Ποιοι ψηφίζουν τελικά για τα Βραβεία Μπότση;

Η φετινή “λαμπρή”-όπως κάθε φορά- τελετή για τα Βραβεία Μπότση προκάλεσε πολλές αρνητικές αντιδράσεις, πολλά σχόλια. Κυρίως όμως πιστοποίησε με τον καλύτερο τρόπο το γιατί η Ελλάδα βρίσκεται στην 108η θέση του Δείκτη της Ελευθερίας του Τύπου σύμφωνα με τους “Ρεπόρτερ χωρίς σύνορα”, έκθεση που αμφισβητήθηκε από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και λοιδορήθηκε με αστεϊσμούς από πληθώρα δημοσιολογούντων που σιτίζονται από τον κρατικό κορβανά. Ποιος δίνει τελικά τα Βραβεία Μπότση; Ποιος αποφασίζει ποιοι θα ανέβουν στο βάθρο χειραψίας με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας παρουσία της κυβερνητικής ελίτ που μόλις πριν λίγο καιρό αμφισβήτησε την κατάπτωση της ελληνικής δημοσιογραφίας; Στους όρους της προκήρυξης των Βραβείων αναφέρεται ρητά πως οι υποψηφιότητες “αυτουποβάλλονται” με θετικές εισηγήσεις από αναγνωρισμένους δημοσιογράφους, άλλες έχουν πίσω τους Μέσα Ενημέρωσης που μπορεί να είναι και χορηγοί των Βραβείων. Στην Επιτροπή αξιολόγησης μετέχουν οι πλέον θεσμικοί φορείς της ελληνικής δημοσιογραφίας, οι ηγεσίες των συνδικαλιστικών ενώσεων ΕΣΗΕΑ, ΠΟΕΣΥ.

Κι αυτές οι συνδικαλιστικές ενώσεις που αποφασίζουν το ποιοι θα βάλουν τα καλά τους για το δημοσιογραφικό σόου και τις φωτογραφήσεις, όχι μόνο βράβευσαν γνωστούς και διαγραμμένους από το σωματείο απεργοσπάστες ιδιοκτήτες-δημοσιογράφους που λειτουργούν ως “government voice” στα Μέσα τους, αλλά δεν βρήκαν ούτε λέξη να πουν για την Ελευθερία του Τύπου, την καταπάτηση της δεοντολογίας, τις λίστες Πέτσα, τον έλεγχο της ενημέρωσης με κρατικά κονδύλια, την “ανεξιχνίαστη(;)” δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ, το τράβηγμα του αυτιού της κυβέρνησης από την Κομισιόν, τις διώξεις, τις παρακολουθήσεις των δημοσιογράφων…

Δεν υπάρχουν δημοσιογράφοι που αξίζουν στη φετινή βράβευση; είναι η εύλογη ερώτηση. Φυσικά και υπάρχουν. Όπως κάθε φορά. Κι αυτοί οι επαρκείς, οι δημοσιογράφοι που τιμούν το επάγγελμα και την τιμή της δημοσιογραφίας είναι το γεγονός που σφραγίζει τον ευτελισμό της Τελετής Βραβείων Μπότση.

Γιατί αυτοί που αξίζουν ένα βραβείο για τη δημοσιογραφική τους δουλειά τονίζουν ακόμη περισσότερο τη “γύμνια του βασιλιά”. Εκείνων των αθέατων κομπρεμί και συμφωνιών και ανταλλαγών και συμμαχιών. Εργοδότες με στελέχη και συνδικαλιστές, συνδικαλιστές και σύμβουλοι υπουργών, γραφεία Τύπου και βουλευτές. Κι ούτε μια λέξη για την πραγματική κατάσταση της δημοσιογραφίας.

ΥΣ: Γνωρίζοντας τη διαδικασία βραβεύσεων, εγώ η Ματίνα Παπαχριστούδη μαζί με τον δημοσιογράφο Θανάση Αργυράκη υποστηρίξαμε την υποβολή υποψηφιότητας στα Βραβεία Μπότση του δημοσιογράφου Μανώλη Κυπραίου για τιμητική διάκριση της “Ελευθερίας του Τύπου”. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για τον Μανώλη Κυπραίος. Παλεύει μόνος του εδώ και 11 χρόνια, κωφός από την χειροβομβίδα κρότου λάμψης των δυνάμεων καταστολής το 2011, έχοντας καταφέρει να στείλει στο εδώλιο όσους με βία επιχειρούν να φιμώσουν τη δημοσιογραφία.

Η υποψηφιότητα του προφανώς δεν επιλέχθηκε. Δεν είμασταν “χορηγοί” του ιδρύματος και η επιτροπή αξιολόγησης δεν έχει να περιμένει από τον Μανώλη Κυπραίο ψήφους. Έτσι κυνικά, έτσι απλά. Συνδικαλιστές αλληλοβραβεύονται και αλληλοψηφίζονται σε μια Τελετή που απέδειξε πως οι Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα τελικά έκριναν την ελληνική δημοσιογραφία με επιείκεια.

mediatvnews.gr