Καθώς διαβάζω στη χτεσινή «Αυγή» το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Κώστα Πουλακίδα ότι σε ιδιώτη ανέθεσε η ΕΑΒ την συντήρηση των C-130, χαμογελάω πονηρά, κλείνω τα μάτια και φαντάζομαι τον …Κόκοτα να κάθεται σ´ ένα λευκό θασίτικο μάρμαρο και να τραγουδάει: «Γιε μου, είν’ οι άνθρωποι απάνθρωποι καλέ μου… / οι αρχόντοι είν’ εμπόροι του πολέμου… και γελούν όταν το δάκρυ μας κυλά/ Γιε μου, μην πιστεύεις σε κανέναν ακριβέ μου/ ως κι οι φίλοι σου χαρήκανε, Θεέ μου που ‘χεις πέσει τώρα τόσο χαμηλά…».
ΟΧΙ! Δεν με εκπλήσσει το γεγονός ότι επιχειρείται να δοθεί η συντήρηση μεταφορικών αεροσκαφών σε εταιρία αποστράτων -όπως γράφει η Αυγή- άλλωστε έχει ξανασυμβεί και μάλιστα επί γαλάζιας κυβερνήσεως. Ούτε θα ρίξω την ευθύνη στους αποστράτους της ΕΑΒ ότι έστησαν παραμάγαζο με παλιούς συναδέλφους τους δίπλα από την ΕΑΒ.
Την ευθύνη φέρει εξ ολοκλήρου η κυβέρνηση! Πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο διάλυσης της δημόσιας αμυντικής βιομηχανίας. Όπως συνηθίζει να λέει ο Λαός μας: «Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται». Και αυτό επιβεβαιώνεται απόλυτα στην περίπτωση της εγχώριας κρατικής βιομηχανίας.
Από την πρώτη στιγμή η παρούσα κυβέρνηση έδειξε τις προθέσεις της καθώς ανάλαβε την εξουσία με εδραιωμένη την πεποίθηση ότι η κρατική αμυντική βιομηχανία είναι άχρηστη και ανίκανη να αναλάβει την οποιαδήποτε δουλειά -μεγάλη ή μικρή- των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων!
Με αυτή την εκτίμηση πορεύτηκε μέχρι σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάτι που άλλωστε φαίνεται από τις μεγάλες συμβάσεις που υπέγραψε για την αγορά μαχητικών αεροπλάνων και πολεμικών πλοίων όπου αποκλείστηκαν παντελώς οι κρατικές βιομηχανίες όπως η ΕΑΒ αλλά και ο ναυπηγικός τομέας.
Την ΕΑΒ, παρ´ ότι αποτελεί την βαριά αμυντική βιομηχανία της χώρας και παρ´ ότι η προηγούμενη κυβέρνηση την παρέδωσε με προίκα (σημαντικό κύκλο εργασίας από το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των F-16 και των Ρ3), η παρούσα κυβέρνηση την αντιμετωπίζει ως «βαρίδι».
Μια άλλη αμυντική βιομηχανία στη Βόρειο Ελλάδα, η ΕΛΒΟ ξεπουλήθηκε πριν ενάμιση χρόνο, (270 στρέμματα, εγκαταστάσεις, πιστοποιήσεις κλπ έναντι 3 εκ. ευρώ), παραμένει με 8 υπαλλήλους έναντι των 600 όπως είχε αναφέρει στη Βουλή ο κ. Σταικούρας!
Όσο για τα ΕΑΣ ας μην αναφερθούμε καλύτερα, η διοίκηση της δεν γνωρίζει που και εάν τους επόμενους μήνες θα βρίσκονται τα γραφεία της. Για το μόνο που νοιάζεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι να βρει αγοραστές για να προσφέρει (όχι να πουλήσει) «μπιρ παρά» και τις υπόλοιπες αμυντικές βιομηχανίες, όπως έκανε με την ΕΛΒΟ. Άλλωστε στην ίδια εταιρία μελετών και συμβούλων που ανέθεσε την …πώληση της ΕΛΒΟ ανατέθηκε και η έρευνα για την πώληση της ΕΑΒ.
Ειδικότερα για την ΕΑΒ το κυβερνητικό έγκλημα βασίζεται σε Ημερολόγιο Θυέλλης και διαθέτει ονοματεπώνυμο.
Από την αρχή της ανάληψης της εξουσίας η παρούσα Κυβέρνηση αμφισβήτησε και ακρωτηρίασε την τότε Διοίκηση της ΕΑΒ. Μετά από παλινωδίες και φημολογίες στο βραχύ χρονικό διάστημα άλλαξε δύο διοικήσεις μέχρι που κατάφερε να εγκαταστήσει διοίκηση που επικοινωνεί μεταξύ της μόνο μέσω μηνυμάτων, αν και τα γραφεία τους είναι σχεδόν μεσοτοιχία.
Πρόκειται για μία κρατική εταιρεία που διοικείται «αλαλούμ» από το επιτελικό κράτος αφού ιδιοκτήτης είναι το Υπουργείο Οικονομικών, την πιθανή πώληση την «τρέχει» το υπουργείο Ανάπτυξης και ο κύριος πελάτης και αυτός που δέχεται τις συνέπειες της δυσλειτουργίας της είναι το Άμυνας. Με αυτό τον τρόπο υπάρχει συνυπευθυνότητα, τουτέστιν ανευθυνότητα.
Την ανευθυνότητα αυτή επικαλείται ιδιαίτερα το υπουργείο Άμυνας και ως πελάτης αποφεύγει να αναθέτει εργασίες στην ΕΑΒ.
Όλως παραδόξως πρόσφατα ο ίδιος ο Υπουργός Άμυνας με σημείωμά του, υπό μορφή κοινωνικού αιτήματος, προς την διοίκηση της ΕΑΒ επεσήμανε την υψίστη επιχειρησιακή απαίτηση για την κατά το δυνατόν συντομότερο απόδοση των προς επισκευή C130 ανοίγοντας τον δρόμο για οποιαδήποτε διαδικασία και άνευ προϋποθέσεων εκτέλεσης του έργου.
Με όχημα την εν λόγω υπουργική επιστολή προς την ΕΑΒ για την επιχειρησιακή αναγκαιότητα επισκευής των C-130, η διοίκηση προφανώς με κάποια άνωθεν εντολή θέλησε να προχωρήσει σε απ’ ευθείας ανάθεση του έργου σε ιδιωτική εταιρεία της αρεσκείας τους.
Όπως κυκλοφορεί ευρέως στην Τανάγρα, στην όλη διαδικασία πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει στέλεχος της διοίκησης της ΕΑΒ το οποίο συνδέεται με εταιρεία μαρμάρων της Μακεδονίας.
Επιχειρείται δηλαδή η ανάθεση των εργασιών των C-130 σε εταιρεία επιπέδου ΙΚΕ με κεφάλαιο 6.000 ευρώ η οποία από εγκαταστάσεις έχει κάποια γραφεία στην ευρύτερη περιοχή των Σπάτων σε κτίριο όπου συστεγάζεται με άλλους φορείς και εταιρείες. Η συγκεκριμένη εταιρεία δεν έχει καμία σχέση ή εμπειρία με C130 ούτε βέβαια πιστοποίηση γι αυτό τον σκοπό.
Αναφέρει βέβαια κάποιες «βαρύγδουπες» πιστοποιήσεις πλην όμως αυτές δεν επαληθεύονται εάν κανείς ανατρέξει στις επίσημες ιστοσελίδες των πιστοποιήσεων.
Απορίας άξιο είναι το πώς έγινε αυτή η επιλογή. Μια επιλογή απ΄ ευθείας ανάθεσης χωρίς ούτε καν να ερωτηθεί ο μοναδικός κατασκευαστής των C130 (που έχει κατασκευάσει κοντά στα 3000 C130 και τα συντηρεί κατά πλειοψηφία) εάν θα μπορούσε να προσφέρει κάτι ή έστω να υποδείξει τρόπο επίσπευσης της συντήρησης/επισκευής των ελληνικών C-130.
Ωστόσο, η συντήρηση και επισκευή των ιπτάμενων μέσων δεν επιδέχεται οποιασδήποτε ποιοτική έκπτωση. Το όρος Όρθυς παραμένει καρφωμένο στη μνήμη των αεροπόρων.
ieidiseis.gr
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
