Βαγγέλης Βενιζέλος: Διάτρηση

Αιφνιδίως ο Βαγγέλης Βενιζέλος έφερε τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη θέση του Κένεντυ σχετικά με τον Χούβερ:

– Να τον έχει μέσα στη σκηνή και να κατουράει έξω ή να μείνει εκτός και να κατουράει μέσα;

Όσοι συχνάζουν στους μυστικούς διαδρόμους «συναντήσεων» πολιτικών από διαφορετικές προελεύσεις, λένε ότι ο Μητσοτάκης έχει με τον «Μπένυ» το ίδιο πρόβλημα που είχε ο Γιώργος Παπανδρέου:

Ψαρώνει με τον λόγο του και δεν μπορεί πάντα να παρακολουθήσει τη σκέψη του. Έτσι, διχάζεται αν πρέπει να έχει επαφή μαζί του.

Ο Παπανδρέου το έλυσε αλά Κένεντυ: Τον έκανε αντιπρόεδρο. Αν και τελικά μετάνιωσε – ειδικά μετά τις Κάννες. Το χούι δεν κόβεται.

Ο Μητσοτάκης δεν βρήκε λύση γι’ αυτή τη σχέση που τον τρομάζει.

Η ιδέα για συνεργασία τύπου Παπαθεμελή -ανεξάρτητος, συνεργαζόμενος- κόλλησε στις αντιδράσεις των Καραμανλικών.

Ίσως και στο «Σαμαρικό» παρελθόν του πρώην αντιπροέδρου τριών πρωθυπουργών.

Η «αξιοποίηση» στην κυβέρνηση -τύπου Γκένσερ- ήταν ενδιαφέρουσα. Αλλά στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο ο Μητσοτάκης θα έδειχνε δυσλεκτικός μπροστά στον Βενιζέλο.

Το ενδεχόμενο της προεδρίας της Δημοκρατίας αποκλείσθηκε νωρίς – προς αποφυγή… πολιτειακής δυαρχίας.

Με όρους Κένεντυ-Χούβερ, ο Πρωθυπουργός υπολόγιζε ότι ο Βενιζέλος θα μένει μεν έξω από τη σκηνή, αλλά θα κατουράει και έξω. Για την ακρίβεια στον… ΣΥΡΙΖΑ.

Περπάτησε δυο χρόνια, αλλά κανένα τζίνι δεν μένει αιωνίως στο μπουκάλι.

Τις τελευταίες μέρες, ο Βαγγέλης απασφάλισε. Είναι περισσότερο ενδιαφέρον να ασχολείται με την κυβέρνηση, παρά με την αντιπολίτευση.

Στις περιπτώσεις του Ελπιδοφόρου και της ελληνογαλλικής συμφωνίας οι βολές ήταν «συμβουλευτικές».

Με την τρίτη τρίζουν οι κολώνες στο Μέγαρο Μαξίμου. Πατάει προσωπικά τον Μητσοτάκη στον κάλο. Εκεί που πονάει περισσότερο: στην αποτυχημένη διαχείριση της πανδημίας.

Με την ευχέρειά του να ρίχνει στο «δόξα Πατρί», κατεδαφίζει το πρωθυπουργικό στόρι «είμαι ο καλύτερος στην Ευρώπη».

Του λέει ευθέως ότι είναι ο χειρότερος – με κριτήριο την απώλεια ανθρώπινης ζωής.

Με βιτριολική ευφυΐα στρατεύει την επιστημονική κοινότητα εναντίον του: πεθαίνουν 300 άνθρωποι την εβδομάδα και σιωπάτε;

Ο λόγος του Βαγγέλη Βενιζέλου είναι σαν τις διατρητικές σφαίρες: διαπερνούν ό,τι σημαδεύουν.

Ενίοτε τις ρίχνει στον… εαυτό του. Αλλά κανείς στην πολιτική δεν θα ήθελε να τον βάλει στο σημάδι ο καλύτερος χειριστής λόγου του ελληνικού Κοινοβουλίου – ίσως όλων των εποχών.

Ο Βενιζέλος τα έκανε όλα λάθος, από την αρχή της πολιτικής διαδρομής του, και γι’ αυτό κατέληξε στην αεργία…

Αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερη έλλειψη στη σημερινή Βουλή από την απουσία του. Έργο Φώφης.

Αν επιστρέφει ως «τιμωρός» του Μητσοτάκη -έχει λόγους- θα είναι πιο συναρπαστικός από ποτέ.

Η ικανότητά του στη διάτρηση θα κάνει σουρωτήρι την κυβέρνηση.

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr