Οι βουλευτές, η ελευθερία τους και οι «αποστασίες»

«Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος» λέει το σύνταγμα της χώρας στο άρθρο 51 παράγραφος 2. Τι σημαίνει αυτό; Ότι πράττουν κατά συνείδηση και δεν αποτελούν «ιδιοκτησία» των κομμάτων στα οποία με ελεύθερη βούληση συμμετέχουν. Διότι τα κόμματα είναι ελεύθερες ενώσεις προσώπων και «θεσμοί πολιτικής εκπροσώπησης της κοινωνίας» (κατά τον Μιχάλη Σπουρδαλάκη) και όχι, με τη σειρά τους, «ιδιοκτησία» των ιδρυτών και των προέδρων τους.

Γι’ αυτό άλλωστε είναι αποδεκτή κοινοβουλευτική πρακτική η αποχώρηση βουλευτών από κόμματα, η ανεξαρτητοποίησή τους και η προσχώρησή τους σε Κοινοβουλευτικές Ομάδες άλλες απ’ αυτές με τις οποίες έχουν εκλεγεί.

Γιατί αυτό είναι απαραίτητο να υπενθυμιστεί; Διότι απλούστατα έχει καταντήσει κουραστική η συζήτηση (για την ακρίβεια σκυλοκαβγάς) για το τι έκαναν, τι κάνουν, ή τι θα κάνουν βουλευτές που έχουν εκλεγεί με τον ΣΥΡΙΖΑ ή διάφοροι επιλαχόντες. Η απάντηση είναι απλή: «Ό,τι τους κάνει κέφι». Το ίδιο ακριβώς ισχύει με κάθε άλλον βουλευτή, ανεξαρτήτως του κόμματος με το οποίο εξελέγη.

Αυτή η αρχή υπερβαίνει, χάρη στη συνταγματική πρόβλεψη, κάθε άλλη πολιτική συμφωνία που αφορά το εσωτερικό των κομμάτων. Οι δε πολιτικές επιλογές μπορούν να έχουν κομματικές και μόνο συνέπειες, εκτός εάν στρέφονται κατά του έθνους ή της δημοκρατίας.

Και με την ευκαιρία ας θυμηθούμε το πιο κραυγαλέο παράδειγμα του παρελθόντος: την αποστασία των βουλευτών της Ένωσης Κέντρου το 1965 και τη στήριξη κυβερνητικών σχημάτων από κοινού με την αξιωματική αντιπολίτευση (ΕΡΕ). Η αποχώρησή τους αυτή καθαυτή ήταν δικαίωμά τους.

Η αρνητική ιστορική αποτίμηση οφείλεται σε δύο λόγους: Πρώτον, οι αποστάτες στήριξαν μια αντισυνταγματική παρέμβαση του τότε βασιλιά Κωνσταντίνου στον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας και, δεύτερον, η χώρα βυθίστηκε σε μια παρατεταμένη πολιτική αστάθεια που την οδήγησε στη χούντα των συνταγματαρχών σχεδόν δύο χρόνια αργότερα.

Έκτοτε οι αποχωρήσεις βουλευτών συνηθίζεται να χρωματίζονται πολιτικά ως αποστασίες, αλλά ουδεμία σχέση έχουν με το 1965. Πολύ δε περισσότερο στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου η κρίση αφορά την εσωτερική του αποσύνθεση και ουδεμία σχέση έχει με την πολιτική σταθερότητα της χώρας. Αυτά, για να μπουν κάποια πράγματα στη θέση τους…

topontiki.gr