Θεσσαλονίκη: Ανάληψη ευθύνης για την επίθεση με γκαζάκια στην Ελληνοαμερικανική Ένωση

Την ευθύνη για τον εκρηκτικό μηχανισμό αποτελούμενο από γκαζάκια που τοποθετήθηκε το βράδυ της Τετάρτης 3 Φεβρουαρίου στην είσοδο της πολυκατοικίας όπου στεγάζεται η Ελληνοαμερικανική Ένωση στη Θεσσαλονίκη ανέλαβε η ομάδα «Πυρήνες Άμεσης Δράσης-Οργάνωση Αναρχική Δράση», όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση που αναρτήθηκε σε ιστοσελίδα αντιεξουσιαστικού χώρου.

Η πυροδότηση ήταν ανεπιτυχής με αποτέλεσμα η έκρηξη να είναι ατελής. Προκλήθηκαν περιορισμένες υλικές ζημιές στην πόρτα της εισόδου.

Η επίθεση έγινε για τον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα.

«Η επίθεση μας πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της 3ης πανελλαδικής μέρας δράσης για την απεργία πείνας του συντρόφου, σε ένα από τα καλύτερα φυλασσόμενα κτίρια της πόλης, καθώς πέραν της υπόστασης της Ένωσης, ως επίσημα αναγνωρισμένου φορέα του αμερικάνικου κράτους, οι εγκαταστάσεις βρίσκονται λίγα μέτρα δίπλα από το αστυνομικό βασανιστήριο της Δωδεκανήσου και κάτω από σταθερό αστυνομικό σταθμό ελέγχου κυκλοφορίας λόγω των μέτρων covid-19. Με την επίθεση μας αυτή, καταθέτουμε ένα και μόνο ερώτημα προς πάσα κατεύθυνση: αν δε μπορείτε να αποτρέψετε μια επίθεση στη γειτονιά σας, οραματιστείτε από τώρα την πόλη σας να καίγεται σε μια ενδεχόμενη υποτροπή της υγείας του συντρόφου μας», αναφέρεται μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

“…Είμαστε αποφασισμένοι να πεθάνουμε, για να ζήσουμε.”

Χουάν Χοσέ Κρέσπο Γαλέντε-ηγετικό στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας-ανασυγκροτημένο (PCE-r) στη Χώρα των Βάσκων, που πέθανε απο αναγκαστική σίτιση έπειτα απο 97 μέρες απεργίας πείνας/ο πρώτος νεκρός πολιτικός κρατούμενος απο απεργία πείνας στην Ισπανία

Ο επαναστάτης Δημήτρης Κουφοντίνας δεν χρειάζεται συστάσεις. Είμαστε πολύ μικροί για να μιλήσουμε για τις επιλογές του, τη διαδρομή του στα επαναστατικά πεπραγμένα και την ιστορική παρακαταθήκη που αφήνει στις επόμενες γενιές. Θα αρκεστούμε στα λόγια του ίδιου προς τους ισπανούς ένοπλους συντρόφους της Grapo, πως πυξίδα στη ζωή των επαναστατών οφείλει να είναι …η ανυποταξία, η αξιοπρέπεια, η αίσθηση της Ιστορίας, οι σκιές των συντρόφων που έπεσαν στον ίδιο μακρύ Αγώνα. Αν η στράτευση και η προσήλωση είχαν υλική υπόσταση, αυτή θα έβρισκε σάρκα και οστά στο πρόσωπο του συντρόφου Δημήτρη. Από τις 8 Γενάρη ο σύντροφος βρίσκεται για 5η φορά αντιμέτωπος με τη σωματική και ψυχολογική φθορά της απεργίας πείνας, διεκδικώντας την άμεση μεταγωγή του από το κολαστήριο του Δομοκού στην υπόγεια πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού. Ο ίδιος αιτείται την απλή τήρηση της νομιμότητας, την ίδια στιγμή που η δολοφόνος κρατουμένων Σοφία Νικολάου υπογράφει ακόμα ένα συμβόλαιο θανάτου.

Η αμερικανόδουλη φατριά Μητσοτάκη οδηγεί σε αργό θάνατο τον επαναστάτη σύντροφο Δημήτρη Κουφοντίνα, για να παραδώσει τα διαπιστευτήρια υποταγής και συμπόρευσης στις διαταγές της αμερικάνικης διπλωματίας. Η απάντησή μας στο τρομοκρατικό δόγμα της ελληνοαμερικάνικης φιλίας είναι ευθεία και ξεκάθαρη: αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την επίθεση με εκρηκτικό μηχανισμό χαμηλής ισχύος στα γραφεία της Ελληνο-Αμερικάνικης Ένωσης στην οδό Φράγκων 12 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, το βράδυ της 3ης Φλεβάρη. Η επίθεση μας πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της 3ης πανελλαδικής μέρας δράσης για την απεργία πείνας του συντρόφου, σε ένα από τα καλύτερα φυλασσόμενα κτίρια της πόλης, καθώς πέραν της υπόστασης της Ένωσης, ως επίσημα αναγνωρισμένου φορέα του αμερικάνικου κράτους, οι εγκαταστάσεις βρίσκονται λίγα μέτρα δίπλα από το αστυνομικό βασανιστήριο της Δωδεκανήσου και κάτω από σταθερό αστυνομικό σταθμό ελέγχου κυκλοφορίας λόγω των μέτρων covid-19. Με την επίθεση μας αυτή, καταθέτουμε ένα και μόνο ερώτημα προς πάσα κατεύθυνση: αν δε μπορείτε να αποτρέψετε μια επίθεση στη γειτονιά σας, οραματιστείτε από τώρα την πόλη σας να καίγεται σε μια ενδεχόμενη υποτροπή της υγείας του συντρόφου μας.

Στο μέτωπο της διεθνούς τρομοκρατίας και της γεωπολιτικής, η Ελλάδα αποτελεί προκεχωρημένο φυλάκιο αμερικάνικων και ΝΑΤΟϊκών συμφερόντων. Ξεκάθαρες είναι οι δηλώσεις του αμερικάνου πρέσβη Geoffrey Ross Pyatt στη γιορτή για τα 200 χρόνια φιλίας της Ελλάδας με τις ΗΠΑ, που διοργάνωσε η αμερικάνικη πρεσβεία την ημέρα ορκωμοσίας του Joe Biden: …η νέα κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει τον κόσμο όχι όπως ήταν, αλλά όπως είναι σήμερα. Έναν κόσμο ανερχόμενου εθνικισμού, υποχώρησης της Δημοκρατίας, εντεινόμενου ανταγωνισμού με την Κίνα, τη Ρωσία κι άλλα αυταρχικά κράτη, αυξανόμενες απειλές σε ένα σταθερό και ανοικτό διεθνές σύστημα. Στην Ελλάδα θα αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις ως φίλοι και σύμμαχοι, συνεργαζόμενοι στενότερα μαζί από ποτέ στο παρελθόν. Στις παραπάνω δηλώσεις η πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατ. Σακελλαροπούλου σιωπούσε επιδεικτικά, επικυρώνοντας την ευθυγράμμιση του ελληνικού κράτους με την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Δε θα μπορούσαμε με το δικό μας τρόπο να μην τιμήσουμε την ελληνοαμερικάνικη φιλία αποδίδοντας μέσα από την επίθεση μας επαναστατικό φόρο μνήμης και αγώνα στον αντιφασίστα σύντροφο Michael Forest Reinoehl που δολοφονήθηκε από το αμερικάνικο παρα-κράτος καθώς και σε όλες τις μαχόμενες δυνάμεις της Μαύρης Εξέγερσης.

Για μας δεν υπάρχει ειρήνη, χωρίς δικαιοσύνη. Από τη στιγμή που ο ελλαδικός χώρος μετατρέπεται σε ένα απέραντο ΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο, ο πόλεμος ενάντια στη ελληνοαμερικάνικη συμμαχία μέσα από επιθέσεις σε σπίτια και εγκαταστάσεις ΝΑΤΟϊκών, επιχειρήσεις και θεσμούς αμερικάνικων συμφερόντων, θα είναι σε διαρκή μονιμότητα. Και σε αυτό τον πόλεμο δε θα αφήσουμε τους αιχμάλωτους συντρόφους μας να αποτελούν διαπραγματευτικό χαρτί και τρόπαιο βουτηγμένο μεσα στο αίμα. Θα υπερασπιστούμε με κάθε κόστος τον αγώνα του συντρόφου Δημήτρη για ζωή, αξιοπρέπεια και ελευθερία ενάντια στον ρεβανσισμό της αμερικανοκίνητης Δεξιάς. Άλλωστε ότι και να κάνετε, οι νεκροί σας θα μείνουν για πάντα όμηροι στο τιμωρό χέρι της ιστορικής μνήμης και συνείδησης.

“…Στις 45 μέρες απεργίας πείνας αποφάσισαν αναγκαστική σίτιση. Συνολικά υποστήκαμε σίτιση για 9 μέρες. Οσο ήμουν στο νοσοκομείο με βίασαν από παντού: σφαγιτική φλέβα, καθετήρες από τη μύτη και από παντού.”

Χοσεφίνα Γαρσία Αραμπούρου κρατούμενη στη φυλακή του Μπασάουρι της Βισκάγια (1990)

Η επιλογή της απεργίας πείνας αποτελεί συνειδητή απόφαση ύστατης εναντίωσης του αιχμαλώτου που δε μπορεί παρά να μετατρέψει το σώμα του μέσα από την ίδια του τη φθορά, σε μέσο διαπραγμάτευσης με τον εχθρό. Το δικαίωμα προσφυγής σε απεργία πείνας είναι νομικά και ηθικά κατοχυρωμένο μέσο πάλης, ακόμα και μέσα από διεθνείς συμβάσεις. Θυμίζουμε σε κάθε γιατρό πως οφείλει να γνωρίζει και να υποστηρίζει την ύστατη επιλογή αγώνα του κάθε απεργού μακριά από αστυνομοδικαστικές σκοπιμότητες. Χρέος του είναι η σωματική, ηθική και ψυχολογική στήριξη, μέριμνα και φροντίδα κάτω από τις οδηγίες και τα όρια που θέτει ο ίδιος ο απεργός. Αυταξία στη ζωή μας, δίνει ο ίδιος ο αγώνας και τίποτε άλλο. Η αναγκαστική σίτιση είναι βασανιστήριο και οι γιατροί που θα επιλέξουν να συμβάλλουν σε αυτό θα είναι το ίδιο υπεύθυνοι με τον Εισαγγελέα που έχει διατάξει την εντολή. Μπορείτε να ανατρέξετε στο παρελθόν και να αναζητήσετε την τύχη πρώην βασανιστών συναδέλφων σας.

Δίνουμε αγώνα με νύχια και με δόντια για να διαφυλλάξουμε ότι πιο πολύτιμο έχουμε απέναντι στην Ιστορία: να μη συνθηκολογήσουμε με τον εχθρό. Οι Τούρκοι επαναστάτες σύντροφοι και συντρόφισσες που πέσαν νεκροί στην τελευταία απεργία πείνας ενάντια στον φασισμό αφότου φυλακίστηκαν άδικα, βασανίστηκαν και κακοποιήθηκαν, αποτελούν ακόμα ένα υπέρλαμπρο αστέρι που φωτίζει το δρόμο προς την αδιαλλαξία και την ανυπακοή. Ένα δρόμο που ανθίζουν ρόδα από το αίμα των συντρόφων και των συντροφισσών που πέσαν για το δίκαιο και την επανάσταση. Συντρόφισσες και σύντροφοι, έχουμε ιστορικό χρέος, τώρα όσο ποτέ να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας. Να κάνουμε υπερβάσεις και να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις τον αγώνα του συντρόφου Δημήτρη Κουφοντίνα. Γιατί ο ίδιος αγωνίζεται για την αξιοπρέπεια όλων μας. Απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους τους μαχόμενους συντρόφους και συντρόφισσες για οργάνωση και ενότητα στη δράση. Να μετατρέψουμε τις αστικές μητροπόλεις σε πεδία πολέμου. Να ενισχύσουμε το ανάχωμα της άμεσης δράσης, στηρίζοντας και συμμετέχοντας με κάθε μας δύναμη στα δίκτυα ριζοσπαστικής αντιπαράθεσης και επίθεσης. Ο αγώνας του επαναστάτη Δημήτρη Κουφοντίνα πρέπει να νικήσει.

Σύντροφε Δημήτρη, από τις πρώτες στιγμές της αντιπαράθεσης μας με τον εχθρό και τη μικρή μας συμβολή στην ιστορική εξέλιξη της ταξικής πάλης, οι φωτιές μας βηματίζαν πάντα στο πλευρό σου. Είμασταν δίπλα σου όταν η δικαστική μαφία προσπαθούσε να θάψει τη φωνή σου στο μπετό, δίπλα σου στα πρώτα ελεύθερα βήματα μετά από τόσα χρόνια ομηρίας, δίπλα σου σε κάθε στιγμή αγώνα για ζωή, αξιοπρέπεια και ελευθερία ενάντια στις μεθοδεύσεις και την εξαίρεση. Είμαστε εδώ για να σιγοτραγουδήσουμε ακόμη μια φορά το τραγούδι των τραυματισμένων Ισπανών πολιτοφυλάκων: μια απόφαση, μαχόμαστε μέχρι το τέλος. Μέχρι τη Νίκη. Όσο για τους εχθρούς της ελευθερίας, όσους καταδυναστεύουν τις ζωές μας και προετοιμάζονται να γιορτάσουν έναν ενδεχόμενο θάνατο του επαναστάτη Δημήτρη Κουφοντίνα, πριν βιαστείτε σας θυμίζουμε τα λόγια ενός παλιού σας γνώριμου: η αβεβαιότητα είναι το πιο δυσβάσταχτο πράγμα.

Βαθια ανάσα μέχρι το θάνατο της διακρατικής τρομοκρατίας

Η αλληλεγγύη θα σας τσακίσει

Πυρήνες Άμεσης Δράσης-Οργάνωση Αναρχική Δράση».

thestival.gr