Οι κάτοικοι στην Σικελία είναι αντιμέτωποι με μία άνευ προηγουμένου ξηρασία. Για κάποιο λόγο όμως το νερό αναβλύζει άφθονο για τους τουρίστες.

Μετά από μια χρονιά χωρίς σχεδόν καθόλου βροχές στο ιταλικό νησί, τα σιντριβάνια μέσα στο διάσημο αρχαιολογικό πάρκο στο Αγκριτζέντο εξακολουθούν να ρέουν και οι πισίνες στις σειρές των ξενοδοχείων είναι γεμάτες παρά την ξηρασία που πλήττει τη Σικελία.

Όπως και σε πολλά νησιά της Μεσογείου, οι Σικελοί έχουν συνηθίσει σε μεγάλα διαστήματα χωρίς βροχή, αλλά η κλιματική αλλαγή έχει κάνει τον καιρό πιο ασταθή και οι ξηρασίες μπορεί να είναι μεγαλύτερες και πιο συχνές.

Οι κάτοικοι των νησιών για να επιβιώσουν αποθηκεύουν όσο περισσότερο μπορούν σε δεξαμενές.

Και χρησιμοποιούν βυτιοφόρα για την παροχή νερού – και το κάνουν τόσο καλά που οι επισκέπτες δεν αισθάνονται τη διαφορά.

Αλλά φέτος, η ξηρασία είναι σε τόσο ανησυχητικά επίπεδα που θέτει τους κατοίκους σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο, ακόμη και αν το νερό εξακολουθεί να ρέει στα ξενοδοχεία και τους τουριστικούς χώρους.

Ανθεκτικότητα σε μια ξηρή χρονιά

Οι τοπικές αρχές έχει περιορίσει αυστηρά το νερό για σχεδόν 1 εκατ. κατοίκους – τους επιτρέπεται μόλις 2 έως 4 ώρες την εβδομάδα – για να βγάλουν το καλοκαίρι.

Την Παρασκευή (26.07.2024) έφτασε το πρώτο δεξαμενόπλοιο του ιταλικού ναυτικού για να προμηθεύσει 12 εκατομμύρια λίτρα νερού στους κατοίκους που έχουν πληγεί περισσότερο.

Όμως οι κάτοικοι του Αγκριτζέντο, και ακόμη και με νερό που διατίθεται με δελτίο εξακολουθούν να λειτουργούν τις επιχειρήσεις, τα ξενοδοχεία, τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά τους χωρίς να χάνουν το μπάνιο τους, να παραμελούν τον κήπο τους ή να κλείνουν τις πισίνες.

«Κανείς δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη λειψυδρία καλύτερα από τους κατοίκους της νότιας Σικελίας», δήλωσε ο Salvatore Cocina, επικεφαλής της τοπικής πολιτικής προστασίας.

Ο οποίος έχει το δύσκολο έργο του συντονισμού του λιγοστού νερού που έχει απομείνει στο νησί.

Η λειψυδρία δεν είναι κάτι καινούργιο, καθώς το έδαφος της νότιας Σικελίας δεν συγκρατεί πολύ νερό και τα υδραγωγεία έχουν διαρροές.

Η περιοχή είναι επίσης επιρρεπής σε περιόδους ξηρασίας, ιδίως το καλοκαίρι.

Οι περισσότεροι κάτοικοι διαθέτουν μια ιδιωτική στέρνα που μπορεί να κρατήσει τουλάχιστον 1000 λίτρα νερού.

Οι στέγες της πόλης είναι διάσπαρτες με μεγάλες πλαστικές δεξαμενές, και εξίσου πολλές βρίσκονται υπόγεια σε κήπους και υπόγεια.

Παρά την κατάσταση έκτακτης ανάγκης για το νερό, οι τουρίστες συνεχίζουν να συρρέουν στις όμορφες παραλίες της νότιας Σικελίας.

«Δεν είχα κανένα πρόβλημα με το νερό», δήλωσε ο Νεοζηλανδός τουρίστας Iain Topp, κάτω από τον καυτό ήλιο κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στον ηλικίας 2.500 ετών ναό του Concord.

Πρόσθεσε όμως ότι «του είπαν να κάνει οικονομία στο νερό γιατί μπορεί να υπάρξει έλλειψη».

Ο Τζιανλούκα, ένας Ιταλός τουρίστας από το Λόντι, δήλωσε ότι «δεν εντόπισε προβλήματα ξηρασίας» και «στο ξενοδοχείο μου, μου είπαν ότι έχουν τα δικά τους αποθέματα, τις δεξαμενές τους».

Ο αρχαιολογικός χώρος της Κοιλάδας των Ναών, ο οποίος, σύμφωνα με τον διευθυντή του, προσέλκυσε πέρυσι πάνω από 1 εκατομμύριο επισκέπτες, έχει επίσης προτεραιότητα, οπότε δεν έχει πρόβλημα με την παροχή νερού.

«Έχουμε νερό 24 ώρες το 24ωρο», εξήγησε ο διευθυντής Roberto Sciarratta.

Εν τω μεταξύ, η τακτική των κατοίκων με έλλειψη νερού λειτουργεί προς το παρόν αρκετά καλά, αλλά αντιμετωπίζουν εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.

Το 2024 ήταν η χειρότερη χρονιά βροχοπτώσεων των τελευταίων 20 και πλέον ετών, σύμφωνα με την περιφερειακή υπηρεσία πολιτικής προστασίας.

Τον Μάιο, η εθνική κυβέρνηση κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω ξηρασίας και διέθεσε 20 εκατομμύρια ευρώ για την αγορά βυτιοφόρων και την εκσκαφή νέων πηγαδιών.

Λύσεις που δεν είναι αρκετές.

Λίστα αναμονής για τις υδροφόρες 

Το τηλέφωνο του Salvatore Di Maria σπάνια σταματά να χτυπάει.

Είναι οδηγός και ιδιοκτήτης ενός από τους κύριους στόλους βυτιοφόρων νερού στην περιοχή και όπως λέει υπάρχει λίστα αναμονής 10 έως 15 ημερών.

Όλοι του ζητούν νερό και όλοι θέλουν να βεβαιωθούν ότι δεν θα ξεμείνουν από νερό.

Όλοι θέλουν να έχουν γεμάτες δεξαμενές.

Και τα βυτιοφόρα είναι ο καλύτερος τρόπος για να παραδοθεί το πολύτιμο νερό απευθείας στους κατοίκους χωρίς διαρροές.

Δεκάδες οδηγοί βυτιοφόρων βρίσκονται ολημερίς στους δρόμους και παραδίδουν νερό σε περιοχές προτεραιότητας, όπως αυτές έχουν καθοριστεί από την τοπική εταιρεία ύδρευσης, την AICA.

 

Οι ομάδες υψηλότερης προτεραιότητας είναι οι άρρωστοι ή οι ηλικιωμένοι, τα νοσοκομεία και αρκετές βασικές επιχειρήσεις, όπως τα ξενοδοχεία.

«Η έκτακτη ανάγκη ξηρασίας ήταν ένα κάλεσμα αφύπνισης», εξηγεί ο Settimio Cantone, πρόεδρος της AICA.

«Το υδραγωγείο μας έχει διαρροή 50 έως 60 τοις εκατό του νερού του».

«Τώρα σκάβουμε νέα πηγάδια, διορθώνουμε ολόκληρο το δίκτυο ύδρευσης και επαναλειτουργούμε μια μονάδα αφαλάτωσης με τα έκτακτα κονδύλια. Αυτό θα κάνει την επαρχία μας πιο ανεξάρτητη», δήλωσε.

Μεταξύ των επισκέψεων των βυτιοφόρων, αρκετοί κάτοικοι του Αγριτζέντο πηγαίνουν συχνά στη μοναδική δημόσια βρύση που έχει μείνει ανοιχτή στην πόλη για να γεμίσουν τα δοχεία τους στο δρόμο για το σπίτι.

Ο Nuccio Navarra είναι ένας από αυτούς τους κατοίκους, που γεμίζει τα δοχεία από τη βρύση Bonamorone δύο ή τρεις φορές την ημέρα.

«Στο σπίτι μου παίρνουμε νερό κάθε 15 ημέρες και η πίεση είναι πολύ χαμηλή και όσοι μένουν στους επάνω ορόφους δεν μπορούν να γεμίσουν τις κανίστρες», είπε.

Ο κλιματολόγος Boccaletti αν και φοβάται για το μέλλον, σημείωσε ότι η επιδιόρθωση των υποδομών ύδρευσης και οι επενδύσεις για την προσαρμογή της γεωργίας και της μηχανικής θα μπορούσαν να αντισταθμίσουν κάποιες ανησυχίες.

 

pronews.gr

Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις