Περιμένοντας το «θαύμα» από Ουάσιγκτον – Βερολίνο

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη -παρατηρητής των εξελίξεων, με σταυρωμένα τα χέρια- περιμένει να γίνει το «θαύμα» στην Ουάσιγκτον και στο Βερολίνο. Να μην δώσουν οι ΗΠΑ στην Τουρκία F-35 και η Γερμανία να μην εγκρίνει την πώληση των Eurofighter. Κι’ αν δεν γίνονται «θαύματα», ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή των μεγάλων γεωπολιτικών ανακατατάξεων;

Η Τουρκία έχει ανοίξει εδώ και καιρό την διαπραγμάτευση, προκειμένου να προμηθευτεί ευρωπαϊκά μαχητικά αεροσκάφη, Eurofighter. Βρίσκεται σε πολύ στενή συνεννόηση με το Λονδίνο, το οποίο ανέκαθεν έκλεινε το μάτι στην Αγκυρα. Εξάλλου, πολύ θα ήθελαν να μπουν από κοινού, και να αποκομίσουν οφέλη, από το εξοπλιστικό πάρτι στην ΕΕ. Τώρα, λόγω του Ουκρανικού, του «ρωσικού κινδύνου» και του του «επανεξοπλισμού» της Ευρώπης, η θέση της Τουρκίας, ως μέλους του ΝΑΤΟ και «ομοϊδεάτη» της ΕΕ, όπως την χαρακτηρίζουν στις Βρυξέλλες, κρίνεται αναβαθμισμένη.

Ενα «αγκάθι» υπάρχει για το καθεστώς Ερντογάν, αυτό της σύλληψης του Δημάρχου της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, που, σύμφωνα με τον γερμανικό Τύπο, στάθηκε η αφορμή για να μπλοκαριστεί η πώληση του αεροσκάφους από το Βερολίνο, αλλά κι’ αυτός, από το κελί της φυλακής καλεί τους Γερμανούς να εγκρίνουν την πώληση των Eurofighter στη χώρα του. Οπως, άλλωστε, το ίδιο κάνει και το κόμμα της αξιωματικής, κεμαλικής αντιπολίτευσης, CHP (!).

Τα F-35

Την ίδια στιγμή, εμφανίζονται η μια κατόπιν της άλλης πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες η Αγκυρα συζητά με την Ουάσιγκτον του Τραμπ, την επιστροφή της στο πρόγραμμα του μαχητικού αεροσκάφους 5ης γενιάς, F-35. Το οποίο θα αγοράσει, ακριβοπληρώνοντάς το, η Ελλάδα, υποτίθεται για να έχει αεροπορική υπεροχή στην περιοχή.

Ηδη, όπως έγραψε η «Καθημερινή», «σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, σε σειρά πρόσφατων ελληνοαμερικανικών επαφών, από την Ουάσιγκτον ετέθη ζήτημα «ισομέρειας» (!) στην αντιμετώπιση Ελλάδας και Τουρκίας. Στο αμερικανικό Πεντάγωνο υπάρχει πλέον εδραία η πεποίθηση ότι πιθανή επανένταξη της Τουρκίας στο πρόγραμμα των F-35 δεν διαταράσσει την ισορροπία στο Αιγαίο. Με αυτό το σκεπτικό ουσιαστικά αφέθηκε να εννοηθεί προς την Αθήνα ότι είναι ανοιχτή οποιαδήποτε εξέλιξη στο άμεσο μέλλον».

 

Γι’ αυτό, συνεχίζει το δημοσίευμα, «και σε όποιες απορίες εκφράστηκαν από την ελληνική πλευρά σχετικά με τις συγκεκριμένες απόψεις, από το Πεντάγωνο έγιναν αναφορές και στις πρόσφατες επαφές του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου, όπου –όπως είναι γνωστό– «ψαλιδίστηκαν» οι ελπίδες της Ιερουσαλήμ σχετικά με την ανάγκη να μειωθεί δραστικά η πώληση αμερικανικών όπλων στην Αγκυρα, περιλαμβανομένων, βεβαίως, και των F-35 που ήδη διαθέτουν οι ισραηλινές δυνάμεις αμύνης».

Επανειλημμένως, το Neostrategy.gr, έχει επισημάνει ότι η Αθήνα έχει εναποθέσει όλες τις «ελπίδες» της στο Τελ Αβίβ, νομίζοντας ότι ο Νετανιάχου θα κάνει τη δουλειά που είναι να κάνει η ελληνική κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, βέβαια, το μέγαρο Μαξίμου μάλλον ενδιαφέρεται περισσότερο να ανοίξει ο Νετανιάχου τον δρόμο για να μεταβεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον Λευκό Οίκο, δεδομένου ότι τα προηγούμενα χρόνια ο πρωθυπουργός εμφανιζόταν «Μπαϊντενόπουλος» του Μπάϊντεν, και είχε κόψει τους δεσμούς με τους Ρεπουμπλικάνους και κύκλους της Ομογένειας που φέρονται να έχουν προσβάσεις στον Τραμπ.

Το Eurofighter

Επιπλέον, όσον αφορά το πρόβλημα με τα Eurofighter, έως τώρα είναι άκρως αμφίβολο εάν η Αθήνα έχει προβεί σε κάποιο διάβημα διαμαρτυρίας προς τη Βρετανία, η οποία θεωρείται κινητήριος μοχλός στην πώλησή τους προς την Τουρκία.

 

Ως γνωστόν, τα συγκεκριμένα μαχητικά κατασκευάζονται από ευρωπαϊκή κοινοπραξία, στην οποία μετέχουν η βρετανική εταιρεία, BAe Systems, η γερμανική, DASA, η ισπανική, CASA, και η ιταλική, Aeritalia. Εάν μια εξ’ αυτών προβάλλει βέτο, η πώληση μπλοκάρεται. Στην προκειμένη, εκτός ακόμα από τη Γερμανία, εξαιτίας των αντιδράσεων των «Πρασίνων» της απερχόμενης κυβέρνησης για τη σύλληψη Ιμάμογλου, όπως αναφέρει η γερμανική εφημερίδα, Handelsblatt, όλες οι υπόλοιπες χώρες φέρονται να είναι σύμφωνες. Ομως, οι Χριστιανοδημοκράτες, επικεφαλής του νέου κυβερνητικού συνασπισμού, φέρονται να διάκεινται θετικά ως προς την πώληση. Κοντός ψαλμός αλληλούϊα.

Προ ετών, έστω και για τα μάτια των εν Ελλάδι «ιθαγενών», οι «αρμόδιοι» κυβερνητικοί παράγοντες διαμαρτύρονταν για τα εξοπλιστικά πάρε – δώσε της Γερμανίας και άλλων χωρών – μελών της ΕΕ με την Τουρκία, και υποτίθεται ότι προσπαθούσαν να μπλοκάρουν πωλήσεις οπλισμού στην Αγκυρα. Στην πραγματικότητα, με μηδενικό αποτέλεσμα. Τώρα, φαίνεται ότι ούτε αυτό δεν γίνεται και το μέγαρο Μαξίμου αναμένει τον … από μηχανής Θεό στην Ουάσιγκτον ή στο Βερολίνο να κάνει το … «θαύμα».

Οι πύραυλοι Meteor

Να σημειωθεί πως με εξαίρεση ένα τυπικό διάβημα διαμαρτυρίας -περισσότερο για εσωτερική κατανάλωση του ελληνικού ακροατηρίου- εκ μέρους του υπουργού Αμυνας, Νίκου Δένδια, προς τη Γαλλίδα πρέσβη στην Αθήνα για την προοπτική πώλησης των πυραύλων αέριος – αέρος, Meteor, προς την Τουρκία, ουδεμία άλλη κίνηση φαίνεται να έχει γίνει.

Και, πάντως, οι Γάλλοι δεν εμφανίστηκαν δημόσια να δεσμεύονται ότι θα βάλουν βέτο σε μια τέτοιου είδους πώληση. Αντίθετα, και σε αυτή την περίπτωση, επέρριψαν την ευθύνη στους Βρετανούς, οι οποίοι επιδιώκουν πώληση – πακέτο Eurofighter – Meteor στην Τουρκία. Αυτός, άλλωστε, είναι ένας όρος που, τουλάχιστον δημόσια, θέτει η Αγκυρα.

 

Οι Meteor επίσης κατασκευάζονται από ευρωπαϊκή κοινοπραξία. Σε αυτήν μετέχουν οι Βρετανία, Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία, Ιταλία και Σουηδία. Και εδώ, με υπέρμαχο το Λονδίνο, οι υπόλοιπες χώρες κάνουν τα στραβά μάτια.

Μάλιστα, η Αθήνα φέρεται να «απείλησε» τη Γαλλία ότι, εάν δεν μπλοκάρει την πώληση των Meteor, δεν πρόκειται να αγοράσει η Ελλάδα τέταρτη φρεγάτα Belharra. Να, όμως, που πρόσφατα, με την επίσκεψη του Γάλλου υπουργού Αμυνας στην Ελλάδα, ο Ν. Δένδιας δήλωσε ότι θα εισηγηθεί και 4η φρεγάτα. Και αυτό υπό τις έντονες επικρίσεις της αντιπολίτευσης, η οποία καταγγέλλει την κυβέρνηση για πλήρη αδιαφάνεια στα πανάκριβα εξοπλιστικά προγράμματα. Μένει να φανεί εάν και πως η αγορά θα προχωρήσει. Εκτός και αν ο πρωθυπουργός έχει άλλες «δουλείες» για εξοπλιστικά «ψώνια» από άλλες χώρες, ή θα το ξανασκεφτεί επειδή … «καταξοδεύτηκε» δίνοντας ψίχουλα στον κοσμάκη (για να «μπαζώσει» τη δυσαρέσκεια εξαιτίας της τραγωδίας των Τεμπών) από τα δισεκατομμύρια που έχει μαζέψει από τη ληστρική υπερφορολόγηση.

Ουάσιγκτον – Αγκυρα

Στο μεταξύ, συστηματικές είναι οι διαρροές προς τον τουρκικό Τύπο ότι η Αγκυρα έχει ανοίξει κανάλια διαπραγμάτευσης με τις ΗΠΑ για τον εκσυγχρονισμό των F-16 και την αγορά νέων F-16V, και με την Ευρώπη για την αγορά των Eurofighter, όμως σαν ένα «ενδιάμεσο σχέδιο Β». Αυτό που επί της ουσίας παζαρεύει, είναι η επιστροφή της στο πρόγραμμα των F-35.

Ο υπουργός Αμυνας της Τουρκίας, Γιασάρ Γκιουλέρ, εσχάτως, αναφερόμενος στα Eurofighter Typhoon, είπε ότι «δεν υπάρχει τίποτα οριστικό αυτήν τη στιγμή. Η διαδικασία συνεχίζεται. Η δική μας δουλειά δεν σχετίζεται με τη Γερμανία αλλά με τη Βρετανία. Θα το διαπιστώσουμε το επόμενο διάστημα». Οσον αφορά τα F-16, είπε ότι «η διαδικασία για τα F-16 συνεχίζεται χωρίς αλλαγές», ενώ για τα F-35 «το θέμα θα τεθεί» από τον Ερντογάν κατά τις επαφές του με την αμερικανική πλευρά. Βέβαια, παρά τη φημολογία για επικείμενη συνάντησή του με τον Τραμπ, ακόμα τίποτα δεν έχει καθοριστεί.

Απαισιοδοξία

Ο τουρκικός Τύπος, πάντως, προβάλλει με έμφαση δηλώσεις Χριστιανοδημοκρατών, όπως μεταξύ άλλων στη γερμανική εφημερίδα, FAZ, ότι «η Γερμανία δεν πρέπει να αποτελέσει εμπόδιο» στην πώληση των Eurofighter στην Τουρκία. Το ίδιο και τις επισημάνσεις της γερμανικής εφημερίδας, Handelsblatt, σύμφωνα με την οποία οι εξαγωγές των Eurofighter στην Τουρκία θα αποτελέσουν πρόκληση για τον νέο κυβερνητικόσυνασπισμό που θα αναλάβει τακαθήκοντά του τον Μάιο. Κατά την ίδια, οι Χριστιανοδημοκράτες – Χριστιανοκοινωνιστές (CDU/CSU) φέρονται να είναι πιο ευνοϊκοί ως προς την πώληση από τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD).

Ο αναπληρωτής επικεφαλής της ομάδας CDU/CSU για τις Εξωτερικές Υποθέσεις και την Αμυνα στο γερμανικό Κοινοβούλιο, Johann Wadephul, υποστήριξε ότι η πώληση των Eurofighter στην Τουρκία δεν πρέπει να μπλοκαριστεί. Τόνισε ότι η Τουρκία είναι σύμμαχος στο ΝΑΤΟ και δήλωσε ότι θα πρέπει να ληφθούν υπόψη γεωπολιτικά κριτήρια (!).

Από τη μεριά της, η Handelsblatt σχολίασε ότι το γερμανικό βέτο δεν αποκλείεται να δυσχεράνει τη συνεργασία Γερμανίας – Βρετανίας στον τομέα των εξοπλισμών. Η επισήμανση της γερμανικής εφημερίδας έχει ενδιαφέρον, δεδομένου ότι, ως γνωστόν, αυτό που δηλώνουν οι Ευρωπαίοι ότι τους ενδιαφέρει περισσότερο σήμερα, είναι ο «ρωσικός κίνδυνος», στο όνομα της αντιμετώπισης του οποίου είναι εις θέσιν να συνεργαστούν στενά και με την Τουρκία.

Ο τουρκικός Τύπος, επίσης, αναδεικνύει τη δήλωση της επικεφαλής του γραφείου για την Τουρκία στο Πολιτικό Ίδρυμα, Konrad Adenauer, που πρόσκειται στους Χριστιανοδημοκράτες, Ellinor Zeino, η οποία είπε στην εφημερίδα, WELT, ότι αναμένει από τον νέο κυβερνητικό συνασπισμό μια πιο «ρεαλιστική εξωτερική πολιτική» ως προς την Τουρκία, καθώς και ότι «η Ευρώπη πρέπει να σταθμίσει εάν μπορεί και θέλει να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα τα δύο ισχυρότερα μέλη του ΝΑΤΟ: Τις ΗΠΑ και την Τουρκία».

Την ίδια στιγμή, το εντυπωσιακό, εντός της Τουρκίας, είναι ότι, αν και έχουν ρίξει στα μπουντρούμια τον Ιμάμογλου, τόσο ο ίδιος, όσο και η κεμαλική αντιπολίτευση, CHP, καλούν το Βερολίνο να άρει το -κατά πληροφορίες, έως τώρα- βέτο. Ο Yankı Bağcıoğlu του CHP, μιλώντας στην τουρκική αντιπολιτευόμενη εφημερίδα, Cumhuriyet, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «συνεχίζονται οι προσπάθειές μας για την ολοκλήρωση της διαδικασίας προμήθειας των Eurofighter, ειδικά από τον πρόεδρο του CHP, Özgür Özel, και τους βουλευτές που βρίσκονται σε στενή επαφή με την Ευρώπη».

neostrategy.gr