Την αυτονόητη προστασία από την Πολιτεία ζητούν οι 210 εργαζόμενοι του καζίνου του Ρίου, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα σημεία και τέρατα από τον ιδιοκτήτη του Κωνσταντίνο Πηλαδάκη.

Ο λόγος είναι ότι, όπως υποστηρίζουν τα τελευταία χρόνια,  κάτω από τη μύτη του Δημοσίου «φόρτωσε» στην επιχείρηση χρέη εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ τα οποία ουδεμία σχέση έχουν με τη συγκεκριμένη δραστηριότητα. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων, αναφορικά με την (αναμενόμενη) απόφαση της επιτροπής ελέγχου και εποπτείας παιγνίων περί οριστικής ανάκλησης, από την εταιρία Theros International Gaming INC, συμφερόντων Κωνσταντίνου Πηλαδάκη, σημειώνουν ότι «τα καταγεγραμμένα στα λογιστικά βιβλία χρέη της Theros International Gaming INC δεν απηχούν στο σύνολό τους σε οφειλές πραγματικές, αφού ένα μεγάλο ποσοστό (άνω του 65%) αφορά εγγυήσεις δανείων αλλότριων με το καζίνο του Ρίου επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του ιδιοκτήτη και μοναδικού μετόχου κ. Πηλαδάκη. Δηλαδή, τα υπέρογκα δάνεια που καταγράφονται ως οφειλές στους ισολογισμούς της εταιρίας δεν αναλήφθηκαν, δεν μπήκαν στα ταμεία της εταιρίας, δεν αξιοποιήθηκαν για την ανάπτυξη του καζίνου του Ρίου (π.χ. ανακαίνιση και επέκταση των εγκαταστάσεων, αγορά υλικοτεχνικής υποδομής κ.ο.κ.)».

«Πλάτες» των τραπεζών 

Προσθέτουν δε ότι σε αγαστή συνεργασία με την πιστώτρια τράπεζα και την ανάδοχο των δανείων εταιρία ”φούσκωσε” τους ισολογισμούς της εταιρίας (από το 2015 και μετά) με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ οφειλές που ανάγονταν σε εγγυήσεις και πανωτόκια δανείων άλλων εταιριών συμφερόντων του (π.χ. Vivere Entertainment, γήπεδο Λάρισας, καζίνο Κέρκυρας, κυπριακές εταιρίες κ.ο.κ.), ακόμα και προσωπικών του δανείων. Η πρακτική αυτή κρίθηκε ως προτιμητέα από τον ίδιο, προκειμένου να αθροιστούν στις κατατεθειμένες στη Δικαιοσύνη αιτήσεις εξυγίανσης φιλικά διακείμενοι σε εκείνον πιστωτές, με ποσοστό άνω του 60%, όπως απαιτεί ο Πτωχευτικός Κώδικας (το λεγόμενο άρθρο 106), και να επιβάλει μια ευνοϊκή για εκείνον εξυγίανση σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων». Οι εργαζόμενοι τονίζουν ότι είναι απορίας άξιο πως κανένας εκ των άμεσα θιγομένων (Δημόσιο και ΕΦΚΑ) ποτέ δεν προσέφυγε στην ελληνική Δικαιοσύνη προκειμένου να υπερασπιστεί τα συμφέροντα φορολογουμένων και ασφαλισμένων, ακόμα και αναζητώντας πιθανές ευθύνες ως πιθανά καταδολιευθέντες πιστωτές (άρθρο 397 Π.Κ.)».

Διασφάλιση εργασιακών σχέσεων

Για τους ίδιους η ενδεδειγμένη λύση είναι η άδεια λειτουργίας καζίνου στην Αχαΐα να δημοπρατηθεί με νέο διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό και να διασφαλιστεί η συνέχιση των εργασιακών σχέσεων. Τονίζουν πως η αυτονόητη τιμωρία του παραβάτη επιχειρηματία δεν μπορεί να λειτουργήσει και ως «τιμωρία» των εργαζομένων. Σε ένα κράτος δικαίου ελάχιστη υποχρέωση της Πολιτείας είναι η προστασία των δικαιωμάτων των θυμάτων και δη των εργαζομένων από τις συνέπειες της παραβατικής συμπεριφοράς του εργοδότη τους και ζητούν την εμπλοκή των συναρμόδιων υπουργών Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη και Εργασίας Άδωνη Γεωργιάδη. «Το αν θα υπάρξει ουσιαστική προστασία ή ”ξεφόρτωμα” 210 οικογενειών είναι καθαρά ζήτημα πολιτικής βούλησης» καταλήγουν.

newsbreak.gr

Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις