Οι κοιμώμενοι δικαστές

Επρεπε να πει η Κάμαλα Χάρις στον πρωθυπουργό ότι δεν είναι λειτουργία σοβαρού, πολιτισμένου, σύγχρονου κράτους να μην έχει ολοκληρωθεί η δίκη των εντοπισμένων -προσέξτε, δεν είναι άγνωστοι!- δολοφόνων του Μπακαρί Χέντερσον πέντε ολόκληρα χρόνια μετά, για να αντιληφθούμε ότι κάτι πολύ στραβό συμβαίνει με την ελληνική δικαιοσύνη;

Πώς ανέχονται οι ίδιοι οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης να μην τελεσιδικούν υποθέσεις που έχουν εξιχνιαστεί -οι δράστες έχουν συλληφθεί και έχουν ομολογήσει- μέσα σε λίγες εβδομάδες από την τέλεση του εγκλήματος αλλά να απαιτούνται χρόνια ολόκληρα; Είναι αυτή απονομή δικαιοσύνης; Καταλαβαίνουν οι δικαστές ότι αυτή η καθυστέρηση ξεπερνά κατά πολύ τα όρια της κακοδικίας και σχεδόν ισοδυναμεί με ατιμωρησία;

Τι έχουν να πουν οι κύριοι δικαστές στους γονείς της Ελένης Τοπαλούδη, της Γαρυφαλλιάς, της Ερατούς, του Μπακαρί και τόσων άλλων, εκατοντάδων οικογενειών που διαλύονται ηθικά, ψυχολογικά και πολλές φορές οικονομικά από τις καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης;

Πόσες υποθέσεις να θυμηθούμε για να φωνάξουμε «ως εδώ», βελτιώστε τώρα τις διαδικασίες απονομής της δικαιοσύνης; Ξεχάσατε την αποφυλάκιση του δολοφόνου του Παύλου Φύσσα επειδή το δικαστήριο καθυστερούσε να γίνει; Πόσα δικονομικά τερτίπια δικηγόρων θα γίνονται ανεκτά για να κερδίζουν οι υπερασπιστές -διαπιστωμένα με αδιάσειστα ντοκουμέντα- παραβατών αναβολές μέχρι να πετύχουν παραγραφή;

Πόσο στρεβλή είναι πια η λειτουργία της Δικαιοσύνης και γιατί είναι τόσο δύσκολο να αλλάξει κάτι; Ποιοι σταματούν την απονομή της Δικαιοσύνης; Είναι δυνάμεις αντίδρασεις μέσα στο δικαστικό σώμα; Συμβαίνει κάτι άλλο; Και γιατί υποθέσεις που έχουν να κάνουν -για παράδειγμα- με μισθολογικά αιτήματα δικαστών εκδικάζονται ταχύτατα και περαιώνονται σε ελάχιστο χρόνο;

Κι από την άλλη, γνωρίζετε πόσοι άνθρωποι σύρονται στα δικαστήρια και ταλαιπωρούνται χρόνια ολόκληρα για να αποδείξουν το δίκιο τους επειδή σε κάποιους δικαστές υπάρχει η λογική Παπαγγελόπουλου «τράβα του μια δίωξη κι ας πάει στο εφετείο να βρει το δίκιο του»;

Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν συγκεκριμένα χρονικά όρια για την διερεύνηση και εκδίκαση σημαντικών υποθέσεων; Και γιατί τον Σεπτέμβριο του 2019 καταργήθηκαν οι ανελαστικές προθεσμίες για την εκδίκαση υποθέσεων διαφθοράς όπως προβλεπόταν από τον νόμο 4022/2011;

Εκτός από τον διεθνή διασυρμό της χώρας επειδή υποθέσεις σαν τη δολοφονία του Αμερικανού Μπακαρί Χέντερσον δεν τελεσιδικούν επί χρόνια ολόκληρα, δεν αντιλαμβάνονται οι κυβερνώντες ότι το πρόβλημα αφορά κυρίως τους πολίτες που ταλαιπωρούνται, τις οικογένειες που διαλύονται, τους ανθρώπους που καταστρέφονται οικονομικά ή και επαγγελματικά; Δεν συνειδητοποιεί η ηγεσία της Δικαιοσύνης και η πολιτική ηγεσία του τόπου ότι η καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης δημιουργεί πραγματικό πρόβλημα Δημοκρατίας;

Κι επιτέλους, ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα;