Οι κεντροαριστερές διεργασίες στη Βουλή

Η κοινή κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας από τα κόμματα που ανήκουν στον κεντροαριστερό και αριστερό χώρο γέννησε σε κάποιους την προσδοκία ότι θα μπορούσαν να συμπορευτούν ακόμη και να δημιουργήσουν ένα κοινό μέτωπο κατά της κυβέρνησης αλλά και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι δίαυλοι έμοιαζαν ανοιχτοί και παρά τις όποιες μικροδιαφωνίες συμφωνούσαν και υποστήριζαν ότι πρέπει η κυβέρνηση να πέσει.

Στην πορεία όμως φάνηκε ότι το χάσμα μεταξύ τους είναι αγεφύρωτο. Στο μεταξύ, το μόνο κόμμα που τελικά «έπεισε» τους πολίτες και εκτοξεύτηκε δημοσκοπικά είναι η Πλεύση Ελευθερίας που μοιάζει να εδραιώνεται στην δεύτερη θέση. Αντιθέτως, τα άλλα δύο μεγαλύτερα κόμματα ΠαΣοΚ και ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται σε μια διαφορετική κατάσταση και θα έλεγε κανείς, δύσκολη για διαφορετικούς λόγους.

Οι πολίτες δεν μοιάζουν να πείθονται με τον καταγγελτικό λόγο των δύο κομμάτων παρότι τον τελευταίο καιρό επιχειρούν να σφυροκοπήσουν την κυβέρνηση. Μεταξύ τους, μοιάζουν σαν να μην μπορούν να συνεννοηθούν σε τίποτα, ενώ τα περιθώρια σύγκλισης στενεύουν. Δεν είχαν λείψει μάλιστα στο πρόσφατο παρελθόν οι μεταξύ τους διαξιφισμοί εντός της Βουλής.

Νέα Αριστερά: Μπροστά στο ενδεχόμενο διάσπασης

Η Νέα Αριστερά, τώρα, μοιάζει να δίνει τον δικό της αγώνα επιβίωσης, τουλάχιστον δημοσκοπικά, ενώ βρέθηκε αντιμέτωπη για πρώτη φορά από την ίδρυση της ακόμα και στο ενδεχόμενο διάσπασης. Μπορεί η πλειοψηφία των βουλευτών της Νέας Αριστεράς να επιθυμεί τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο εμπόδιο στάθηκε η Κεντρική Επιτροπή. Η απόφαση της κεντρικής επιτροπής, που ερμηνεύεται και ως ήττα της ηγεσίας, απέρριψε το ενδεχόμενο συμπόρευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Το κάλεσμα του Σωκράτη Φάμελλου με τα 10+1 προγραμματικά σημεία ουσιαστικά μπήκε στον πάγο. Ο ίδιος το σχολίασε με ιδιαίτερο τρόπο. «Η πλειοψηφία των πολιτών λέει «βρείτε τα» για να έχουμε μία λύση απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε μία πρωτοβουλία και είπαμε ότι είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε-παρουσιάσουμε συγκεκριμένα 10+1 προτάσεις. Από το ΠαΣοΚ και τη Νέα Αριστερά αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, υπήρξε άρνηση ή καθυστέρηση προκειμένου να διαμορφωθεί προοδευτική απάντηση. Εμείς δεν έχουμε κομματικό εγωισμό, είμαστε συνεπείς και ενωτικοί και δεχόμαστε και στηρίζουμε και προτάσεις των άλλων», ανέφερε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Σε άλλο σημείο μάλιστα, λέει αιχμηρά ότι «οι επιλογές τους είναι κατώτερες των περιστάσεων και αποτελεί άρνηση όχι μόνο σε εμάς, αλλά στους πολίτες. Η πρότασή μας περιλαμβάνει να συνεργαζόμαστε στην Βουλή, να κάνουμε ένα δημόσιο φόρουμ διαλόγου και να πάμε μαζί».

Το ΠαΣοΚ από την άλλη, βρίσκεται εν μέσω μιας αναταραχής μετά την τιμωρητική απόφαση για την Κατερίνα Μπατζελή. Αρκετά στελέχη αντέδρασαν με την αναστολή της κομματικής της ιδιότητας για έναν χρόνο, κάνοντας κάποιους να πιστεύουν ότι το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη μοιάζει πάλι χαμένο σε έναν νέο κύκλο εσωστρέφειας.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου πάντως, σε τηλεοπτική της συνέντευξη ανέφερε με νόημα ότι «δεν πρόκειται να ξεπλύνουν πρόσωπα και κόμματα που ευθύνονται για την καταστροφή της χώρας. Δεν θα μας δείτε να εναγκαλιζόμαστε». Τόνισε πως «εισπράττουμε συγκινητική εμπιστοσύνη από τον κόσμο, το οποίο σημαίνει και μια τεράστια ευθύνη για εμάς. Δεν είναι τυχαίο και αιφνιδιαστικό. Βασίζεται σε πάρα πολύ δουλειά και επίμονη και συνεπή υπεράσπιση της κοινωνίας, σε μια αντιπολίτευση που κάνουμε με τρόπο που κοστίζει όταν είσαι εκεί 24/24 για να μην αυθαιρετήσει η κυβέρνηση».

Σε κάθε περίπτωση μοιάζει αδύνατον αυτή τη χρονική στιγμή να μπορέσουν τα κόμματα να δημιουργήσουν ένα ενιαίο μέτωπο κατά της κυβέρνησης. «Δεν προβλέπω να γίνεται επανένωση», έλεγε έμπειρο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ για το ενδεχόμενο συμπόρευσης με τη Νέα Αριστερά. Ωστόσο, άλλο στέλεχος της Κουμουνδούρου έλεγε ότι θα δώσει μια ανάσα και στα δύο κόμματα.

Το ραντεβού των κομμάτων δίνεται εκ νέου στη Βουλή, όταν ξεκινήσουν οι εργασίες μετά τις ολιγοήμερες διακοπές για το Πάσχα. Κανείς δεν περιμένει κάποιο κεντροαριστερό «θαύμα», ωστόσο κάποιοι επιμένουν να ελπίζουν. Άλλοι πάλι επισημαίνουν κάθε ευκαιρία ότι τα κόμματα αυτά έχουν χουν πολιτικές και θα είναι δύσκολο να εφαρμοστεί στην πράξη η συνεργασία τους, πόσο μάλλον να κοινή συμπόρευση τους.

tovima.gr