Το 2016 οι δημοσιογράφοι της γαλλικής εφημερίδας Le Monde, ο Ζεράρ Νταβέ και ο Φαμπρίς Λομ, εξέδωσαν τις συνομιλίες τους με τον τότε πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Ολάντ, σε βιβλίο με τίτλο: «Ένας πρόεδρος δεν έπρεπε να τα λέει αυτά».
Κάποιος να το συστήσει στον Στέφανο Κασσελάκη – προσθέτοντας: «να προσέχει και σε ποιον τα λέει».
Ο – εξωκοινοβουλευτικός – πρόεδρος του «ΣΥΡΖΑ» κάνοντας από το σπίτι του στις Σπέτσες μια ακόμη επίδειξη πολυτέλειας – μετά τα σπίτια στο Κολωνάκι και στη Νέα Υόρκη – παρουσιάσθηκε ως εν αναμονή Πρωθυπουργός. Δικαίωμά του. Περισσότερο σκανδαλώδες ήταν ο τρόπος αναφοράς του στον Αλέξη Τσίπρα -, απέναντι στον οποίο κατέφυγε σε απρέπειες.
Προεξόφλησε τι θα κάνει και τι όχι: «Δεν ενδιαφέρεται για την ηγεσία της Κεντροαριστεράς, μου το έχει πει. Το κεφάλαιο έχει κλείσει». Και η υποτίμηση του για τον τέως Πρωθυπουργό ήταν εμφανής: «Έχει πλέον τη δική του ενασχόληση με τον Ινστιτούτο που δημιουργεί». «Ακόμα δεν του το έχω ζητήσει να κάνουμε κάτι μαζί μέχρι το τέλος της εκστρατείας». «Δεν θα μετέχει στην κυβέρνησή μου». «Μιλάμε δυο φορές την εβδομάδα».
Σαν να τον έχει στο… τσεπάκι.
Ο ημέτερος Κ.Π. παρατήρησε: «Ποιος ο λόγος να «προεξοφλεί» ότι ο Τσίπρας δεν θα εμφανισθεί στο μέλλον ως πιθανός ηγέτης της ελληνικής κεντροαριστεράς; Γιατί να του «αναθέτει» εξωτερικούς ρόλους, όπως να συμβάλλει στην ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου, όχι στην Ελλάδα, αλλά στην Ευρώπη;».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «πιστεύει στον Χριστό και στη θρησκεία» και έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του: «Mark my word, είμαι ο μεγαλύτερος outsider που έχει περάσει ποτέ από την πολιτική σκηνή της χώρας και δεν πρόκειται να το χάσω αυτό». Εννοεί την πρόβλεψη ότι θα πρωθυπουργεύσει.
Κι αυτό δικαίωμά του. Αλλά όταν λέει ότι «ο Τσίπρας δεν αμφισβήτησε εμένα προσωπικά στο Συνέδριο» κάποιον κοροϊδεύει. Τι ήταν όταν ζήτησε να στηθούν κάλπες επανεκλογής ηγεσίας;
Ο Στέφανος Κασσελάκης πιστεύει ότι πλέον έχει το πάνω χέρι στον ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί και να το έχει… καιρός φέρνει στα λάχανα καιρός τα παραπούλια.
Αλλά η Κεντροαριστερά και η Δημοκρατική Παράταξη – όπου ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα αποτελεί ιδιαίτερα μειοψηφική συνιστώσα – με τον Τσίπρα αναστήθηκαν το 2015, απέναντι στις μνημονιακές δυνάμεις. Με αυτόν οι πολίτες που εντάσσονται σ’ αυτόν το χώρο, προσδοκούν σε πολιτικό φορέα ευρείας απήχησης. .
Όχι γιατί προκύπτει από δημοσκοπήσεις, αλλά γιατί οι κανόνες της πολιτικής και οι συλλογική αίσθηση ορίζουν ποιος είναι πρωθυπουργήσιμος και ποιος όχι στον αντί-δεξιό χώρο.
Από αυτή την άποψη ο – μόλις 50άρης – Τσίπρας δεν είναι πολιτικός της μιας ζαριάς… Κέρδισε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις ως φυσικός εκπρόσωπος όσων στοιχίζονται στον άξονα Αριστερά – Κεντροαριστερά, και διαθέτει τις προϋποθέσεις να εκφράσει τις αξίες και τους πολιτικούς στόχους της ευρύτερης παράταξης για τη χώρα.
Ο σεβασμός είναι το λιγότερο που του οφείλεται από τον διάδοχό του – όχι μόνο γιατί «ένας πρόεδρος δεν έπρεπε να τα λέει αυτά».
Συνιστά… αγνοία κινδύνου να εμφανίζεται ως διαχειριστής της δημόσιας εικόνας και των πολιτικών σχεδιασμών του Τσίπρα.
ieidiseis.gr
ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ / EUROKINISSI
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις