Τα χαστούκια στην εξωτερική πολιτική

Οταν Καραμανλής και Σαμαράς την περασμένη Δευτέρα επισήμαναν από κοινού -αν και με διαφορετικούς τόνους- ότι η διαπραγματευτική θέση της χώρας μας έχει εξασθενήσει και τα «χαστούκια» έρχονται από παντού (Τουρκία, Λιβύη, Αλβανία, Σκόπια), η κυβέρνηση και ο περίγυρος του κ. Μητσοτάκη αντέτειναν ότι η χώρα είναι ισχυρότερη από ποτέ στη διεθνή σκηνή.

• Η θέση μας/
  Εφημερίδα Δημοκρατία

Επιχείρησαν να συντηρήσουν ένα μεγάλο παραμύθι που καλλιεργείται εδώ και χρόνια, περί «ισχυρής Ελλάδος», κάτι αντίστοιχο με αυτά που έλεγε ο Σημίτης στη δική του εποχή και όλοι είδαμε πού κατέληξαν. Η χώρα μας δεν είναι απλώς ουραγός των εξελίξεων και παρακολούθημα της Γερμανίας και των ΗΠΑ, σαν τον πιστό αλλά άβουλο σύμμαχο. Είναι αντικείμενο χλευασμού ακόμα και από γειτονικές χώρες που μας χρωστάνε τα πάντα και εξαρτώνται πλήρως από εμάς. Κι όμως, δεν μας υπολογίζουν, διότι προσβλέπουν μόνο στους μεγάλους προστάτες.

Την Παρασκευή ολοκληρώθηκε το φιάσκο της υπόθεσης Μπελέρη με την καθαίρεση του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας. Αντί να συνετιστούν οι Αλβανοί με την εκλογή του στην Ευρωβουλή (όπως διέδιδε προεκλογικά το Μαξίμου), αυτοί προχώρησαν σε όλες τις τιμωρητικές ενέργειες τραβώντας την υπόθεση κι άλλο στα άκρα. Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών απάντησε στην εξέλιξη της Παρασκευής και επιβεβαίωσε με τη στάση του όλα τα παραπάνω. Τι είπε; Σχεδόν τίποτα! Φοβήθηκε μη… στεναχωρήσει την αλβανική πλευρά.

«Η Ελλάδα είχε εγκαίρως εκφράσει την έντονη ανησυχία της για τη στέρηση του τεκμηρίου αθωότητας, την ακεραιότητα της αποδεικτικής διαδικασίας, την απαγόρευση ορκωμοσίας και τη δυσανάλογη ποινή που επιβλήθηκε, καθώς επίσης και για το γεγονός ότι ο Δήμος Χειμάρρας διοικείται για ένα έτος από μη νομιμοποιημένα πρόσωπα» ανέφερε αρχικώς το ελληνικό υπουργείο και πρόσθεσε: «Το υπουργείο Εξωτερικών υπογραμμίζει εκ νέου την υποχρέωση των αλβανικών Αρχών να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να δοθεί άμεσα η δυνατότητα στον κ. Μπελέρη, εκλεγμένο πλέον μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, να παρίσταται στις εργασίες του, αρχής γενομένης από την Ολομέλειά του στις 16 Ιουλίου στο Στρασβούργο».

Ούτε λέξη για κυρώσεις, ούτε νύξη για βέτο στην ενταξιακή πορεία της γείτονος, ούτε καν μια σύσταση. Τόση φοβικότητα! Αλήθεια, αυτή η υποτονική αντίδραση για άλλη μία φορά ποια εξήγηση έχει; Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος για τον οποίο δεν πρέπει να δυσαρεστηθεί ο κ. Ράμα;

Το παραπάνω παράδειγμα είναι αποκαλυπτικό της «ισχυρής διαπραγματευτικής θέσης» επί ημερών Μητσοτάκη, που ευτυχώς είναι «στη σωστή πλευρά της ιστορίας» πάντα. Μόνο που η ιστορία ούτε το έχει εκτιμήσει μέχρι στιγμής ούτε μας το έχει ανταποδώσει με κάποιον τρόπο.

Ας μην ξεχνάνε στο Μαξίμου ότι υπάρχουν όρια στην επικοινωνιακή διαχείριση των υποθέσεων. Κάποια στιγμή η αλήθεια αποκαλύπτεται. Ηδη πολλοί άρχισαν να την περιγράφουν. Και κυρίως αρκετοί εκ των έσω που γνωρίζουν πολύ καλά τι συμβαίνει.

newsbreak.gr