Ποια είναι η δουλειά των κομμάτων της αντιπολίτευσης; Να αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση. Η πρώτη και βασική. Αυτό σημαίνει ότι, κυρίως,  αμφισβητούν την πολιτική που εφαρμόζει. Και, συμπληρωματικά, παρουσιάζουν τη δική τους εναλλακτική, ώστε οι ψηφοφόροι να κρίνουν και να αποφασίσουν, όταν έρθει η ώρα της κάλπης, αν πρέπει να τα εμπιστευθούν.

Τι παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια; Ότι τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, συχνά πυκνά τσακώνονται μεταξύ τους. Λέει μια κουβέντα το ένα και ψάχνει ευκαιρία το άλλο να την αρπάξει και να αρχίσει η κλοτσοπατινάδα. Η οποία, συνήθως, είναι περί όνου σκιάς, μπροστά σ’ αυτά που κάνει η κυβέρνηση.

Τις τελευταίες ημέρες είδαμε άλλο ένα τέτοιο επεισόδιο. Αυτή τη φορά με αφορμή τις εκλογές στη Γαλλία και σε ρόλο…προβοκάτορα τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Ο οποίος το μόνο που βρήκε να σχολιάσει από όσα συμβαίνουν είναι ένα σχόλιο του Νίκου Ανδρουλάκη για το εκλογικό αποτέλεσμα και την ευρωπαϊκή πολιτική.

Ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ είπε ότι «η Ευρώπη σε αυτή τη δύσκολη περίοδο έχει ανάγκη από ηγέτες που κατανοούν την ανάγκη για περισσότερες κοινές πολιτικές μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών σε τομείς όπως η Άμυνα, η Ασφάλεια, η Οικονομία και το Κοινωνικό Κράτος». Ο κ. Τσακαλώτος σχολίασε στα κοινωνικά δίκτυα: «Αν ο κ. Ανδρουλάκης πιστεύει ότι η κεντρική συμβολή του Μακρόν στη γαλλική πολιτική είναι ότι προωθεί προοδευτικές κοινωνικές πολιτικές, προφανώς δεν έχει καταλάβει πολλά από όσα συμβαίνουν στη Γαλλία». Και το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ απάντησε: «Ο κ. Τσακαλώτος μπέρδεψε τις κοινές πολιτικές της ΕΕ στις οποίες κάνει ρητή αναφορά ο Νίκος Ανδρουλάκης στη δήλωσή του για την επανεκλογή του Εμανουέλ Μακρόν, με τις κοινωνικές πολιτικές του Γάλλου προέδρου. Αλλά προφανώς κάτι έπρεπε να πει…».

Ακόμα κι αν παραθέσουμε ολόκληρες τις εκατέρωθεν δηλώσεις, ο αναγνώστης δεν θα καταλάβει σχεδόν τίποτα. ’Η μάλλον θα καταλάβει ότι και οι δύο πλευρές είναι έτοιμες να αρπαχτούν με το παραμικρό.

Τι νόημα είχε αυτή η «παρέμβαση» Τσακαλώτου; Να δείξει ότι ο Ανδρουλάκης δεν έχει πιάσει το νόημα των γαλλικών εκλογών; Ή μήπως να στείλει ένα έμμεσο μήνυμα στον Αλέξη Τσίπρα ότι άδικα πασχίζει για την έρμη την «προοδευτική κυβέρνηση», αφού οι του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ δεν είναι αρκούντως «αριστεροί»; Επομένως-μήπως αυτό το «μήνυμα» λέει-ο ΣΥΡΙΖΑ να παρατήσει το «άνοιγμα» προς το «Κέντρο» και να ξαναγίνει κόμμα της «ριζοσπαστικής αριστεράς»;

Από την άλλη, οι του ΠΑΣΟΚ δείχνουν σαν να ψάχνονται διαρκώς για καβγά με το μόνο όμορο κόμμα, με το οποίο θα μπορούσαν να συνεργαστούν μετεκλογικά. Αλήθεια, αν ο κ. Ανδρουλάκης εννοεί αυτό που έχει πει για την επόμενη κυβέρνηση( «στη θέση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να σχηματιστεί μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση»), με ποιον συνεταίρο θα επιχειρήσει να την σχηματίσει, αν όχι με τον ΣΥΡΙΖΑ; Και πώς θα γίνει αυτό αν, αντί να αναζητούν σημεία που ενώνουν τα δύο κόμματα, ανακαλύπτουν αφορμές για ανούσιους καβγάδες;

Φυσικά, όλα αυτά χαροποιούν ιδιαίτερα τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους δικούς του, οι οποίοι θα έχουν στο οπλοστάσιό τους το-εύλογο- επιχείρημα «γιατί οι ψηφοφόροι να εμπιστευθούν δύο κόμματα που ψάχνουν αφορμές για να τσακωθούν;».

Οσο δεν το καταλαβαίνουν Τσίπρας και Ανδρουλάκης και δεν αλλάζουν τροπάριο, τόσο θα χαμογελάει ο Μητσοτάκης…

news247.gr

eurokinissi