Τέλη Πελώνη: Έξοδος        

Ο Στέλιος Πέτσας δεν είναι πια κυβερνητικός εκπρόσωπος, αλλά η θητεία του ως «ομιλούσα κεφαλή» του συστήματος Μητσοτάκη, παραμένει σημείο αναφοράς.

Με την έννοια ότι κανείς δεν μπορεί να είναι χειρότερος, ως πορτ παρόλ.

Ο Χρήστος Ταραντίλης που τον διαδέχθηκε, όταν είδε που τον οδηγούν, πήρε το καπελάκι του κι έφυγε.

Εισέπραξε ξινίλα από το Μέγαρο Μαξίμου – που τον έχει προγράψει ήδη, για τις επόμενες εκλογές. Αλλά δίδαξε ότι η προσωπική αξιοπρέπεια προηγείται.

Μέσα σε ελάχιστο χρόνο η δική του διάδοχος προσπαθεί να κάνει τον Πέτσα να βλέπει τη σκόνη της.

Ας όψεται το Διαδίκτυο που ορίζει την πορεία των πολιτικών σαν τη μοίρα τους: ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει.

Έτσι το κύμα έβγαλε στην ακτή τους εύστοχους χαρακτηρισμούς της για πρόσωπα της ΝΔ, γνωστά και μη εξαιρετέα.

Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει την Αριστοτελία Πελώνη για όσα έσουρνε πριν από 8-10 χρόνια σε όσους κοσμούν σήμερα το υπουργικό Συμβούλιο του Μητσοτάκη – και τα άλλα τα παιδιά.

Κάθε άλλο. Ποιός δεν καταλαβαίνει ότι την «ξεπερνούσε» ο Χρυσοχοΐδης όταν «έθετε
εαυτόν στην υπηρεσία της χώρας;».

Ή ότι Βορίδης και Γεωργιάδης ήταν πέρα από το όριο της λογικής και ο Κικίλιας ανάξιος λόγου;

Ποιος θα της πει ότι είχε άδικο όταν έλεγε ότι ο «τζάμπα μάγκας» Σαμαράς «κερδίζει με το σπαθί του τον τίτλο drama queens» και στον έστελνε στην Επίδαυρο;

Κακό είναι που είπε «γάμο του Καραγκιόζη» την προσχώρηση του Οικονόμου; Και πού να είχε προλάβει Ψαριανούς, Μπογδάνους, Θεοχάρη και Μενδώνη…

Να αγιάσει ο στόμας της, που θα έλεγε ο Αγκόπ. Ακόμη και όταν ήθελε πιπέρι.

Αλλά η εκπροσώπηση μιας κυβέρνησης που συμπεριλαμβάνει τους παλιούς στόχους της, την υποχρεώνει να τους υπερασπίζεται και να συνεργάζεται μαζί τους.

Πώς το κάνει όμως με κάποιους που δεν έχει σε υπόληψη -καλώς εδώ που τα λέμε- όπως προκύπτει από τις παλιές αναρτήσεις της;

Δεν θα είχε σημασία, αν όταν της πρόσφεραν τη θέση έλεγε «ευχαριστώ δεν θα πάρω» και έμενε με τα tweets της – τιμή και καμάρι της.

Αν πάλι καίγεται να στέκεται νυχθημερόν απέναντι στις κάμερες, ας πάθαινε Άδωνι: να πέσει στο γόνατα μπροστά τους για συγχώρεση, τώρα που κατάλαβε πόσο σπουδαίοι πολιτικοί είναι.

Αν δεν της βγαίνει, υπάρχει και η παραίτηση.

Έκανε ότι έπρεπε να αποφύγει. Δεν αποκήρυξε τα ωραία κοσμητικά επίθετα για όσους εκπροσωπεί σήμερα.

Απλώς τα χρέωσε εμμέσως στους τότε εργοδότες της: «Σχολίαζα με τη δημοσιογραφική μου ιδιότητα, σε άλλο πλαίσιο».

Στην παραζάλη έριξε και μια στο Δόξα Πατρί του Μητσοτάκη.

Ακριβώς «την τακτική των τυμβωρύχων του διαδικτύου», με «πολύ φτηνή τακτική που δείχνει απελπισία», ακολούθησε το αφεντικό της πρόσφατα στη Βουλή.

Τυμβωρυχούσε, ανασύροντας την κριτική που έκανε ο Ραγκούσης στον Τσίπρα, όταν ήταν αντίπαλοι.

Δεν του φτουράνε πλέον του Πρωθυπουργού οι εκπρόσωποι. «Εγκαλούμαι επειδή δεν έσβησα τα tweets όπως έκαναν άλλα πρόσωπα που εισήλθαν στην πολιτική;» επισφράγισε η Τέλη, τους λόγους που την οδηγούν στην έξοδο.

Κρίμα. Η παρουσία της στο πόντιουμ ως τώρα, δείχνει ότι θα μπορούσαν να την κρατήσουν.

Γιώργος Λακόπουλος 

ieidiseis.gr

EUROKINISSI/ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ