρνηση με τον Καμένο ή στον Πολάκη. Ακόμη και ηθικά, όπως η τελευταία ελεεινή αναφορά Ανδρουλάκη σε εμπλοκή των κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ με το Predator, προς όφελος υπουργικού τέκνου.
Μετά ψάχνουμε πού βρίσκουν οι λογογράφοι του Μητσοτάκη τα κουφά που εκστομίζει ως χτυπήματα κάτω από τη μέση. Αν νομίζει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ότι ο Τσίπρας έχει ευθύνες- και μάλιστα ίσες με τον Μητσοτάκη –στις παρακολουθήσεις, καλύτερα να δώσει τα κλειδιά στον επόμενο από τώρα.
Ας δεχθούμε ότι το ηγετικό έλλειμμα Ανδρουλάκη δεν έχει γιατρειά, γιατί είναι υπόθεση προσωπικών δυνατοτήτων- όπως και στην περίπτωση της Φώφης- και ας το αφήσουμε να κριθεί στην κάλπη, όπως και για τους προκατόχους του.
Ας παραλείψουμε και τις τοποθετήσεις Λαλιώτη για <κακέκτυπο και διχαστικό Δικομματισμό> μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Ο καλός δικομματισμός που υπαινίσσεται, μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ άφησε πίσω του τη χρεοκοπία της χώρας και τα Μνημόνια.
Το παλιό αφεντικό στη Χαριλάου Τρικούπη, ισχυρίζεται ότι <το ΠΑΣΟΚ έσωσε τη χώρα από την χρεοκοπία> και < κράτησε κοινωνία όρθια>. Αλλά στη συνέχεια για να μην εξηγήσει ποιος ακριβώς του ανέθεσε να τη <σώσει> και γιατί η <όρθια> κοινωνία το έβγαλε στην άκρη, καταφεύγει στην ελεγεία: <πλήρωσε βαρύτατο και δυσανάλογο τίμημα, φτάσαμε στα όρια του αφανισμού>.
Το τίμημα δεν το πλήρωσε γιατί <έσωσε τη χώρα> – άλλωστε ο Πρωθυπουργός που την <έσωσε> δεν είχε εντολή για τις αποφάσεις που πήρε. Για άλλο ψηφίσθηκε. Ούτε ο αφανισμός ήταν άσχετος με τις επιλογές της ηγεσίας που υποδεκαπλασίασαν την επιρροή του.
Το ΠΑΣΟΚ πλήρωσε τίμημα, γιατί με τον Γ. Παπανδρέου εγκατέλειψε τις ιδρυτικές ράγες του και τις παρακαταθήκες του Ανδρέα Παπανδρέου- και στη συνέχεια με τον Βενιζέλο έγινε ουρά της Δεξιάς του Σαμαρά. Ότι πολλοί διαβλέπουν ότι και ο Ανδρουλάκης σκοπεύει να το κάνει ουρά του Μητσοτάκη, πρέπει να το προσέξουν…
Καθώς ο Λαλιώτης -που πάντα ζυγίζει τις λέξεις του-δηλώνει <μαζί με τον Νίκο Ανδρουλάκη>, στους μαξιμαλιστικούς στόχους που παραθέτει στη συγκεκριμένη ομιλία, προκαλούνται υπόνοιες για την πατρότητα της τρέχουσας στρατηγικής και για τον πολιτικό σχεδιασμό του ΠΑΣΟΚ-που είναι και ΚΙΝΑΛ. Εκτός από τη συγκατάθεσή του, έχουν και την υπογραφή του;
Δύσκολο, γιατί ο πρώην γραμματέας δεν συνηθίζει να συνδέεται με μειοψηφικές πολιτικές. Ούτε μπορεί να αγνοεί την προτεραιότητα για προοδευτική Κυβέρνηση που θέτει η συγκυρία- και που δεν μπορεί να είναι άλλη από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ. Με αυτή τη σειρά και με τον Τσίπρα επικεφαλής.
Κάθε άλλη προσέγγιση φουσκώνει τα μυαλά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και βολοδέρνει ανάμεσα στην ιδέα ότι θα ορίσει τον επόμενο Πρωθυπουργό- και δεν αποκλείει να είναι ο …ίδιος!
Αυτή η <στρατηγική>, όποιος και αν την κατέστρωσε, παραβιάζει την στοιχειώδη πολιτική ανάλυση και την κοινή λογική, για τις επόμενες εκλογές: αντίπαλοι για την πρώτη θέση και συνακόλουθα για την πρωθυπουργία, θα είναι ο Αλέξης Τσίπρας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Καρατσεκαρισμένο.
Οι πολίτες – αλλά με τον τρόπο τους και οι μικρότερες πολιτικές δυνάμεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και το ΠΑΣΟΚ – δεν έχουν παρά να προσανατολιστούν στη μια ή την άλλη κατεύθυνση.
Όσοι εμφανίζονται εξ ίσου εναντίον και των δυο, πρακτικά εύνουν τον Μητσοτάκη. Γιατί κρύβουν ότι αυτός πάει στην κάλπη ως απολογούμενος για την τρέχουσα τετραετία. Και ότι το διακύβευμα των εκλογών θα είναι αν θα συνεχιστεί η ίδια πολιτική ή αν θα αλλάξει. Αν την κυβέρνηση της Δεξιάς θα διαδεχθεί κυβέρνηση Προοδευτικών δυνάμενων.
Στο βαθμό που τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, εν όψει της νέας τετραετίας αντί να αξιολογούν την τετραετία που λήγει, ζητούν από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να απολογηθεί για την …προηγουμένη, ευνοούν τον Μητσοτάκη. Του προσφέρουν επίσης υπηρεσίες εξισώνοντας την νέα κυβέρνηση Τσίπρα-που θα είναι η Προοδευτική κυβέρνηση-, με την νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη που θα είναι πιο σκληρό και αντιλαϊκό αυταρχικό σύστημα .
Όταν ο Νίκος Ανδρουλάκης λέει «όχι στο λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ και τον ελιτισμό της Ν.Δ.»- κατά πως εν τέλει το περιγράφει με τους περίπλοκους συλλογισμούς του και ο Λαλιώτης-εννοει ότι μένει ανοιχτό σε ότι τον αφορά-αν θα κυβερνήσει ο Μητσοτάκης ή ο Τσίπρας. Προοδευτικό δεν το λες.
Η θέση του <απέναντι όχθη είμαστε εμείς, η δημοκρατική παράταξη> είναι υπερφίαλη. Το ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ είναι Παράταξη, πόσο μάλλον η <Δημοκρατική παράταξη>. Είναι ένα μικρό κόμμα της, που ευλόγως προσπαθεί να γίνει λίγο μεγαλύτερο. Αν μη τι άλλο , η Παράταξη έχει πολλαπλάσια απήχηση από το 8% του ΠΑΣΟΚ και είναι ιστορικά πλειοψηφική έναντι της Δεξιάς.
Για τον ελληνικό λαό, <αυτό που έζησε με τον Τσίπρα> δεν είναι <το ίδιο με αυτό που ζει με τον Μητσοτάκη> όπως λέει ο Ανδρουλάκης και το επεκτείνει ανεύθυνα και στις παρακολουθήσεις. Εκτός αν έχει ακούσει ότι και ο Τσίπρας παρακολουθούσε κανέναν αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Ή αν πιστεύει ότι το σκάνδαλο των υποκλοπών αρχίζει και τελειώνει στον ίδιο.
Στους 12 μήνες του, ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έδειξε έλλειμμα ηγετικότητας. Πχ οι αρχηγοί δεν …διαχωρίζουν απλώς τη θέση τους από στελέχη που διαφοροποιούνται σε κεντρικά θέματα της κομματικής πολιτικής και θολώνουν τη γραμμή: τους κατεβάζουν από το τρένο. Η συνδιοίκηση με τον Λοβέρδο και την Καϊλή, δεν είναι καλή συνταγή– γιατί είναι συνδιοίκηση με άλλους.
Η σωστή στάση και εκλογικά αποδοτικότερη- είναι αυτή που προτείνει ο Χάρης Καστανίδης: < Δεν θα συνεργαστούμε με τη Δεξιά>, αφού έτσι παρακινεί σε ψήφο προς το ΠΑΣΟΚ.
Πρώτος ο Κώστας Λαλιώτης – που δεν είχε αντιρρήσεις όταν η Φώφη κατέβασε από τη μαρκίζα τα σύμβολα του ΠΑΣΟΚ, για να το υπερτιμά σήμερα- αν σκοπεύει να συνεχίσει , δημοσίως, τις ενέσεις ηθικού στον Νίκο Ανδρουλάκη, ας του εξηγήσει κάτι απλό: κορόιδα να του δώσουν, ως ΠΑΣΟΚ, τη ψήφους τους και να τις διαχειριστεί ο ίδιος όμως νομίζει, ανάμεσα στον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα , δεν υπάρχουν.
Τελείωσαν από τότε που έδωσαν την ψήφο τους στον Γ. Παπανδρέου, για να εφαρμόσει το πρόγραμμα ΠΑΣΟΚ που πρότεινε και αυτός τους πήγε στο ΔΝΤ και στον διεθνή οικονομικό έλεγχο της χώρας.
ieidiseis.gr
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
