Ποινικοί στην υπηρεσία ΕΥΠ – Αντιτρομοκρατικής ;

Πλήθος ερωτημάτων σχετικά με το αν η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία στρατολογεί ποινικούς για να παγιδεύσει άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου, προσφέροντας μάλιστα ως αντάλλαγμα αποπληρωμή καταδικαστικών αποφάσεων, ύψους ακόμα και σαράντα χιλιάδων ευρώ, από τα ταμεία του κράτους, δημιουργούνται από έγγραφο που έφτασε στην κατοχή της «Εφημερίδας των Συντακτών», το οποίο φέρει σφραγίδα «Ακρως απόρρητο – Ειδικού Χειρισμού».

Με βάση το περιεχόμενό του, φέρεται να πρόκειται για εσωτερικό έγγραφο της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας και τα όσα περιγράφει διασταυρώνονται από παλαιότερα δημοσιεύματα της εφημερίδας «Καθημερινή». «Ο Παναγιώτης Γεωργιάδης (γνωστός ως Τάκης) στρατολογήθηκε από την αντιτρομοκρατική υπηρεσία το 2006. Αρχικά έδινε πληροφορίες για άτομα του αντεξουσιαστικού χώρου, κυρίως για άτομα που σύχναζαν στο καφέ… (σ.σ. καφετέρια στην περιοχή των Εξαρχείων) και είχαν εμπλοκή σε ληστείες ή προμήθεια οπλισμού. Ωστόσο ποτέ οι πληροφορίες αυτές δεν επιβεβαιώνονταν αλλά ήταν απλές φήμες ή ήδη γνωστά πράγματα στην υπηρεσία», αναφέρει το έγγραφο και συνεχίζει ονοματίζοντας ως «χειριστές» του Γεωργιάδη τον Φ.Π., πρώην υποδιοικητή της ΕΥΠ, και τον Γ.Φ., τότε τμηματάρχη του Τμήματος Εσωτερικής Τρομοκρατίας και μέχρι πρότινος διοικητή της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής.

Ο Γεωργιάδης μάλιστα, την περίοδο που σύμφωνα με το έγγραφο στρατολογήθηκε, πρωτοστάτησε σε διαμαρτυρίες, στάσεις και απεργίες πείνας, διεκδικώντας, όπως όλα έδειχναν, καλύτερες συνθήκες κράτησης τόσο για τον ίδιο όσο και για τους συγκρατούμενούς του, ενώ απολάμβανε την αποδοχή, τον σεβασμό και την αλληλεγγύη των προοδευτικών ανθρώπων εκείνης της εποχής για αυτές του τις δράσεις οι οποίες συχνά έπαιρναν και μεγάλη δημοσιότητα.

Επιχείρηση – φιάσκο

Η «αποστολή» που, σύμφωνα με το έγγραφο, είχε ο Γεωργιάδης από την Αντιτρομοκρατική οδήγησε σε αστυνομική επιχείρηση που έχει καταγραφεί στα τότε δημοσιεύματα του Τύπου ως επιχείρηση-φιάσκο και ως τέτοια περιγράφεται και στο συγκεκριμένο έγγραφο: «Η αποτυχία της επιχείρησης διέρρευσε στον Τύπο (“Καθημερινή”, Γ. Σουλιώτης), αρχές Νοεμβρίου του 2009, με την αλλαγή της κυβέρνησης. Με την αλλαγή της κυβέρνησης ο Γεωργιάδης έγινε προνομιακός συνομιλητής του τότε διοικητή της Αντιτρομοκρατικής και του α’ υποδιοικητή της ΕΥΠ, οι οποίοι φρόντισαν να αποπληρωθούν και οι τελευταίες καταδικαστικές αποφάσεις του Γεωργιάδη, από τα απόρρητα κονδύλια, ύψους σαράντα χιλιάδων ευρώ».

Ποια ήταν όμως η πληροφορία που φέρεται να κόστισε 40.000 ευρώ στην Αντιτρομοκρατική, απαλλάσσοντας παράλληλα έναν κρατούμενο του κοινού ποινικού δικαίου από ένα υπέρογκο ποσό που του επέβαλε η ελληνική Δικαιοσύνη για αδικήματα που είχε διαπράξει; Σύμφωνα με το έγγραφο, η πληροφορία φέρεται να αφορούσε τρεις αντιεξουσιαστές, τους οποίους, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «ο Γεωργιάδης “έδινε” ως κεντρικούς προμηθευτές όπλων του αντιεξουσιαστικού χώρου». Πρόκειται για τους Γιώργο Βούτση, Χρήστο Πολίτη και ένα τρίτο πρόσωπο. «Ο πρώτος βρισκόταν ήδη στη φυλακή και ο Γεωργιάδης τον παρουσίαζε σαν ενδιάμεσο με τους ποινικούς Σκαφτούρο – Στεφανάκο».

«Τον Ιούνιο ή Ιούλιο του 2009 ο Γεωργιάδης μετέφερε στον τότε τμηματάρχη του Τμήματος Εσωτερικής Τρομοκρατίας και στον τότε διοικητή της Αντιτρομοκρατικής πληροφορία κατά την οποία θα πραγματοποιούνταν συνάντηση των Βούτση-Πολίτη στα Flocafe στον Αγιο Στέφανο, νυχτερινές ώρες, προκειμένου να παραλάβουν όπλα από ποινικούς, τα οποία θα πήγαιναν σε αντιεξουσιαστές. Οργανώθηκε από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία επιχείρηση για τον εντοπισμό και τη σύλληψή τους», αναφέρει το έγγραφο και ονοματίζει ως επικεφαλής της επιχείρησης την αστυνομικό Κ.Γκ., που περιγράφεται ως «δεξί χέρι» του τότε τμηματάρχη του Τμήματος Εσωτερικής Τρομοκρατίας, η οποία στη συνέχεια έγινε διοικήτρια του Τμήματος Αλλοδαπών Γλυφάδας.

«Η επιχείρηση κατέληξε σε φιάσκο αφού κάποιοι ασφαλίτες κρίθηκαν ύποπτοι και προσήχθησαν σε κατά τόπους αστυνομικά τμήματα (Πεύκη) ή τους έγινε έλεγχος καθ’ οδόν από ομάδες ΔΙΑΣ», συνεχίζει το έγγραφο και αναφέρει ότι στα τότε δημοσιεύματα η αστυνομικός αναφερόταν με το κωδικό όνομα «Μάτα Χάρι».

«Δύτης Νο 2»

Το συγκεκριμένο δημοσίευμα («Απέτυχε ο “Δύτης 2” της Αντιτρομοκρατικής», Γιάννης Σουλιώτης, 13.11.2009) ανέφερε: «Επιχείρηση “Δύτης Νο 2” για τον εντοπισμό τρομοκρατών έθεσε σε εφαρμογή η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία. Οπως όμως συνέβη την περίοδο ερευνών για την εξάρθρωση της “17 Νοέμβρη”, το φιλόδοξο σχέδιο δεν είχε την αναμενόμενη κατάληξη […] Σε αντιστοιχία με όσα συνέβησαν την περίοδο ερευνών για τη “17 Νοέμβρη”, η Αντιτρομοκρατική χρησιμοποίησε ως δόλωμα έναν γνωστό ποινικό. Ο συγκεκριμένος (σ.σ. ο Γεωργιάδης), στον οποίο οι αστυνομικοί έδωσαν στο πλαίσιο της επιχείρησης το προσωνύμιο “το Παπί” προσέγγισε, κατόπιν συνεννόησης, νεαρό συγκρατούμενό του, ο οποίος φέρεται να διατηρεί δεσμούς με άτομα που κινούνται στον αντιεξουσιαστικό χώρο και συγκαταλέγονται στις λίστες υπόπτων της Αντιτρομοκρατικής. Αποστολή του συνεργαζόμενου ποινικού ήταν να πείσει τον νεαρό να προμηθευτεί οπλισμό από “δικούς του” ανθρώπους, τους οποίους θα συναντούσε στη διάρκεια άδειας από τη φυλακή. Το ραντεβού ποινικών – αντιεξουσιαστών πραγματοποιήθηκε σε καφετέρια του Αγίου Στεφάνου και τελούσε υπό την παρακολούθηση των διωκτικών αρχών. Οπως αναφέρουν στην “Κ” καλά πληροφορημένες πηγές, επικεφαλής του κλιμακίου της Αντιτρομοκρατικής είχε οριστεί καλλίγραμμη αστυνομικός, η οποία εκείνη την ημέρα διακρίθηκε όχι για την αποτελεσματικότητά της, αλλά για τις προοδευτικές ενδυματολογικές της επιλογές, που στάθηκαν αφορμή συνάδελφοί της να της δώσουν το προσωνύμιο “Μάτα Χάρι”».

Τον Ιανουάριο του 2014 σε νέο δημοσίευμα η «Καθημερινή» επανήλθε στην επιχείρηση-φιάσκο («Το “παπί”, η “Μάτα Χάρι” και ο “δύτης”»), επαναλαμβάνοντας τα ίδια στοιχεία και καταλήγοντας εκ νέου ότι «άγνωστο γιατί, η αγοραπωλησία των όπλων μεταξύ αντιεξουσιαστών – ποινικών δεν πραγματοποιήθηκε».