Στέφανος Κασσελάκης: Φύκια

Με τίνος τα νεύρα παίζει ο Θεός της Πολιτικής, δίνοντας σκάρτο 15% στον ΣΥΡΙΖΑ; Των οπαδών του, των πολιτών, μήπως η ειδικά του Στέφανου Κασσελάκης; Παρέμεινε εξωκοινοβουλευτικός και αρχηγός κόμματος της μείζονος αντιπολιτευσης, χωρίς κυβερνώσα δυναμική.

Βραβείο προβλέψεων, ή στοχοθεσίας πάντως δεν μπορεί να διεκδικήσει: δεν έκανε «ανατροπή», δεν πέρασε το 20% , ούτε καν τη βάση του 2023 δεν έπιασε.

Μπορεί αυτό το βασανισμένο κόμμα να «έχει περάσει πολλά», όπως είπε ο 10 μηνών αρχηγός του, αλλά υπήρξε και καλυτέρα.

Ο ίδιος «δεν έχει τύψεις για τίποτα». Προφανώς πιστεύει ότι πήρε αυτό που ήθελε: «Ο λαός, μου έχει δώσει ξεκάθαρα τον χρόνο να χτίσω κυβερνητική εναλλακτική πρόταση».

Του έδωσε. Αλλά με τρεις μονάδες λιγότερες από ό,τι είχε δώσει τον Τσίπρα, όταν έφυγε.

Αν το 15% είναι χρόνος, ο τέως αρχηγός θα ήταν Μαθουσάλας. Και αν – το 15% – χτίζει «πρόταση» θα το είχαμε καταλάβει.

Μέχρι στιγμής ως πρόταση ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ προβάλει τον εαυτό του. Πολύ πολιτικό δεν το λες.

Ότι «μείωσε τη διαφορά από 23% σε 13%» – μάλλον κατά δέκα μονάδες εννοεί – δεν είναι απαραίτητα κυβερνητική προοπτική. Και ο Ανδρουλάκης ροκάνισε τη μισή διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν είναι για να ράβει κοστούμια.

Το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής με τον Κασσελάκη επικεφαλής, δεν απέχει και πολύ, ως αποτυχία, από τα περσινά ποσοστά, με τον Τσίπρα.

Αλλά στην Κουμουνδούρου δεν δείχνουν να συναισθάνονται ότι από που έκαναν είναι μια τρύπα στο σιντριβάνι της πλατείας – που δεν έχει καν νερό. Όσα προβλήματα είχαν την προηγουμένη, έχουν και την επόμενη:

– Το αρχηγικό «πόθεν έσχες» πρέπει να κατατεθεί στην αρμόδια αρχή, οι βόλτες με τον Τάιλερ και τη Φάρλεϊ καλό είναι να περάσουν στην ιδιωτική σφαίρα και για την εγωπάθεια υπάρχουν ειδικοί.

Α – και να μην ξεχάσουν ότι αν το μέλλον τη χώρας κρατούν στα χέρια τους, ο ναύαρχος, ο Πολάκης και η Τζάκρη, – άντε με λίγο από Νίκο Παπά και Δούρου – ο Τσίπρας θα ήταν ακόμη πρωθυπουργός.

Προκαλεί εντύπωση ότι τουλάχιστον δυο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, το καλύτερο που βρήκαν να πουν το πρώτο 24ωρο μετά το άτυχες αποτέλεσμα ήταν να ζητήσουν από όσους βουλευτές έφυγαν – για την, αποτυχούσα, Νέα Αριστερά – «να επιστρέψουν τις έδρες».

Ας πούμε ότι το κάνουν. Υπάρχουν κάποιοι που μόλις τις πάρουν, θα δώσουν φτερά στον ΣΥΡΙΖΑ και ποιος τον πιάνει;

Στην πολιτική αν δεν μπορείς να καταπιείς κάποιον, δεν τον προγκάς: ενώνεις τις δυνάμεις σου μαζί του. Αλλιώς θα τις ενώσει άλλος.

Αντί να πάρουν πίσω τις έδρες του Χαρίτση, του Τσακαλώτου και της Αναγνωστοπούλου, θα ήταν πιο ευφυές να πάρουν πίσω τους ίδιους: δεν έχουν και πολλούς σαν αυτούς.

Ακόμη πιο ωφέλιμο θα ήταν να πάρουν πίσω τον Τσίπρα.

Για πόσο καιρό θα αντέχει στη σκιά του, «ο Στέφανος»; Ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι το ενδιαφέρον για τη δημόσια παρουσία του, δεν θα είναι εφεξής τόσο έντονο.

Ήδη από τον πρώτο κύκλο – με Tik Tok και γυροβολιές ανά τας οδούς και τας ρύμας, Ελλάδας και Αμερικής – βγήκε ένα συμπέρασμα: οι μεταξωτές κορδέλες ενίοτε είναι φύκια.