Βλαντίμιρ Πούτιν: Σαμψών

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι αποτέλεσμα τριών παραγόντων.

Πρώτος, ιστορικά, είναι η βουλιμία των ΗΠΑ, που θεωρούν οποιαδήποτε περιοχή του πλανήτη ως «ζωτικό χώρο» των αμερικανικών συμφερόντων.

Επεμβαίνουν παντού – με αμερικανική ή Νατοϊκή στολή. Παρακάμπτοντας ακόμη και τον ΟΗΕ, εισβάλουν σε χώρες, πότε για να «φέρουν τη Δημοκρατία» και πότε για να «εγγυηθούν την ασφάλεια».

Όχι όμως στην Κύπρο, από τον «Αττίλα» ή στην Ελλάδα από τη «στρατιά του Αιγαίου».

Συνήθως, αφήνουν πίσω τους ρημάδια.

Με αυτή τη νοοτροπία προωθούσαν την επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Σαν να εγκαθιστά η Ρωσία όπλα στο Μεξικό.

Παρά την αμερικανική υπόσχεση για το αντίθετο και εν γνώσει τους ότι θα υπήρχε ρωσική αντίδραση.

Δεύτερο, η φύση του αντιδημοκρατικού καθεστώτος Πούτιν που θέλει σε ρόλο-δορυφόρων του τις γειτνιάζουσες χώρες.

Το επιβάλει με τον τρόπο που δίδαξαν οι Αμερικανοί – και οι σοβιετικοί: τη στρατιωτική επέμβαση.

Τρίτος παράγοντας είναι η εθελοτυφλία και ανεπάρκεια της ευρωπαϊκής πολιτικής ηγεσίας των τελευταίων δεκαετιών.

Αντί -μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού»- να εντάξει εγκαίρως και τη Ρωσία στο ευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας, υποτάχθηκε στην αμερικανική πίεση να την αντιμετωπίσει ως ηττημένο πολέμου.

Σε αυτό το σκηνικό, τα «γεράκια» των ΗΠΑ εκμεταλλεύτηκαν την ελεγχόμενη κυβέρνηση του Κίεβου για να κλιμακώσουν την απομόνωση της Ρωσίας.

Όχι μόνο γνωρίζοντας -αλλά και… διαφημίζοντας τη ρωσική επέμβαση- εφαρμόζουν στον Πούτιν αυτό που του καταλογίζουν στην Ουκρανία: το ιμπέριουμ του ισχυρότερου.

Έτσι, η Ευρώπη βρέθηκε στο μέσον ενός προαναγγελθέντος πολέμου. Χωρίς κανένα σχέδιο αντίδρασης, μοιραία εντάχθηκε στον αμερικανικό σχεδιασμό.

Αλλά, ενώ οι υπερατλαντικοί εμπνευστές της «τιμωρίας» του Πούτιν μένουν ασφαλείς και περιμένουν να επωφεληθούν, οι λαοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάθονται πάνω σε εγκαιροφλεγείς βόμβες.

Εδώ αρχίζει ο παραλογισμός. Η πίεση προς τον Πούτιν φτάνει ως τη… διακήρυξη της προσωπικής του εξόντωσης.

Ο «κλόουν» Τζόνσον -παθιασμένος εχθρός της Ευρώπης- διακινεί ότι ο Ρώσος θα δικαστεί ως εγκληματίας πολέμου.

Ο «ανοϊκός» Μπάιντεν τον απειλεί προσωπικά ότι «θα τον κυνηγήσει και δεν έχει ιδέα τι θα πάθει».

Πρόκειται για τυχοδιωκτισμούς που φέρνουν την Ευρώπη στο χείλος της ολικής καταστροφής.

Ο Πούτιν -με σημάδια παράνοιας ως προσωπικότητα- είναι κυρίαρχος και ανεξέλεγκτος στη χώρα του.

Έχει όμως στη διάθεσή του το δεύτερο, αν όχι το πρώτο, πυρηνικό οπλοστάσιο στον πλανήτη.

Η ενεργοποίησή του εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο. Όταν τον προκηρύσσουν οι Δυτικοί, είναι σαν να τον προκαλούν να το χρησιμοποιήσει.

Αν συμβεί, η Ευρώπη -της Ρωσίας συμπεριλαμβανομένης- θα μετατραπεί σε προϊστορική περιοχή.

Ποιος θα μείνει να απολογηθεί και σε ποιόν , για τον όλεθρο που θα επέλθει, αν οδηγηθεί στην παραφροσύνη του «συνδρόμου Σαμψών»;

– Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων…

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr