Το κόμμα που άλλαξε αρχηγό για να ανακτήσει την κυβερνώσα ορμή του- χάνει και την τελευταία ικμάδα αντιπολιτευτικής επάρκειας. Στο προσκήνιο βρίσκονται κυρίως δύο -ασύμβατα μεταξύ τους- πρόσωπα, που συνυπάρχουν με όρους ταυτότητας και σύγκρουσης ταυτόχρονα: ο Πολάκης και ο Κασσελάκης δημιουργούν περισσότερη φασαρία από όση μπορεί να καταναλώσει το κόμμα τους.
Για τον πρώτο τα αιτία είναι απλοϊκά παθογενή – σε βαθμό που φτάνουν στην περιρρέουσα αίσθηση ότι βλέπει τον ευατό του στην ηγεσία του κομματος – για «να ξανάρθει και όλα να είναι αλλιώς».
Ο δεύτερος ανακυκλώνει –με την «πολιτική του τικ τοκ»- είτε τον εαυτό του, είτε όσα πρέπει να αποφύγει. Πχ τις τελευταίες μέρες η αιχμής της δημόσιας παρουσίας του ήταν η Μύκονος και μια πισίνα!
Για το πρώτο επιχειρηματολογεί ότι δεν εκανε και «ντόλτσε βίτα», όπως του καταλογίζουν: πήρε με το πλοίο της γραμμής, νοίκιασε ένα δωματιάκι και δεν έμεινε και πολύ- χωρίς να εξηγεί το θεμελιώδες: γιατί στη -σαπισμένη- θερινή Μύκονο;
Για το δεύτερο προβάλει ότι προκειται για παλιά στέρνα -«γούρνα» που λέει και ο ημέτερος Βερύκιος- που τη μια μέρα έχει βάθος, 140 εκατοστά και την άλλη 120.
Κι ύστερα ήλθε ο Ηλιόπουλος – του Χάρβαρντ. Πριν από τέσσερις μήνες δεν επρόκειτο να παραιτηθεί, αλλά του τελειώνει η… άδεια.
Ο αρχηγός του κόμματος, όφειλε να του εξηγήσει ότι αυτά τα ήξερε όταν θρονιάσθηκε άκοπα στη Βουλή. Ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικράτειας δεν δικαιούνται να αποχωρήσει -και μάλιστα επειδή αλλού βρίσκει καλυτέρα- γιατί καταρρέουν κάποιοι συμβολισμοί.
Σε κάθε περίπτωση ο Κασσελάκης έπρεπε να ξεκαθαρίσει αυτοπροσώπως, αν, ευκαιρίας δοθείσης, θέλει να μπει στη Βουλή – εξέλιξη που δεν είναι βέβαιο ότι θα τον ωφελούσε.
Εκεί δεν ανταλλάσσουν αναρτήσεις, αλλά συγκρούονται με λόγο, σκηνική παρουσία, πολιτικές ομιλίες, άμεσες απαντήσεις σε άμεσες ερωτήσεις. Δεν είναι βέβαιο ότι το ‘χει- ακόμη τουλάχιστον.
Αν παρόλα αυτά, διεκδικεί τη έδρα- που δεν μπορεί να καταλήξει φυσιολογικά σ’ αυτόν κατά τον εκλογικό νόμο και τον Κανονισμό της Βουλής- καλό θα ήταν να ζητήσει ο ίδιος παραιτήσεις επιλαχόντων και όχι να το αναλαμβάνει η Ραλλία.
Η κυρία ανακάλυψε ότι «οι βουλευτές Επικρατείας δεν εκλέγονται με ψήφο», αλλά «βάσει του καταστατικού του ΣΡΖ» -ΣΥΡΙΖΑ μάλλον εννοεί- και παραθέτει σκεπτικό τύπου: από τη Πόλη έρχομαι στην κορφή κανέλα.
Σ’ αυτήν ωραία ατμόσφαιρα, ο αρχηγός βρήκε την ώρα να ξαναπεί την ιστορία της ζωής του – και του βαπτίσματός του στην πολιτική και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Επιτυχία για την εφημερίδα -το Documento- που εξασφάλισε το «ημερολόγιο Κασσελάκη». Αλλά για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε να βρεθεί κάτι πιο εσωστρεφές από το συγκεκριμένο ανάγνωσμα- του πόνου, των αγνών προθέσεων και της θυσίας.
Σε… συνέχειες μάλιστα. Για να το κάνει πιο καταστροφικό, προαναγγέλλει το «επόμενο»: «γιατί έχει διαρραγεί η σχέση μου με τον Αλέξη».
Είναι προφανές ότι η σύγκρουση απογαλακτισμού του θα είναι η συντέλεια για τον ΣΥΡΙΖΑ: από την επομένη δεν θα υπάρχει…
ieidiseis.gr
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISSI
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
