Ο πρώτος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης που δεν ήταν «από τζάκι», ήταν ο Τσίπρας. Ο πρώτος που έγινε πρωθυπουργός χωρίς να περάσει από τον πάγκο των «νταβατζήδων» ήταν ο νεότερος Καραμανλής. Από εκεί και πέρα τα πράγματα είναι όπως τα λέει ο Λασκαρίδης. Ας κάνει ότι δεν ακούει ο Κυριάκος.

Τι δεν καταλαβαίνουμε; Αν εξαιρεθούν οι δυο Καραμανλήδες, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Τσίπρας, οι μεγαλόσχημοι του χρήματος τους έχουν τους Πρωθυπουργούς όπως είπε ο εφοπλιστής Πάνος Λασκαρίδης.

Εφόσον ο πολιτικός – από υποψήφιος βουλευτής μέχρι υποψήφιος πρωθυπουργός -κρέμεται από τον «ολιγάρχη», τον έχει στο τσεπάκι.

Ο Λασκαρίδης είπε αυτά που λένε μεταξύ τους για πολιτικούς που σταδιοδρομούν με το χρήμα τους και τη μιντιακή τους στήριξη.

Ισχυρός των ημερών -που κρατάει στον αφρό τον Μητσοτάκη -λέει στις παρέες του «οι πολιτικοί είναι μ…κες, πρέπει να αναλάβουμε εμείς».

Γιατί να μην το πει, με τον δικό του αγοραίο τρόπο, ο Λασκαρίδης, όταν παίζει ειδικά αυτή την κυβέρνηση στα δάκτυλα;

Παλαιότερα «ταγός» φώναζε τον πρωθυπουργό στο σπίτι του και του έδινε οδηγίες- με ύφος παραταξιακού συνιδιοκτήτη…

Κορδώνονται στο ΠΑΣΟΚ ότι το 1993 καθάρισαν τον πατέρα Μητσοτάκη, με τις καμπάνιες του Λαλιώτη.

Τρίχες. Τον καθάρισε ο μακαρίτης Αριστείδης Αλαφούζος με μια επιταγή που έδωσε στη δημοσιότητα και με μια κατάθεση στον ανακριτή.

Γιατί κάνει εντύπωση όταν λέει ο Λασκαρίδης ότι ο Πρωθυπουργός του είναι αχρείαστος- ακόμη και αν δεχθούμε ότι δεν εννοεί προσωπικά τον Μητσοτάκη;

Γιατί να υπολογίζουν σε Πρωθυπουργούς που οπότε θέλουν τους βγάζουν και οπότε θέλουν τους κατεδαφίζουν;

Κάνουν λάθος όσοι νομίζουν ότι στη Βουλή υπάρχουν τα κόμματα που έβαλε η κάλπη.

Αυτά είναι στα χαρτιά. Στην πράξη υπάρχουν τα κόμματα του τάδε και του δείνα ισχυρού της οικονομίας και των ΜΜΕ.

Πριν από χρόνια οι γνωρίζοντες υπολόγιζαν ότι ο καθένας από τους δυο ισχυρούς της τότε «διαπλοκής», είχαν υπό τις… διαταγές τους ο καθένας, πάνω από πενήντα βουλευτές από τα δυο κόμματα που εναλλάσσονταν στην κυβέρνηση.

Οι μικρότεροι είχαν λιγότερους.

Οι μεγάλοι οικονομικοί παράγοντες, δημιούργησαν τη δική τους Βουλή , όταν εξέλιπαν οι μεγάλοι πολιτικοί.

Όσο δεν διανοούνταν να κάνουν υποδείξεις στον Κωνσταντίνο Καραμανλή και στον Ανδρέα Παπανδρέου, τόσο είχαν του χεριού τους επόμενους.

Όσοι αντιστάθηκαν το πλήρωσαν.

Πανίσχυρος μιντιάρχης ζήτησε από τον Κώστα Καραμανλή μόλις εξελέγη να τον συναντήσει, επικαλούμενος προσχηματικά θέματα πολιτισμού.

«Να δει τον Τατούλη», απάντησε ο τότε πρωθυπουργός και μπήκε στο σημάδι.

Κάποια χρόνια αργότερα η «γάτα Ιμαλαΐων» προσπάθησε να «ψήσει» τον Τσίπρα ότι «αν τα βρουν θα κυβερνάει όσο θέλει».

Όταν εκτός από το τυρί είδε και τη φάκα, του κήρυξαν πόλεμο που κρατάει ακόμη.

Κατά τα ψέματα. Η πραγματική πολιτική ζωή της χώρας βασίζεται στη σχέση κάποιων «οίκων» με κάποιες πολιτικές οικογένειες.

Ο πρώτος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης που δεν ήταν «από τζάκι», ήταν ο Τσίπρας.

Ο πρώτος που έγινε πρωθυπουργός χωρίς να περάσει από τον πάγκο των «νταβατζήδων» ήταν ο νεότερος Καραμανλής.

Από εκεί και πέρα τα πράγματα είναι όπως τα λέει ο Λασκαρίδης. Ας κάνει ότι δεν ακούει ο Κυριάκος.

Όπως ο Σημίτης, που δεν λέει γιατί ο Χριστοφοράκος έστελνε λεφτά στο κόμμα του.

Ή ο παλιός Μητσοτάκης, γιατί στο Σίτυ οι εφοπλιστές μάζευαν λεφτά για το δικό του.

Εικόνα τους είναι ο Πλακιωτάκης: Α, ο Πάνος…

Και τα σκυλιά δεμένα.

ieidiseis.gr

EUROKINISSI

Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις