Rafale: Η Ελλάδα κλείνει «τρύπα» στη γραμμή παραγωγής της Dassault – Δουλειές για ενάμιση χρόνο

Πέραν των μηνυμάτων που εξέπεμψε το Παρίσι για ενδυνάμωση των πολιτικών και στρατιωτικών σχέσεων Ελλάδας – Γαλλίας, με την υπουργό Άμυνας της χώρας, Φλωράνς Παρλύ, να εμφανίζεται στο μέγαρο Μαξίμου με το επετειακό φουλάρι για τα 200 χρόνια της επανάστασης του 1821 που είχε πάνω εικόνες Ευζώνων, η αγορά των Rafale -ύψους 2,5 δισ. ευρώ μάλιστα- έχει αρκετά μεγάλη σημασία για την ίδια τη Γαλλία.

Η «ελληνική αγορά» θεωρείται πολύ σημαντική για την γαλλική εταιρεία – κολοσσό, Dassault, η οποία αντιμετωπίζει τις εξαιρετικά μεγάλες πιέσεις κυρίως των αμερικανικών κολοσσών σε διεθνές επίπεδο, με αποτέλεσμα συχνά να χάνει «αγορές» και να έχει, όπως παραδέχονται παράγοντές της, «τρύπες» στη γραμμή παραγωγής της.

Η «ελληνική αγορά», η οποία προβάλλεται αρκούντως επί διήμερο στον γαλλικό Τύπο, εμφανίζεται ως ένα καλό «διαβατήριο» για πωλήσεις του αεροσκάφους, Rafale, στην Ευρώπη, όπου, ως γνωστόν, οι αμερικανικές εταιρείες κατασκευής αεροσκαφών, λόγω και των ισχυρών πολιτικών πιέσεων της Ουάσιγκτον προς τις κυβερνήσεις της ΕΕ, κυριολεκτικά σαρώνουν.

Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα – μέλος της ΕΕ που απέκτησε το Rafale. Η Γαλλία «αγωνιζόταν» να πετύχει κάτι τέτοιο εδώ και τουλάχιστον δέκα χρόνια.

Ενδεικτική είναι η επισήμανση της ιστοσελίδα, Challenges, η οποία αναφέρει ότι «η πώληση του Rafale στην Ελλάδα δείχνει ότι το στοίχημα της γαλλικής αεροπορικής βιομηχανίας να προωθήσει το αεροσκάφος στην Ευρώπη μπορεί να γίνει πράξη».

Η μεγάλη προβολή της «ελληνικής αγοράς» στον γαλλικό Τύπο δείχνει, επιπλέον, την προσπάθεια που καταβάλει το Παρίσι να δείξει παγκοσμίως ότι, μετά το Brexit -οπότε η Βρετανία, χώρα με έναν ισχυρό ισχυρό στρατό, αποχώρησε από την ΕΕ- η Γαλλία πλέον διεκδικεί τα ευρωπαϊκά πρωτεία σε στρατιωτικό – γεωπολιτικό επίπεδο.

Κλείνουν «τρύπες»

Η μεγάλη «ευκαιρία» για την Dassault, μια εταιρεία κράτος εν κράτει στη Γαλλία, της οποίας η ιδιοκτησία διαθέτει και μια από τις μεγαλύτερες εφημερίδες στη χώρα, εμφανίστηκε με την κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, την Ελλάδα, την Κύπρο, τη Λιβύη, κ.ο.κ.

Προφανώς, οι κόντρες Παρισίων – Άγκυρας είχαν ξεκινήσει νωρίτερα. Μεταξύ των άλλων, στη Συρία, οπότε η τρίτη τουρκική εισβολή στις βορειοανατολικές περιοχές της χώρας, με μεγάλο κουρδικό στοιχείο, στο τέλος του 2019, έκανε τον Ε. Μακρόν να πει ότι «το ΝΑΤΟ είναι εγκεφαλικά νεκρό».

Αντίστοιχες κόντρες είχαν εκδηλωθεί εξαιτίας τόσο των συνεχών τουρκικών εισβολών στην κυπριακή ΑΟΖ, όπου οι γαλλικές εταιρείες θέλουν να έχουν μερίδιο της ενεργειακής πίτας, όπως και στη Λιβύη.

Προηγουμένως, το Παρίσι είχε πουλήσει 24 Rafale στην Αίγυπτο, η ηγεσία της οποίας βρίσκεται επίσης σε τροχιά αντιπαράθεσης με την Άγκυρα. Εκεί, η Γαλλία έχει επίσης σημαντικά ενεργειακά συμφέροντα.

Να σημειωθεί πως το Κάιρο «ψώνισε» από τη Γαλλία και πολλά άλλα «καλούδια» για το Πολεμικό Ναυτικό της Αιγύπτο. Ανάμεσα στα πολλά, και το γαλλικό ελικοπτεροφόρο που προοριζόταν για τη Ρωσία, αλλά λόγω των κυρώσεων για την Κριμαία, απαγορεύτηκε η εξαγωγή του.

Πέραν όλων αυτών, όμως, υπάρχει και το καθαρά επιχειρηματικό κομμάτι των «εξοπλιστικών μπίζνες». Σε δηλώσεις του στην ιστοσελίδα, Challenges, ο διευθύνων σύμβουλος της Dassault Aviation, Ερίκ Τραπιέ (Eric Trappier), αφού αναφέρει ότι η «ελληνική αγορά» γίνεται «σε ένα πλαίσιο ιστορικής κρίσης στον τομέα της αεροναυτικής», επισημαίνει ότι «η ελληνική παραγγελία λύνει ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος (σ.σ. της γραμμής παραγωγής της Dassault), φέρνοντας για περίπου ενάμιση χρόνο παραγωγή».

Η Challenges αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η Dassault «σήμερα παράγει περίπου ένα Rafale το μήνα, και έχει μια διετή «τρύπα» στη γραμμή παραγωγής της, το 2025 και το 2026».

Ο E.Τραπιέ, ακόμα, δεν έκρυψε την ικανοποίησή του σε επιχειρηματικό «ντηλ». Αυτή η σύμβαση, είπε, «είναι επιτυχία, ειδικά σε μια κάπως δύσκολη στιγμή. Είναι μια ακτίνα φωτός, όχι μόνο για τη Dassault, τους συνεργάτες της, μεγάλες εταιρείες, όπως οι Thalès και Safran, αλλά πάνω απ’ όλα είναι πολύ καλά νέα για ολόκληρο το σύστημα των 500 μικρών εταιρειών που μετέχουν στην κατασκευή του Rafale στη Γαλλία».

Κοντολογίς, είπε ότι κερισμένη θα είναι και σειρά μικρών-μεσαίων γαλλικών εταιρειών από το «ελληνικό ντηλ». Να σημειωθεί ότι, κατά τη συζήτηση της αγορά των Rafale στην ελληνική Βουλή, κόμματα της αντιπολίτευσης επισήμαναν ότι δεν δίνονται «δουλειές» σε ελληνικές, δημόσιες και ιδιωτικές εταιρείες.

Ελληνική – γαλλική παραγγελίες

Ταυτόχρονα, η Dassault βγαίνει πολλαπλώς κερδισμένη. Διότι, παράλληλα με την «ελληνική παραγγελία», απέσπασε και μια «γαλλική παραγγελία» για Rafale.

«Βεβαίως -εξηγεί ο Ερίκ Τραπιέ στην Challenges- μόνο έξι από τα 18 Rafale που παραγγέλθηκαν από την Ελλάδα θα είναι καινούργια. Ωστόσο, το υπουργείο Αμυνας (σ.σ. της Γαλλίας) θα δώσει σύντομα παραγγελία για δώδεκα αεροσκάφη, ούτως ώστε να καλύψει την παραχώρηση των 12 μεταχειρισμένων στην Ελλάδα».

Και σε δηλώσεις του στον ιστότοπο, Bfm business, ο διευθύνων σύμβουλος της Dassault είπε: «Η Ελλάδα θα παραλάβει το πρώτο αεροσκάφος το επόμενο καλοκαίρι και το τελευταίο το 2023. Για αυτό, η Dassault Aviation αγόρασε 12 αεροσκάφη από τις γαλλικές Ένοπλες Δυνάμεις. Για την αντικατάστασή τους, η Γαλλία θα υπογράψει ένα συμβόλαιο για 12 ακόμη Rafale. Αυτά είναι καλά νέα για τον κλάδο».

Ψωνίστε ευρωπαϊκά, όχι αμερικανικά

Ευρισκόμενες σε σφοδρή σύγκρουση με την αμερικανική πολεμική βιομηχανία, την οποία συνήθως συνδράμει καθοριστικά η αμερικανική διπλωματία, οι γαλλικές εταιρείες παραγωγής οπλικών συστημάτων, εκμεταλλευόμενες το γεγονός της «ελληνικής αγοράς», θέλουν να δείξουν ότι η Ευρώπη μπορεί και πρέπει να εξοπλίζεται… «ευρωπαϊκά». Ακριβέστερα… «γαλλικά».

«Πολλές χώρες στην Ευρώπη αγοράζουν αμερικανικά αεροπλάνα», λέει στον Βfm business ο Ερίκ Τραπιέ. Και επισημαίνει: «Δεν είναι υποχρεωτικό να αγοράζουμε αμερικανικά αεροπλάνα για να υπερασπιστούμε την Ευρώπη. Μπορούμε να υπερασπιστούμε την Ευρώπη με ευρωπαϊκά αεροπλάνα».

Ο ίδιος σημειώνει ότι, «πράγματι, το Βέλγιο, οι Κάτω Χώρες και η Ιταλία προτίμησαν να συνάψουν συμφωνίες με τις ΗΠΑ», ‘Ομως, όπως λέει, «το Rafale επιστρέφει. Η Dassault έχει ήδη υπογράψει παραγγελίες με την Αίγυπτο (24 αεροσκάφη), την Ινδία (36) και το Κατάρ (36). Είναι σε διαπραγματεύσεις με τη Φινλανδία (64), την Κροατία (12), την Ελβετία (40) και την Ινδονησία (36). Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα επίσης συζητούν για Rafale. Η συζήτηση ξεκίνησε το 2008 και θα μπορούσε να υπογραφεί έως το 2022».

Για την Ελλάδα παρατήρησε ότι η διαδικασία του κλεισίματος και της υπογραφής της συμφωνίας προχώρησε πολύ γρήγορα. Όπως και «η Αίγυπτος ήταν επίσης πολύ γρήγορη», συμπλήρωσε.

Συμπλήρωσε, δε, ότι «γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον πολύ καλά», δεδομένου ότι η Ελλάδα έχει αποκτήσει Mirage F1 το 1974, Mirage 2000 το 1985 και το Mirage 2000-5 το 2000.

Όπως είναι αναμενόμενο, βέβαια, ετάχθη υπέρ της διαφοροποίησης στις αγορές οπλικών συστημάτων. Κάτι, ωστόσο, για το οποίο είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν θα δείξει «κατανόηση» η αμερικανική πλευρά.

Η «πολυμέρεια», όπως είπε, «βοηθά στην εξισορρόπηση των σχέσεων μεταξύ των εταίρων. Η Ελλάδα, για παράδειγμα, έχει έναν σημαντικό εταίρο, τις ΗΠΑ. Αλλά είναι κράτος – μέλος της ΕΕ. Επομένως, έχει Ευρωπαίους εταίρους, από οικονομικής και στρατηγικής απόψεως. Γι ‘αυτό είναι σημαντικό να έχουμε αυτήν την ισορροπία» στις πηγές προμήθειας οπλικών συστημάτων.

Υπογράμμισε, δε, πως η απόκτηση Rafale από την Ελλάδα αποτελεί «μια σημαντική διαφοροποίηση της χώρας».

Διαλειτουργικότητα

Ο ίδιος, επίσης, μιλώντας στον σταθμό, Europe1, είπε ότι η αγορά των Rafale από την Ελλάδα «δείχνει ότι μπορούμε να αγοράσουμε γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη και να είμαστε διαλειτουργικοί με άλλες δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Δεν χρειάζεται να αγοράσουμε από τους Αμερικανούς για να έχουμε διαλειτουργικότητα με άλλες ευρωπαϊκές χώρες ή με τις ΗΠΑ».

Πάντως, πρόσφατα, μιλώντας στον ιστότοπο, Armyvoice για την συμβατότητα των αμερικανικών αεροσκαφών 5ης γενιάς, F-35, που ενδεχομένως στο μέλλον θα αποκτήσει η Ελλάδα, με τα Rafale, ο αντιπρόεδρος της Lockheed Martin Aeronautics/International, Ντένης Πλέσσας, άφησε να εννοηθεί πως, εφόσον τεθεί θέμα συνύπαρξης, η ελληνική Πολεμική Αεροπορία θα πρέπει να μεριμνήσει για την διαλειτουργικότητά τους.

«Τα αεροσκάφη Rafale -είπε- είναι μαχητικά 4ης+ γενιάς και απόλυτα ικανά να εκτελέσουν τις αποστολές για τις οποίες η ΠΑ τα προμηθεύεται. Η ΠΑ θα τα εντάξει στον στόλο της και θα μεριμνήσει ανάλογα για την διαλειτουργικότητα τους με όλα τα υπόλοιπα οπλικά συστήματα».

Οι φρεγάτες και τα Ναυπηγεία

Κατά τη χτεσινή επίσκεψή της στην Αθήνα, στις αποσκευές της, η Φ. Παρλύ φαίνεται ότι μετέφερε και την «επιθυμία» των Παρισίων για να «ψωνίσει» και το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό γαλλικά πλοία.

Και σε αυτή την περίπτωση, βέβαια, μαίνεται η σύγκρουση με άλλα μεγάλα, ξένα επιχειρηματικά – κρατικά συμφέροντα, ενώ οι αμερικανικές πιέσεις είναι ήδη μεγάλες.

Μιλώντας στην «Καθημερινή», η Φ. Παρλύ είπε για τις γαλλικές φρεγάτες: «Η Naval Group παράγει για το γαλλικό Ναυτικό νέα γενιά φρεγατών (FDI). Θα αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος του Πολεμικού μας Ναυτικού.

Η απόκτησή τους από την Ελλάδα θα θα ήταν πολύ καλό νέο για τις χώρες μας. Ένα ακόμα. Για αυτό, βέβαια, η Γαλλία και η ναυπηγική της βιομηχανία θα ανταποκριθούν σε κάθε αίτημα του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.

Επιπλέον, είμαι βέβαιη, θα χρειαστεί να εξετάσουμε με ποιον τρόπο θα μπορούσαμε να προγραμματίσουμε ένα μέρος της παραγωγής στην Ελλάδα. Αυτό θα συνέβαλε στην ενίσχυση της βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης της ευρωπαϊκής άμυνας, πράγμα που υποστηρίζω σταθερά».

Την Κυριακή, πάντως, ο σύμβουλος για θέματα εθνικής ασφαλείας του πρωθυπουργού, και πρώην διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Θάνος Ντόκος, σε άρθρο του στην «Καθημερινή», αναφερόμενος στο Πολεμικό Ναυτικό, έγραψε:

«Στόχος είναι, ιδανικά, με τη μορφή πακέτου, η απόκτηση τεσσάρων νέων φρεγατών πολλαπλού ρόλου, η αναβάθμιση των τεσσάρων Φ/Γ ΜΕΚΟ, μια ενδιάμεση λύση, με παραχώρηση δύο Φ/Γ, ενώ στα κριτήρια επιλογής περιλαμβάνεται το κόστος, τα τεχνικά χαρακτηριστικά, η εγχώρια προστιθέμενη αξία και ναυπήγηση πλοίων σε ελληνικό ναυπηγείο, εφόσον λειτουργεί. Επιθυμητή είναι η ομοιοτυπία συστημάτων νέων Φ/Γ και Φ/Γ ΜΕΚΟ».

Μεγάλο «Ταμείο»

Εκτός από την αναφορά της περί «εξέτασης» του ζητήματος να γίνει ένα μέρος της κατασκευής των φρεγατών στην Ελλάδα, η Φ.Παρλύ εξέφρασε την ελπίδα ότι «οι αμυντικές βιομηχανίες των δύο χωρών θα συνεργαστούν στενότερα. Διαθέτουμε γι’ αυτό -είπε- νέα εργαλεία στο πλαίσιο της ΕΕ, όπως η Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αμυνας».

Πρόκειται για ένα μεγάλης σημασίας «εργαλείο» τόσο για την ΕΕ, όσο και για την Ελλάδα, το οποίο, όμως, η Αθήνα δεν φαίνεται να αξιοποιεί. Σύμφωνα με κατά καιρούς πληροφορίες, αφορά 13 δισ. ευρώ για την από κοινού ευρωπαϊκή ανάπτυξη και αγορά όπλων, με χρήματα από τον κοινό προϋπολογισμό της ΕΕ, καθώς και για τον τομέα της έρευνας στην άμυνα.

Να σημειωθεί ότι στους κόλπους της ΕΕ μαίνονται ομηρικές μάχες για αυτό το Ταμείο, ειδικά από τις χώρες, οι οποίες διαθέτουν ισχυρές βιομηχανίες όπλων.

Εξάλλου, μήλον της έριδος μεταξύ Γαλλίας, Ιταλίας, Ισπανίας και Γερμανίας ήταν η θέση της Κομισιόν με χαρτοφυλάκιο στο οποίο περιλαμβάνεται η βιομηχανική πολιτική, η ψηφιακή αγορά, καθώς και η αμυντική βιομηχανία και το Διάστημα.

Κατ’ αρχήν, μετά από σκληρά παζάρια Μακρόν – Μέρκελ, τη θέση αυτή φαινόταν πως είχε κατοχυρώσει το Παρίσι. Ωστόσο, η «εκλεκτή» του Μακρόν, Σιλβί Γκουλάρ, πρώην ευρωβουλευτής και υποδιοικητής της Τράπεζας της Γαλλίας, καταψηφίστηκε, επειδή σε βάρος της εκκρεμούσαν δύο έρευνες (μια από τη γαλλική δικαιοσύνη και μια από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης – OLAF), για συμμετοχή της σε ένα σύστημα εικονικών θέσεων εργασίας για το κόμμα της (!).

Μέχρι στιγμής, πάντως, δεν έχει διευκρινιστεί εάν η γαλλική πλευρά έχει επεξεργαστεί σχέδια για την ένταξη μιας ενδεχόμενης αγοράς γαλλικών πλοίων από την Ελλάδα, σε ένα τέτοιο ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Σύγκρουση Ευρωπαίων

Να σημειωθεί, τέλος, ότι τα προηγούμενα χρόνια είχε γίνει λόγος για απόκτηση γαλλικών οπλικών συστημάτων από την Ελλάδα στη βάση των κερδών που είχε η Γαλλία από τα ελληνικά ομόλογα της «κρίσης», ύψους αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων.

Ωστόσο, η γαλλική πρόθεση συνάντησε την αντίθεση του Βερολίνου και των ευρωπαϊκών «θεσμών» (!), οι οποίοι δεν ήθελαν να τα αποδεσμεύσουν, με το «δικαιολογητικό» ότι η Ελλάδα χρωστάει, και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθούν αυτά τα χρήματα για τους εξοπλισμούς της.

Τώρα, η Ευρώπη και αντιμέτωπη με την τουρκική επιθετικότητα βρίσκεται, και όπλα στην Ελλάδα θέλουν να πουλήσουν οι χώρες – μέλη με ισχυρή πολεμική βιομηχανία, και ζητάει να πληρώσει η χώρα μας από την τσέπη της γι’ αυτά.

lawandorder.gr