Τραγωδία στο Νιου Τζέρσεϊ: Πίτμπουλ κατασπάραξαν τρίχρονο αγόρι και τραυμάτισαν τη μητέρα του-(ΦΩΤΟ)

Μέχρι θανάτου επιτέθηκαν σε ένα τρίχρονο αγοράκι δύο πίτμπουλ που ανήκαν στον γείτονα της οικογένειας του παιδιού. Τα δύο σκυλιά, που δεν ήταν καταχωρισμένα στο μητρώο από τον ιδιοκτήτη τους, πέρασαν με άγνωστο τρόπο από τον φράχτη που χώριζε τα δύο σπίτια, και επιτέθηκαν στο παιδί και τη μητέρα του που έπαιζαν στην αυλή του σπιτιού τους, γύρω στις 16.30, σύμφωνα με το τοπικό WABC.

Έγινε αεροδιακομιδή του παιδιού στο νοσοκομείο όπου άφησε την τελευταία του ανάσα ενώ η μητέρα του παραμένει στο νοσοκομείο με σοβαρά τραύματα. Στη δημοσιότητα έρχονται από το NBC4 σοκαριστικές εναέριες φωτογραφίες που καταγράφουν τους διασώστες να κάνουν μαλάξεις στο αγοράκι ενώ το οδηγούν στο ελικόπτερο για την αεροδιακομιδή.

Σύμφωνα με τους γείτονες, η οικογένεια -η μητέρα, ο πατέρας και τρία μικρά αγόρια- μετακόμισαν στην περιοχή πριν από έναν μήνα περίπου από το Μπρούκλιν με καταγωγή από το Πακιστάν. Συνάδελφος του τραγικού πατέρα δήλωσε πως “εργάζεται πολύ πολύ σκληρά. Εργάζεται σκληρά για να παρέχει στην οικογένειά του τα απαραίτητα και μάζεψε αρκετές οικονομίες για να φύγει από το Μπρούκλιν. Εξοικονόμησε αρκετά χρήματα για να αγοράσει αυτό το μικρό σπίτι”.

Κάποιοι άνθρωποι της κοινότητας είπαν ότι τα σκυλιά δεν ήταν γνωστό να είναι επιθετικά, ενώ άλλοι είπαν ότι είναι απειλή. “Αυτά τα πίτμπουλ δαγκώνουν ανθρώπους σε όλη την περιοχή. Ξέρω κάποια σπίτια οπότε προσπαθώ να περπατώ σε διαφορετικούς δρόμους όταν ξέρω ότι είναι σε συγκεκριμένο τετράγωνο” δήλωσε ένας από τους γείτονες.

Κάποιοι ανέφεραν ότι τα σκυλιά διαφέντευαν στη γειτονιά με μια γυναίκα να λέει ότι είχε επικοινωνήσει με τους αρμόδιους αρκετές φορές. Η αστυνομία ανακοίνωσε ότι τα πίτμπουλ θανατώθηκαν, πιθανόν πυροβολήθηκαν από αξιωματικούς που έφθασαν στο σημείο της τραγωδίας. Ο δήμαρχος του Καρτερέ είπε ότι οι σκύλοι δεν είχαν καταχωρισθεί στα αρχεία του δήμου όπως επιβάλλεται από τον νόμο. “Προσευχόμαστε γι’ αυτήν τη νεαρή μητέρα και την οικογένεια αυτήν τη στιγμή της ανείπωτης θλίψης”