«Σπάει» η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – Νέας Αριστεράς για την Προανακριτική – Πού αποσκοπεί η Κουμουνδούρου με την ένταξη Μητσοτάκη στο «κάδρο»

Εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ οριστικοποιήσει την επιλογή του να ζητήσει διερεύνηση ποινικών ευθυνών για τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην πρότασή του για την Προανακριτική, «σπάει» η συνεργασία με τη Νέα Αριστερά η οποία κράτησε μόλις μια εβδομάδα.

Πιθανότατα ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταθέσει την πρότασή του τη Δευτέρα, αφού προηγουμένως γνωστοποιήσει την πρότασή του στην Νέα Αριστερά για να κάνει την τελική αξιολόγηση και να λάβει και αυτή τις οριστικές αποφάσεις της.

Πάντως, μετά και την ανοιχτή δημόσια διαφωνία Χαρίτση – Φάμελλου μέσω τηλεοπτικών συνεντεύξεών τους το βράδυ της Πέμπτης, χθες η Νέα Αριστερά με διαρροή της έκανε ακόμη πιο καθαρό το μέγεθος της διαφωνίας της στο σκεπτικό το οποίο διατύπωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Στη διαρροή, η Πατησίων αντέκρουσε τον Σωκράτη Φάμελλο για το επιχείρημά του ότι η Προανακριτική θέτει ερωτήματα -εκτιμώντας ότι επιχειρεί μια ακροβασία προκειμένου να υπερβεί την υποχρέωση να περιγράψει συγκεκριμένο ποινικό αδίκημα για Μητσοτάκη – και προειδοποίησε για τους κινδύνους αυτής της επιλογής. Ότι δηλαδή με δεδομένο ότι την κοινοβουλευτική πλειοψηφία την έχει η ΝΔ «πιθανή καταψήφιση της όποιας πρότασης συνεπάγεται την απόρριψη της κατηγορίας ως προδήλως αβάσιμης και οδηγεί σε απαλλαγή από ποινικές ευθύνες των προσώπων τα οποία αφορά η πρόταση, εκτός αν προκύψουν νέα στοιχεία».

Πέραν τούτων, οι πηγές της Νέας Αριστεράς προέβησαν και σε ένα επιθετικό και ειρωνικό σχόλιο για το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και τακτικιστικές συμπεριφορές που δεν έχουν αλλάξει: «φαίνεται ότι τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα στον ΣΥΡΙΖΑ και πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι των διαρροών, των διαστρεβλώσεων και των βυζαντινισμών».

Όπως αναφέρεται και στη συγκεκριμένη διαρροή η Νέα Αριστερά καλεί τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει καθαρό στην εξελισσόμενη μεταξύ τους «ποινική συζήτηση», «για ποια αδικήματα και για ποιες πράξεις σκέφτονται να ζητήσουν την παραπομπή Μητσοτάκη», κάτι που επισημαίνεται ότι μέχρι σήμερα δεν έχει συμβεί (με τον υπαινιγμό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ το έχει αποφύγει γιατί νομικά δεν προκύπτει).

Το μπαλάκι των ευθυνών και των εντυπώσεων

Σε κάθε περίπτωση, το κλίμα έχει «χαλάσει» και δε φαίνεται να σηκώνει επιδιόρθωση, με τις δύο πλευρές να περιμένουν τη Δευτέρα – ή όποτε παρουσιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ την πρότασή του – για να κάνουν επίσημη τη διαπίστωση ότι διαφωνούν και δεν μπορούν να καταθέσουν κοινή πρόταση.

Κάποιοι από τον ΣΥΡΙΖΑ αφήνουν να εννοηθεί ότι παραμένει το ενδεχόμενο κοινής πρότασης, και φαίνεται στο ηγετικό επιτελείο να ποντάρουν στην εκτίμηση ότι η Νέα Αριστερά θα ζυγίσει την επικοινωνιακή πίεση, υπό το βάρος της εντύπωσης ότι «καλύπτει» τον Μητσοτάκη. «Θα πρέπει να εξηγήσουν γιατί δεν υπογράφουν» αναφέρει χαρακτηριστικά στέλεχος, κάτι που απηχεί την εκτίμηση ότι η στάση της Νέας Αριστεράς περί νομικής σοβαρότητας και συνέπειας, δεν περνάει στον κόσμο και μπορεί να παρερμηνευτεί ως ανοχή ή στήριξη στον Μητσοτάκη.

Η Νέα Αριστερά βέβαια, έχοντας εκφράσει καθαρά τη θέση της από την αρχή, έχει διαμορφώσει το αντεπιχείρημά της, ότι δηλαδή το αντίθετο ισχύει, εκείνοι που ζητούν παραπομπή Μητσοτάκη είναι αυτοί που τον διευκολύνουν γιατί στο τέλος θα απαλλάξουν και τον Μητσοτάκη αλλά και τον Καραμανλή για τον οποίο τα αδικήματα εν πολλοίς έχουν προσδιοριστεί.

Με ή χωρίς τις 30 υπογραφές…

Σε κάθε περίπτωση, από τον ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν ότι θα προχωρήσουν στην κατάθεση της πρότασής τους.

Το ενδιαφέρον είναι ότι αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο η πρότασή τους να μην λάβει τον χαρακτήρα του κοινοβουλευτικού αιτήματος για σύσταση Επιτροπής Προκαταρκτικής Εξέτασης αν δεν υπάρξουν οι 30 υπογραφές (αν δηλαδή δεν βρουν 4 από τους ανεξάρτητους βουλευτές). Αλλά να είναι μια πρόταση που θα κατατεθεί δημόσια – κάτι ανάλογο με την κίνηση του ΚΚΕ που διαθέτει 21 βουλευτές και δεν μπορούσε να υποβάλει αίτημα, γνωστοποίησε όμως κατηγορητήριο και πολιτικό σκεπτικό.

Σε αυτή την περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν αναλαμβάνει το βάρος της απόρριψης της πρότασής του ως αβάσιμης νομικά, με ό,τι αυτό θα συνεπαγόταν (όπως έχει περιγραφεί παραπάνω) και παράλληλα θέτει στο στόχαστρο τον Μητσοτάκη.

Κοινώς ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να υιοθετεί την λογική (που στο εσωτερικό διέπει κυρίως τους Παππά και Πολάκη) πως αν δεν επιτεθεί, και στο πλαίσιο της Προανακριτικής, στον Μητσοτάκη θα απογοητεύσει το «οργισμένο» αντιμητσοτακικό κοινό το οποίο μπορεί να στραφεί στην Πλεύση Ελευθερίας και στο ΚΚΕ που συμπεριλαμβάνουν τον πρωθυπουργό στο κατηγορητήριό τους.

Και από την άλλη φαίνεται να θεωρούν ότι είναι ευκαιρία να «επαναπατρίσουν» ψηφοφόρους τους που το προηγούμενο διάστημα μετακινήθηκαν προς την Ζωή Κωνσταντοπούλου, στο βαθμό που τελευταία η Πλεύση Ελευθερίας εμφανίζει ελαφριά δημοσκοπική κάμψη.

Βέβαια, η κίνηση αυτή ενέχει ρίσκο, καθώς συμπαρασύρει γενικότερα την στρατηγική συνεργασιών. Ήδη η Νέα Αριστερά θέτει ουσιαστικά θέμα αξιοπιστίας, ενώ η Έφη Αχτσιόγλου σε πρόσφατη συνέντευξή της είχε περιγράψει τη συνεργασία στο συγκεκριμένο ζήτημα και σε όσες επιμέρους συνεργασίες ακολουθήσουν για επιμέρους ζητήματα, ως μια διαδικασία οικοδόμησης εμπιστοσύνης. «Τεστ» που αυτή τη στιγμή δεν περνάει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Και πιθανότατα δεν το περνάει ηθελημένα καθώς φαίνεται ο Σωκράτης Φάμελλος εν όψει και του Συνεδρίου να «ρίχνει» πιο χαμηλά τα θέματα των συνεργασιών για τα οποία πάντως όλο το προηγούμενο διάστημα εμφανιζόταν να είναι ο επισπεύδων.

topontiki.gr