“Σίγουρες” προβλέψεις, “βέβαιοι” νικητές…

Η πολιτική, διαχρονικά, είναι γεμάτη με «σίγουρες» προβλέψεις, που διαψεύστηκαν οικτρά και ορισμένες φορές με δραματικά αποτελέσματα. Επίσης, είναι γεμάτη με «βέβαιους» νικητές, οι οποίοι είδαν τη «βεβαιότητά» τους να γίνεται κομμάτια και θρύψαλα.

Υπάρχουν τέτοια παραδείγματα από το απώτερο και πρόσφατο παρελθόν, που θα έπρεπε να κάνει λιγότερο βέβαιους όσους επιδίδονται με μεγάλη ευκολία στο σπορ των προβλέψεων και των βεβαιοτήτων. Αντίθετα, υπάρχουν και προβλέψεις που, όταν έγιναν, φαίνονταν αδιανόητες, αλλά επιβεβαιώθηκαν λίγο καιρό αργότερα κατά δραματικό τρόπο.

Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

1. Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2008 ελάχιστοι είχαν πάρει χαμπάρι ότι η οικονομική κατάσταση της χώρας ήταν τραγική και, πάντως, ουδείς είχε τολμήσει να πει ότι επίκειται κατάρρευση και χρεοκοπία. Μέχρι που, κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού στη Βουλή, εμφανίστηκε ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης και «πρόβλεψε» ότι σε λίγο η χώρα δεν θα μπορούσε να δανειστεί και θα αναγκαζόταν να προσφύγει στο (άγνωστο μέχρι τότε στο ευρύ κοινό) Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οργισμένος ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης κατηγόρησε τον Σημίτη ότι «κινδυνολογεί» και «διαβεβαίωσε» ότι η οικονομία είναι «θωρακισμένη». Την επομένη ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής υπερθεμάτιζε: «Διαδόσεις για τη χρηματοδότηση του χρέους είναι υποβολιμαίες, ανεύθυνες και επικίνδυνες», είπε. Ένα χρόνο αργότερα η «πρόβλεψη» επιβεβαιώθηκε και οι «διαβεβαιώσεις» πήγαν περίπατο: οι διεθνείς αγορές έκλεισαν, η χώρα δεν μπορούσε να δανειστεί και ήρθαν το ΔΝΤ και ο Σόιμπλε.

2. Το 2014 η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά βρισκόταν στη δίνη των Μνημονίων και οι προβλέψεις για την τύχη της ήταν δυσοίωνες. Όμως, ο τότε πρωθυπουργός εμφανιζόταν «βέβαιος» ότι «θα γυρίσει το παιχνίδι» και έλεγε σε συνεργάτες του να διοχετεύουν στα φιλικά του μέσα ενημέρωσης τη χαρακτηριστική φράση «εγώ δεν χάνω από αυτόν»(τον Αλέξη Τσίπρα). Λίγους μήνες μετά έχασε και τις εκλογές και την αρχηγία του κόμματος.

3. Τον Γενάρη του 2015, λίγους μήνες πριν από τις εκλογές, ο επελαύνων προς την εξουσία Αλέξης Τσίπρας εμφανιζόταν βέβαιος ότι οι Ευρωπαίοι θα αποδέχονταν το αντιμνημονιακό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Το είχε πει με τη χαρακτηριστική φράση «δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μια στο εκατομμύριο να πει ‘όχι’ η Μέρκελ». Ολοι γνωρίζουμε τι ακολούθησε.

4. Τον περασμένο Φεβρουάριο ο Κυριάκος Μητσοτάκης έλεγε με περισσή βεβαιότητα: «Δεν βλέπουμε απλά το φως στην άκρη του τούνελ, αλλά βλέπουμε και το τέλος του τούνελ» της πανδημίας(εφημερίδα «Καθημερινή»).

Και πριν από ενάμιση μήνα ήταν βέβαιος ότι «τον Ιούλιο και τον Αύγουστο τα πράγματα θα θυμίζουν ένα πολύ φυσιολογικό καλοκαίρι» (27 Μαϊου, γερμανική εφημερίδα «Βild»). Έβλεπε τόσο καλά που το «φυσιολογικό» καλοκαίρι μπορεί να τελειώσει με χιλιάδες νέα ημερήσια κρούσματα…

Τι δηλοί ο μύθος; Ότι οι υπερφίαλες προβλέψεις και οι αλαζονικές βεβαιότητες μπορεί να γυρίσουν μπούμερανγκ και γι’ αυτό καλό είναι να αποφεύγονται. Οι σημερινοί κυβερνώντες εμφανίζονται βέβαιοι ότι κατέχουν όλη την αλήθεια, ότι όλα τα κάνουν καλά και ότι δεν απειλούνται από τίποτα. Διακατέχονται από δημοσκοπική αλαζονεία, που τους εμποδίζει να δουν ότι η πλειονότητα των πολιτών-ακόμα και στις πιο φιλικές τους δημοσκοπήσεις- έχει αρχίσει να μην πιστεύει τα αισιόδοξα που σερβίρουν τα φιλικά τους ΜΜΕ. Άλλωστε, η μιντιακή ασυλία που έχουν είναι ένας από τους παράγοντες που τους κάνει να πιστεύουν ότι είναι «ανίκητοι» ό,τι κι αν συμβεί.

Για όλα αυτά-τις «σίγουρες» προβλέψεις και τους «βέβαιους» νικητές- το έχει πει πολύ εύστοχα ο Ουίνστον Τσόρτσιλ: «Ο πολιτικός χρειάζεται την ικανότητα να προβλέπει τι θα συμβεί αύριο, την άλλη βδομάδα, τον άλλο μήνα και του χρόνου. Και την ικανότητα να εξηγεί μετά γιατί δεν συνέβη»…

Γιώργος Καρελιάς

news247.gr

EUROKINISSI