Το ξεπούλημα της κρατικής Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας

Σε συνέχεια πολλών σχετικών αναφορών στον ηλεκτρονικό τύπο, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν από κάποιους κακόπιστους, (ή μήπως κακόβουλους ;), ως υπερβολικές, έρχονται τελεσίδικα γεγονότα ,για να επιβεβαιώσουν αυτό που οι εργαζόμενοι της ΕΑΒ βροντοφωνάζουν εδώ και 3,5 χρόνια: Υπάρχει προμελετημένο σχέδιο για την αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος της εταιρίας, το οποίο όμως περιλαμβάνει και την ολοκληρωτική παροχή του Εθνικής σημασίας έργου της, σε ανταγωνίστριες ιδιωτικές εταιρίες σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Η σημερινή εξουσία, από τους πρώτους κιόλας μήνες διακυβέρνησης, έδειξε ένα παράλογο «πάθος» για την ΕΑΒ. Λες και όλα τα υπόλοιπα προβλήματα του τόπου είχαν λυθεί μαγικά. Το ΥΠΟΙΚ, φρόντισε με το καλημέρα σας να αλλάξει δύο διοικητικά συμβούλια, να προβάλει ένα αδικαιολόγητο μίσος προς τους εργαζόμενους και να παραχωρήσει έργο της κρατικής επιχείρησης, με απευθείας παράνομες αναθέσεις, σε προσκείμενες προς την γαλάζια παράταξη ιδιωτικές εταιρίες. Επειδή τέτοια λαίλαπα μεταβολών και ύποπτων συνεργασιών, δεν οργανώνεται μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, είναι βέβαιο πως το μακιαβελικό σχέδιο είχε καταστρωθεί με περίσσιο μεράκι από πριν και όταν οι συνθήκες ωρίμασαν, άρχισε η μεθοδευμένη εφαρμογή του. Στο ΔΣ της ΕΑΒ, παραδόθηκε χαρτί με αναλυτικές οδηγίες δράσης. Η κυβέρνηση, παρέλαβε μετά από 10ετή κρίση μία εταιρία ρημαγμένη από προσωπικό, με υψηλό ανεκτέλεστο έργο και με τεράστια θέματα χρηματοδότησης για
την αγορά κρίσιμου αεροπορικού υλικού. Προβλήματα που είχαν προκληθεί από ποιόν; Από το ίδιο το κράτος.

Διαβάστε ακόμη: Πάρτι απευθείας αναθέσεων – Τώρα δίνουν και τη συντήρηση των C-130 σε ιδιώτες

Έχοντας λοιπόν να διαχειριστεί αυτή την πολύ βολική για το όλο πλάνο κατάσταση, ας δούμε τι έπραξε.
Άρχισε να διατυμπανίζει τριγύρω, κάνοντας ελαφρύ «μασάζ» στην κοινή γνώμη και τον τύπο, το πόσο αντιπαραγωγική είναι η κρατική επιχείρηση, πόσα προβλήματα έχει επιφέρει στις ένοπλες δυνάμεις και πως πρέπει οπωσδήποτε αυτή η κατάσταση να διορθωθεί, με την παρέμβαση στρατηγικού επενδυτή. Προσεκτικές δόσεις λασπολογίας, διοχετευμένης προς συγκεκριμένες ιστοσελίδες και κανάλια. Βέβαια, είναι τραγελαφικό μία κυβέρνηση να παραδέχεται ανικανότητα στην διαχείριση μιας εταιρίας και να ζητά ιδιωτική βοήθεια. Εάν
δεν μπορείς να κάνεις κουμάντο σε ένα εργοστάσιο, τι θα κάνεις με την χώρα;
Αφού λοιπόν μας «αγάπησαν» πολύ και κατηγορώντας, κλασικά, τους προηγούμενους που δεν έκαναν κάτι για την ΕΑΒ, ξεκίνησαν προσλήψεις, ώστε να προετοιμάσουν την εταιρία για τα νύχια του μεγάλου μνηστήρα.
Προσλήψεις όμως επικεντρωμένες σε συγκεκριμένα προγράμματα, στα οποία έχει αποκλειστικά συμφέροντα η Αμερικανική Lockheed Martin. Έτσι και με πολύ, είναι η αλήθεια, επιμονή, παρόλο που δεν εμφανιζόταν ο απαιτούμενος αριθμός υποψηφίων για τις θέσεις, κατόρθωσε με δυσκολία μέσα σε δύο χρόνια, να στελεχώσει τα κατασκευαστικά προγράμματα των C–130J και F–16 στο εργοστάσιο αεροκατασκευών, αλλά και τα
προγράμματα αναβάθμισης των P–3B του ΠΝ και F–16 Viper της ΠΑ, στο εργοστάσιο συντήρησης αεροσκαφών.
Και όταν λέμε στελεχώθηκαν, εννοούμε με πρωτόγνωρο πείσμα. Παραιτήσεις 120–150 ατόμων τον χρόνο, λόγω των τριτοκοσμικών για τον επαγγελματικό χώρο μισθών, αντιμετωπίστηκαν από την διοίκηση με αλλεπάλληλες προκυρύξεις για νεές προσλήψεις. Ακόμα δύο και τρεις φορές, μέσα σε ένα έτος.
Συνεχής εξαναγκασμένη αναπλήρωση τεχνικών και παράνομα, εκτός ενιαίου μισθολογίου, οικονομικά κίνητρα παραγωγικότητας. Επίσης, παράνομες αναβαθμίσεις αρεστών προσώπων σε ανύπαρκτες θέσεις ευθύνης, με τα αντίστοιχα επιδόματα. Καρατομήσεις, ή παραιτήσεις παλαιών στελεχών που προέβαλαν αντίσταση στη διαφθορά και αντικατάστασή τους από «πρόθυμους», αλλά και ανελέητο δικαστικό κυνήγι αντιφρονούντων συνδικαλιστών. Και όλα αυτά, για να προχωρήσουν με «νύχια και με δόντια», μόνο τα συγκεκριμένα προγράμματα.

Όμως, με τα υπόλοιπα τρέχοντα και κρίσιμα προγράμματα των Ενόπλων Δυνάμεων τι απέγινε; Αεροσκάφη, αεροκινητήρες και ηλεκτρονικά; ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ.

Και έρχεται μετά υποκριτικά ξαφνιασμένη η κυβέρνηση και ανακαλύπτει το πρόβλημα διαθεσιμότητας των μεταγωγικών C–130 της ΠΑ! Όταν το συγκεκριμένο τμήμα της ΕΑΒ, τις καλές εποχές αριθμούσε 40 τεχνικούς και το άφησε να φτάσει στους 8! Όταν για να πετούν τα επιχειρησικά αεροσκάφη, η ΠΑ κανιβάλιζε τόσο εκείνα που είχε παρκάρει στο παρακείμενο αεροδρόμιο, όσο και αυτά που συντηρούσε η ΕΑΒ, με αποτέλεσμα να μην
ολοκληρώνονται ποτέ! Γνωστές οι αιτίες και όμως αγνοήθηκαν. Το συγκεκριμένο τμήμα, δεν γίνεται πλέον να ανακάμψει την τελευταία στιγμή, αλλά ούτε και να ανασταλεί η λειτουργία του, καθότι θα έχει σε αυτό μελλοντικά συμφέροντα η LM. Έτσι παραχωρήθηκε παράτυπα μέρος του έργου του σε ιδιωτική εταιρία, η οποία για να ανταπεξέλθει, έσπευσε να προσλάβει συνταξιούχους απόστρατους της ΠΑ. Καθώς όμως αυτό δεν ήταν αρκετό, αναζητήθηκε παράλληλη λύση, με την απευθείας ανάθεση συντήρησης κάποιων εκ των
μεταγωγικών, σε Ισραηλινή εταιρία. Πλάνο που δεν ευοδώθηκε ακόμα, λόγω αντιδράσεων, αλλά και πρακτικών ζητημάτων μεταφοράς. Έτσι, καταλήξαμε μέσω ΝΑΤΟ, να σταλούν κρυφά και με συνοπτικές διαδικασίες δύο μεταγωγικά στην Πορτογαλική OGMA, με την προοπτική μάλιστα να αυξηθεί ο αριθμός τους, μιας και είναι ικανοποιημένοι από τα πρώτα που δεν έχουμε παραλάβει ακόμα και με κόστος άγνωστο…

Αντίστοιχες ενέργειες και με τα ελικόπτερα. Εκείνα του Λιμενικού Σώματος, έφυγαν νύχτα φορτωμένα σε νταλίκες, αφού τα ανέλαβε ιδιωτικό ίδρυμα, γνωστό για την κοινωνική του δράση. Τα δε Super Puma, έπρεπε να τα «ξεφορτωθούμε» ως ξένο σώμα άμεσα, αφού θα συνυπήρχαν εντός της ΕΑΒ αντικρουόμενα συμφέροντα μεταξύ της Ευρωπαϊκής Airbus Helicopters και του φωτογραφικού στρατηγικού επενδυτή LM. Έτσι έστειλαν
δύο στην RUAG της Ελβετίας, πάλι κρυφά και με απευθείας ανάθεση. Την πιο ακριβή ίσως χώρα στην ήπειρο και μάλιστα εκτός Ερωπαϊκής Ένωσης. Ευλόγως λοιπόν έφτασαν τα 8–10 εκατομμύρια € το κάθε ένα, τέσσερις φορές δηλαδή επάνω από ότι στην ΕΑΒ, αλλά σχετικά εμπρόθεσμα να πούμε την αλήθεια, μιας και για την Ελβετική εταιρία, σε αντίθεση με την Ελληνική, το κρατικό χρήμα «έσταξε» απλόχερα, ενώ δεν μπορούσε ταυτόχρονα η ΠΑ να αφαιμάξει από την ξένη επιχείρηση ανταλλακτικά. Όχι όπως γινόταν δηλαδή με την ΕΑΒ.
Μετά από αυτή την οικονομική, (μη αναμενόμενη;), «ψυχρολουσία» και προς αποφυγή προεκλογικών σκανδάλων, έπρεπε να βρεθεί μιά πιο εύπεπτη λύση για την συντήρηση των ελικοπτέρων Super Puma. Όχι νόμιμη απαραίτητα, αλλά γρήγορη. Απευθείας ανάθεση λοιπόν για άλλη μία φορά, σε ιδιωτική Ελληνική εταιρία, η οποία δεν απολαμβάνει μάλιστα της εκτίμησης της κατασκευάστριας Airbus Helicopters, λόγω κακών επαγγελματικών πρακτικών κατά το πρόσφατο παρελθόν…

Διαβάστε ακόμη:Καθηλωμένα σχεδόν όλα τα C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας – Κινδυνεύει να «ξεμείνει» από μεταγωγικά αεροσκάφη

Ποια «αγκάθια» απέμειναν λοιπόν, τα οποία θα πρέπει με θεμιτά και αθέμιτα μέσα να απομακρυνθούν, ώστε να απογαλακτιστούν οι ένοπλες δυνάμεις από την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία;
Ας απαντήσουμε αυτό το ερώτημα, λαμβάνοντας υπόψη πως στην ΕΑΒ, θα πρέπει να παραμείνουν μόνο προγράμματα στα οποία εμπλέκεται ως κατασκευάστρια η Lockheed Martin. Που σημαίνει:
o Κατασκευή και συντήρηση μεταγωγικών C–130.
o Κατασκευή και αναβάθμιση μαχητικών F–16.
o Αναβάθμιση και συντήρηση αεροσκαφών ανθυποβρυχιακού πολέμου, P–3B.
o Πιθανή μελλοντική συμπαραγωγή μαχητικών F–35, εφόσον προβούμε σε σχετική αγορά.
(Αν και η κυβέρνηση έδειξε πως δεν την ενδιαφέρουν αντισταθμιστικά ωφελήματα από την αγορά στρατιωτικών αεροσκαφών. Μόνο για τις φρεγάτες μερίμνησε. Γιατί άραγε; )
…και σαν να μην έφταναν όλα αυτά το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΑΒ διέλυσε και την ‘καρδιά και την ψυχή’ της Εταιρίας, την Διεύθυνση Μελετών, Έρευνας και Ανάπτυξης Νέων Προϊόντων με τους εξειδικευμένους επιστημονικούς τομείς της, που διαχρονικά και επι δεκαετίες αποτελούσε την ‘κυψέλη’ της γνώσης και της εμπειρίας σε κάθε έργο που αναλαμβάνει, την μεταφορά της αναγκαία και απαραίτητης τεχνογνωσίας που το αεροπορικό αντικείμενο απαιτεί, τόσο στην συντήρηση αεροσκαφών, κινητήρων, ηλεκτρονικών και συστημάτων αεροσκαφών όσο και στην μελέτη–σχεδίαση αεροπορικών δομών αλλά και νέων προϊόντων, αλλά επίσης αποτελούσε και το πολύτιμο ‘φυτώριο’ στελεχών για την εκάστοτε ανανέωση, αναγέννηση και ανάπτυξη της εταιρίας.

Ας δούμε τι συμβαίνει με τα υπόλοιπα έργα:
o Τα μαχητικά Mirage2000 & Rafale της Γαλλικής Dassault, δεν αποτελούν εμπόδιο, καθώς δεν απαιτούν εργοστασιακού επιπέδου συντήρηση, εντός της ΕΑΒ. Μόνο κάποια παρελκόμενά τους.
o Τα ελικόπτερα του ΛΣ, τα «έδιωξαν».
o Τα ελικόπτερα Super Puma της ΠΑ, τα «έδιωξαν».
o Τα ελικόπτερα CH–47 της Αεροπορίας Στρατού, τα «έδιωξαν».
o Τα F–4 Phantom αποσύρονται. Σε δύο χρόνια τέλος. Άρα δεν τους ενοχλούν.
Ποιά πτητικά μέσα απέμειναν, ώστε να εμποδίζουν τα υποχθόνια σχέδια για την μετατροπή της κρατικής ΕΑΒ, σε ιδιωτικών συμφερόντων παραμάγαζο, με το προσωπείο του κατ’ευφημισμό 51% δημοσίου,οργανισμού;
Απάντηση: Τα πυροσβεστικά Canadair CL–215/415, τα αεροσκάφη τύπου Embraer 135 μεταφοράς vip προσώπων, καθώς και τα ιπτάμενα ραντάρ Embraer 145 AEW&C.
Και για αυτά όμως, η Ελληνική(;) κυβέρνηση μερίμνησε.

Πιο συγκεκριμένα και πάλι με την πάγια τακτική της παράνομης απευθείας ανάθεσης, προώθησε χωρίς συστολές , δύο αεροσκάφη CL–415 και ένα CL–215, προς την ιδιωτική εταιρία SABENA, στην Γαλλία. Εάν κάποιος σκεφτεί, πως αυτά είναι διακρατικές συμφωνίες επιπέδου «δούναι και λαβείν», καλύτερα να μην το εκφράσει..
Όποιο πυροσβεστικό αεροσκάφος, έχει απομείνει υπό καθεστώς συντήρησης εντός της ΕΑΒ, θα πρέπει μέχρι το καλοκαίρι να έχει αποδοθεί, προκειμένου να αξιοποιηθεί ο κατειλημμένος χώρος, από την εταιρία–επενδυτή, που δεν έχει κερδίσει ακόμα τον διεθνή διαγωνισμό!
Η κρυφή αλήθεια όμως, για την συντήρηση των πολύτιμων πυροσβεστικών αεροσκαφών από την ΕΑΒ, είναι πως η τελευταία απέδιδε 6 με 10 αεροσκάφη ανά έτος, ενώ η ΠΑ 1 με 2. Επίσης, η κρατική εταιρία διατηρούσε κλιμάκιο τεχνικών στην 112 ΠΜ και όπου αλλού απαιτούνταν, σε όλη την διάρκεια της πολύμηνης πυροσβεστικής περιόδου και κάθε χρόνο, με 24ωρες βάρδιες. Όποτε κατά τις μεγάλες πυρκαγιές, η εναέρια πυρόσβεση γινόταν θέμα σχολιασμού από τα τηλεοπτικά μέσα και οι δημοσιογράφοι των καναλιών αναζητούσαν τους «αφανείς ήρωες», κάποιοι απαιτούσαν από το τεχνικό προσωπικό της ΕΑΒ, να
απομακρυνθεί διακριτικά. Για την ΕΑΒ, έπρεπε διαχρονικά να υπάρχουν μόνο αρνητικά σχόλια. Τα θετικά δεν βόλευαν. Δεν μπορείς να δικαιολογήσεις το ξεπούλημα ενός εθνικού θησαυρού, απέναντι στην κοινή γνώμη…
Ξεφορτώθηκαν λοιπόν με συνοπτικές διαδικασίες τα Canadair και απέμειναν ως έσχατη πληγή τα Embraer.
Κατά τα φαινόμενα, δεν συντρέχουν λόγοι για να τα κρατήσουν. Ξεπούλησαν τον υπόλοιπο στόλο δίχως ίχνος δισταγμού, για να παραδώσουν την εταιρία καθαρή από υποχρεώσεις προς τις ένοπλες δυνάμεις. Οι πληροφορίες λένε, πως τα αεροπλάνα της αεροπορίας τα μοιράζει στο εξωτερικό, ένας παρασκηνιακός παίκτης…
Η κυβέρνηση, έλαβε ξαφνικά για την παλαιά αγορά, έτους 2000, των μαχητικών Mirage, ένα ετεροχρονισμένο (πληρωμένο), δωράκι, με την μορφή ενός μεταχειρισμένου vip αεροσκάφους Falcon 7X. Δεν είχε να κάνει λέει, με την αγορά των Rafale… Στην συνέχεια, αποφάσισε ξαφνικά το προηγούμενο καλοκαίρι, να δωρίσει στην Κυπριακή Δημοκρατία το ένα εκ των δύο vip αεροσκαφών, τύπου Embraer.
Πολύ βολικό… Το ένα «εμπόδιο»…χαρίστηκε…
Δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό, για να αντιληφθεί κανείς την επικείμενη δρομολόγηση των πραγμάτων.

Η Πολεμική Αεροπορία, αξιοποιούσε 4 vip αεροσκάφη. Δύο Embraer ΕΜΒ135, ένα Gulfstream GV και ως τελευταίο απόκτημα, το Falcon 7X. Να επισημανθεί εδώ, γιατί έχει σημασία, πως τα αεροσκάφη ΑΣΕΠΕ, (Ιπτάμενα Ραντάρ), της ΠΑ, είναι Embraer EMB145. Αεροσκάφη δηλαδή, παρόμοια κατά 80%, με τα vip Embraer. Σε σχέση με τα δύο τελευταία, τα vip Gulfstream και Falcon, εμφανίζουν συγκριτικά αυξημένη συχνότητα κοστοβόρων βλαβών. Για να μην παρεξηγηθούμε, δεν εννοούμε πως είναι επικίνδυνα, καθώς
συντηρούνται από τους εκπαιδευμένους τεχνικούς της ΠΑ άψογα.

Απλά, στατιστικά, έχουν «μείνει» αρκετές φορές στο εξωτερικό. Όχι από μπαταρία…
Γιατί τα γράφουμε όμως όλα αυτά; Επικαλούμαστε την κοινή λογική. Η ΠΑ, διέθετε μία πολυτυπία vip αεροσκαφών. Τα δύο φθηνά στην συντήρησή τους και αξιόπιστα στην χρήση τους Embraer, συντηρούνταν στην
ΕΑΒ, όπως και τα ΑΣΕΠΕ. Το πανάκριβο Gulfstream, είτε στην Ελβετία, είτε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το επίσης πανάκριβο και «δωρεάν» Falcon, όπως αποφασίστηκε πρόσφατα, θα πηγαίνει στην κατασκευάστρια Dassault στην Γαλλία, έναντι ενός διόλου ευκαταφρόνητου αντίτιμου. Τι αποφάσισε λοιπόν η Ελληνική(;) κυβέρνηση, σε πιθανή συνεννόηση με ανώτατους αξιωματικούς της ΠΑ: Να χαριστεί το ένα από τα καλά Βραζιλιάνικα αεροσκάφη που συντηρούσε η ΕΑΒ και να κρατήσει τα «ζημιάρικα» που συντηρούνται σε ιδιωτικές εταιρίες του εξωτερικού, διατηρώντας έτσι και την δαπανηρή πολυτυπία του στόλου. Και καλά στους πολιτικούς… δεν κόβει… Οι στρατιωτικοί τι σκέφτονταν; Η μήπως δεν σκέφτονταν, αλλά απλά ακολουθούσαν εντολές;

Όσον αφορά στην πρόσφατα υπογεγραμμένη συμφωνία «Εν Συνεχεία Υποστήριξης» (Follow On Support), με την κατασκευάστρια εταιρία Embraer. Πολύ σωστή ενέργεια, έπρεπε να έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια. Ακόμα και με το κόστος των 22,3 εκατομμυρίων € για τέσσερα έτη, είναι προτιμότερη εξέλιξη, από τον συνεχή κανιβαλισμό των αεροσκαφών που βρίσκονται ενταγμένα στην ΕΑΒ, για να της κολλάνε μετά τη «ρετσινιά» των
καθυστερήσεων. Πληρώνεις λοιπόν σήμερα μαζεμένα, τα εκατομμύρια που δεν έδινες μέχρι τώρα κάθε χρόνο, είτε αυτά έχουν αντίτιμο σε υλικά, είτε όχι, αλλά έχεις ότι σχεδόν ανταλλακτικό χρειαστείς, εντός 48 ωρών.

Όμορφα!

Πείτε μας τώρα κύριοι της κυβέρνησης, εάν η εν λόγω FOS θα είναι αξιοποιήσιμη από την ΕΑΒ και για πόσο καιρό. Εάν υπάρξει ροή υλικών και αποδοθεί και το τελευταίο εγκλωβισμένο ΑΣΕΠΕ, η συντήρηση των ιπτάμενων ραντάρ και του vip αεροσκάφους θα συνεχίσει να γίνεται στην ΕΑΒ, ή θα πάρουν και αυτά τον δαπανηρό για τον Ελληνικό λαό, δρόμο της ξενιτιάς; Ο τρόπος που χειριστήκατε τα υπόλοιπα προγράμματα, προδιαθέτουν μάλλον για το δεύτερο. Μία καλή μαντεψιά θα ήταν η OGMA, μιάς και η Embraer, με την οποία ήρθατε σε συμφωνία, απέκτησε όλως τυχαίως τα τελευταία χρόνια, το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών, της Πορτογαλικής επιχείρησης. Άλλωστε, εκεί βρίσκονται ήδη και τα δύο πρώτα C–130. Να μην ξεχνιόμαστε κιόλας..

Και να κλείσουμε, με μερικές «καυτές» ερωτήσεις, απευθυνόμενοι σε υπουργεία, στρατιωτική ηγεσία και διοίκηση ΕΑΒ:

Ποια είναι αυτή η ιδιωτική εταιρία, που με τις ευλογίες συναρμόδιων υπουργείων και ανώτατης στρατιωτικής διοίκησης, έχει οριστεί αυθαίρετα υπεύθυνη, για την κατανομή των αεροσκαφών της ΠΑ, σε συγκεκριμένους επισκευαστικούς φορείς του εξωτερικού; Ακούγεται πως αυτή κανονίζει τις απευθείας αναθέσεις, αφαιρώντας εθνικό έργο από την ΕΑΒ, αλλά παράλληλα, φημολογείται πως ελέγχεται από την Lockheed Martin! Μήπως έχουμε ήδη νικητή στον σχετικό διαγωνισμό, ο οποίος ταυτόχρονα καθορίζει την τύχη των αεροσκαφών της ΠΑ, πριν καν αυτός ο διαγωνισμός ολοκληρωθεί; Η θέση του μνηστήρα, είναι ήδη
κρυφά δοσμένη; Οι υπόλοιπες υποψήφιες εταιρίες τι θα έχουν να πουν για όλα αυτά που γίνονται στο παρασκήνιο; Οι Ευρωπαίοι ετέροι μας, θα μας σύρουν για άλλη μία φορά στα δικαστήρια για αθέμιτο
ανταγωνισμό, ή είναι μιλημένοι για να κάνουν τα στραβά μάτια;
«Ο κλέφτης και ο ψεύτης, τον πρώτο χρόνο χαίρονται», λέει η λαϊκή παροιμία. Έχει διαπραχθεί ένα σύνθετο έγκλημα, τόσο από πολιτικά και στρατιωτικά στελέχη, όσο και από το διορισμένο ΔΣ της ΕΑΒ. Υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία, για τα οποία στο εγγύς μέλλον θα στηθούν ειδικά δικαστήρια και στρατοδικεία. Η δικαιολογία της ανάγκης για άμεση Εθνική λύση, δεν στέκει όταν έχει αποδειχθεί περίτρανα, πως τελικά υπήρχε άφθονο χρήμα για την πολυπόθητη επανόρθωση. Απλά έπρεπε να διοχετευτεί αλλού, όπως προέβλεπε
το προδοτικό σχέδιο, για την κατά όνομα «ανάκαμψη», της κατά όνομα πλέον, «Ελληνικής» Αεροπορικής Βιομηχανίας.

Σύντομα, ανθέλληνες πολιτικοί και επίορκοι στρατιωτικοί, θα παραδοθείτε στην κρίση της
δικαιοσύνης και του λαού.

Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων
Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας
ΚΑΠΙΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ