Το rebranding για τον τουρισμό γίνεται… «wanted» για τις ελληνικές εταιρείες – Ένας διαγωνισμός με πολλές «γκρίζες ζώνες»

Αν υπάρχει διαγωνισμός που θυμίζει «Φρανκενστάιν» στην ελληνική δημόσια διοίκηση, αυτός είναι του rebranding του ελληνικού τουρισμού. Μια ιστορία που ξεκινάει το 2021 και που έφτασε αισίως (;) το 2025 σε μια διαγωνιστική διαδικασία η οποία από την πρώτη στιγμή συνοδεύτηκε από προσφυγές και ενστάσεις, καθώς απέκλειε τις ελληνικές εταιρείες από το πιο σημαντικό project για την εικόνα της χώρας. Λες και έχουν κάποιου είδους ποινικού μητρώου, λες και έχουν αφισοκολληθεί τα ονόματά τους στους γνωστούς τουριστικούς προορισμούς υπό τον τίτλο «Wanted».

Οι – αυτονόητες – ενστάσεις εξετάζονται από το Εφετείο, το οποίο αναμένεται να εκδώσει την οριστική του απόφαση τον Οκτώβριο. Ωστόσο, επιτείνοντας τη γενικότερη εικόνα χάους, με προσωρινή απόφασή του, το Εφετείο επέτρεψε τη συνέχιση του διαγωνισμού, μέχρι την τελική ετυμηγορία, με προθεσμία μόλις δέκα ημερών για την κατάθεση τεχνικών προσφορών. Με άλλα λόγια, αντί για καθαρή λύση ή νέα προκήρυξη χωρίς τους επίμαχους περιορισμούς, επιλέχθηκε η παράταση ενός «προβληματικού» διαγωνισμού, για μια διαδικασία που μπορεί να ακυρωθεί σε έναν μήνα, ανάλογα με τη δικαστική απόφαση.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, ως ανάδοχος φορέας, φέρεται να μην έχει αντίρρηση να αποσυρθεί ο όρος που αποκλείει τις ελληνικές εταιρείες. Το Υπουργείο Τουρισμού, όμως, επιμένει να τον κρατά. Με αυτόν τον τρόπο αγνοεί τις εύλογες αντιδράσεις, που δεν σχετίζονται μόνο με το περιεχόμενο ενός υγιούς ανταγωνισμού, αλλά και με το δικαίωμα πραγματικής συμμετοχής των ελληνικών εταιρειών. Και βεβαίως, με το ότι δεν μπορεί να δημιουργείται η εντύπωση «στημένων» διαγωνισμών, με προαποφασισμένους αναδόχους.

Σε μια περίοδο κομβική για πολλούς και ευνόητους λόγους, η υπουργός Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη, όφειλε να είχε παρέμβει εγκαίρως για να αποτρέψει τις θολές διαδικασίες. Το rebranding δεν μπορεί να χτίζεται πάνω σε αμφιβολίες. Χρειάζεται σχέδιο, καθαρούς όρους και διαφάνεια. Οι λύσεις δεν έρχονται πάνω σε μαγικά… χαλιά από την Περσία, έρχονται με ξεκάθαρες και έγκαιρες πολιτικές αποφάσεις.

Ορισμένες δημόσιες παρεμβάσεις εκπροσώπων της αγοράς ήρθαν να μπερδέψουν ακόμη περισσότερο το τοπίο, καθώς γεννούν νέα ερωτήματα. Πώς ερμηνεύεται ότι η ΕΔΕΕ, και συγκεκριμένα ο νέος πρόεδρός της, διαφοροποιούμενος ριζικά από την στάση του προκατόχου του, τοποθετήθηκε… κατά των ελληνικών εταιρειών πριν καν αποφανθεί το δικαστήριο;

Για κάποιους, τέτοιες στάσεις εξηγούνται μόνο όταν συντρέχουν ίδια συμφέροντα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, κανείς δεν θα ήθελε να πιστέψει κάτι τέτοιο.

Το ζήτημα δεν αφορά μόνο τον τουριστικό κλάδο. Αγγίζει την αξιοπιστία του τουριστικού μας προϊόντος, τις διαδικασίες που ακολουθούνται και τελικά, την ίδια την εικόνα της χώρας.

ieidiseis.gr

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ/EUROKINISSI