Βρετανίδα που καταδικάστηκε σε θάνατο στην Ινδία για τον φόνο του άνδρα της λέει: «Είμαι αθώα, ζω άθλια»

Μια Βρετανίδα μητέρα δυο αγοριών που καταδικάστηκε σε θάνατο δια απαγχονισμού για τη δολοφονία του συζύγου της μίλησε για πρώτη φορά μέσα από τη φυλακή λέγοντας πως είναι αθώα ενώ την ίδια ώρα εκλιπαρεί να της δοθεί χάρη.

Η 38χρονη Ramandeep Kaur Mann από το Derby του Ηνωμένου Βασιλείου, μίλησε αποκλειστικά στη MailOnline από το κελί του θανατοποινίτη το μοιράζεται με 55 άλλες κρατούμενες. Η 38χρονη κρίθηκε ένοχη για τη δολοφονία του συζύγου της Sukhjit Singh, 34 ετών, ενώ βρίσκονταν σε διακοπές στην Ινδία.

Το δικαστήριο αποφάνθηκε την περασμένη εβδομάδα ότι η Mann έκοψε τον λαιμό του Sukhjit εκείνος κοιμόταν – βοηθούμενη από τον εραστή της. Το κίνητρο τη στυγερής δολοφονίας ήταν να κληρονομήσουν από μια ασφάλεια ζωής ύψους 2 εκατομμυρίων λιρών.

Καθώς περιμένει τον θάνατό της, η Mann είναι φυλακισμένη στην περιφερειακή φυλακή Shahjahanpur στο κρατίδιο Uttar Pradesh της βόρειας Ινδίας, όπου οι συνθήκες διαβίωσης όπως η ίδια λέει είναι πραγματικά άθλιες και απάνθρωπες. «Ζω μαζί με άλλες 55 γυναίκες και κοιμάμαι σε ένα βρώμικο τσιμεντένιο πάτωμα».

Το εσωτερικό της ερειπωμένης φυλακής του 18ου αιώνα, η οποία χτίστηκε κατά τη διάρκεια της βρετανική κατοχής είναι μια σκέτη κόλαση για εκείνη. Με δάκρυα στα μάτια λέει: «Είναι φρικτό, είναι σαν να βρίσκομαι στην κόλαση- τόσο αυτή η φυλακή όσο και η ευρύτερη κατάσταση στην οποία βρίσκομαι. Είναι το χειρότερο πράγμα που μου έχει συμβεί. Νιώθω τόσο μόνη, δεν έχω κάνει φίλους εδώ μέσα και είμαι κλεισμένη στον εαυτό μου. Το φαγητό και οι συνθήκες είναι πραγματικά άθλιες. Δεν μιλάω σε κανέναν και δεν θέλω να κάνω τίποτα. Περνάω όλη την ημέρα καθισμένη και κλαίγοντας».

Φορώντας έναν γαλάζιο χιτώνα και ένα ροζ φουλάρι στο κεφάλι της για να καλύψει τα λιπαρά και βρόμικα μαλλιά της λέει: «Έχω καταρρεύσει. Η απόφαση του δικαστηρίου είναι άδικη. Δεν έκανα τίποτα κακό. Με παγίδευσαν και τώρα σαπίζω σε αυτή τη φυλακή. Δεν με βοηθάει κανείς, είμαι ολομόναχη εδώ. Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο φρικτό είναι όλο αυτό. Δεν είμαι καθόλου καλά. Σας παρακαλώ, κάποιος να με βοηθήσεi. Κανείς από τη Βρετανική Ύπατη Αρμοστεία δεν έχει έρθει να με επισκεφθεί από τότε που καταδικάστηκα. Οι γονείς μου ήταν εδώ, αλλά τώρα έχουν επιστρέψει στο Ηνωμένο Βασίλειο. Όταν άκουσα ότι καταδικάστηκα σε θάνατο, ήμουν τόσο σοκαρισμένη που δεν ήξερα τι να πω. Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που μου συμβαίνει. Θέλω όμως να μάθει ο κόσμος την ιστορία μου. Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω πόσο άσχημη είναι αυτή η κατάσταση για μένα».

Η Mann τρέφεται καθημερινά με νερουλή dhal, μπαγιάτικες chapatis και σβολιασμένο ρύζι και της επιτρέπονται μόνο τέσσερις επισκέψεις κάθε μήνα, ενώ δεν μπορεί να κάνει κανένα τηλεφώνημα στην οικογένειά της στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η μέρα της στη φυλακή αρχίζει στις 6 το πρωί, όταν αναγκάζεται να σταθεί στην ουρά μαζί με άλλες κρατούμενες για να χρησιμοποιήσει μια λερωμένη τουαλέτα. Κάνει μπάνιο με κρύο νερό σε μια καμπίνα που έχει μια βρύση και έναν κουβά.

Εκτός από τις 55 γυναίκες κρατούμενες, καθώς και επτά από τα παιδιά τους που βρίσκονται στο κελί της Mann, η φυλακή στεγάζει επίσης 1.300 άνδρες κρατούμενους σε ξεχωριστό τμήμα. Επισήμως, έχει χώρο μόνο για 511 κρατούμενους, γεγονός που την καθιστά μία από τις πιο υπερπλήρεις φυλακές της Ινδίας. Οι συνθήκες είναι τόσο άσχημες που η πολιτειακή κυβέρνηση κατασκευάζει νέες εγκαταστάσεις έξω από την πόλη.

Η Mann είναι ο μόνος αλλοδαπός κρατούμενος σε ολόκληρη τη φυλακή και ο μόνος που αντιμετωπίζει την εσχάτη των ποινών.

Ο επόπτης της φυλακής Mijaji Lal δήλωσε στη MailOnline: «Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τη φροντίσουμε γιατί καταλαβαίνουμε ότι τα πράγματα πρέπει να είναι πολύ δύσκολα για τη Mann. Την ενθαρρύνουμε να ασχοληθεί με ένα άθλημα όπως το μπάντμιντον ή να κάνει μαθήματα αγγλικών σε άλλους κρατούμενους».

«Δεν μπορώ να κάνω τίποτα γιατί όλα είναι τόσο φρικτά και τρομερά, δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον», απάντησε η Mann.

Στην 38χρονη επιβλήθηκε η θανατική ποινή για τη δολοφονία που διέπραξε τον Σεπτέμβριο του 2016 στο χωριό Basantapur, όπου ζούσε η μητέρα του συζύγου της Singh. Το αποτρόπαιο έγκλημα είδε ο μεγαλύτερος γιος τους, όπως ακούστηκε στην αίθουσα του δικαστηρίου.

Μάλιστα όπως αποδείχτηκε η Mann είχε για συνεργό της, τον εραστή της και παιδικό φίλο του συζύγου της Gurpreet Singh. Η Mann έβαλε υπνωτικά χάπια στο φαγητό που είχε φτιάξει για την οικογένειά της το οποίο έφαγαν ο σύζυγος και ο ένας γιος. Ο άλλος γιο πυ δεν έφαγε από το φαγητό άκουσε τον πατέρα του που πάλευε να αναπνεύσει όταν η Mann τον έπνιγε με ένα μαξιλάρι. O μικρός έγινε μάρτυρας των φρικτών γεγονότων.

Κατά τη διάρκεια της δίκης ο μεγάλος γιος της Mann κατέθεσε εναντίον της μητέρας του, αποκαλύπτοντας πώς είδε αρχικά εραστή της μητέρας του να τον χτυπάει δύο φορές στο κεφάλι με ένα σφυρί και στη συνέχεια να του κόβει το λαιμό.

Η ίδια συνελήφθη λίγο αργότερα, ενώ ο εραστής συνελήφθη ενώ προσπαθούσε να επιβιβαστεί σε πτήση για το Ντουμπάι.

Όταν ρωτήθηκε για τα γεγονότα εκείνης της νύχτας, η Mann έβαλε τα κλάμματα: «Το λέω από την αρχή, είμαι αθώα. Με παγίδευσαν. Πρόκειται για κακοδικία».

Αποκάλυψε ότι δεν έχει μιλήσει με κανένα από τα δύο παιδιά της από τη σύλληψή της και ότι δεν της έχουν καν γράψει.

«Έχω να ακούσω νέα από τα δύο παιδιά μου εδώ και πολλά χρόνια. Δεν θέλουν να ξέρουν. Είναι δύσκολο να περιγράψω τον πόνο μου, είναι αφόρητος».

Η Mann υποστήριξε ότι η δολοφονία έγινε από την οικογένεια του άνδρα της, καθώς ήθελαν να τον εμποδίσουν να πουλήσει 21 στρέμματα γης που είχε στην Ινδία.

Όταν ρωτήθηκε για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τον ισχυρισμό της, είπε: «Η οικογένειά του με παγίδευσε».

Η Mann αρνήθηκε να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες σχετικά με τον γάμο της ή τη σχέση που είχε με τον Gurpreet, η οποία ξεκίνησε κατά τη διάρκεια οικογενειακών διακοπών στο Ντουμπάι το 2015, όπου πέρασε χρόνο μαζί τους.

Συνεχίστηκε όταν επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο, οδηγώντας τους δύο να σχεδιάσουν το θάνατο του κ. Singh. Πρότεινε να πάνε όλοι μαζί στην Ινδία για να επισκεφθούν τη μητέρα του και ο Gurpreet να τους συνοδεύσει.

Ο Singh μετακόμισε στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2002 και εργαζόταν ως οικοδόμος στο Slough, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε η Mann μαζί με τα τέσσερα αδέλφια της. Παντρεύτηκαν το 2005 και ζούσαν στο Derby πριν από τον θάνατό του. Υποστήριξε ότι του είχε ζητήσει διαζύγιο, αλλά εκείνος δεν της έδινε. Ο Gurpreet ομολόγησε το έγκλημα και επέμεινε ότι η Mann του ζήτησε να αγοράσει ένα μαχαίρι και ένα σφυρί, αφού εκείνη του είπε: «Θέλω να τον σκοτώσω. Πρέπει να με βοηθήσεις».

Γλίτωσε τη θανατική ποινή αφού κρίθηκε ένοχος για φόνο και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη με πρόστιμο 3.000 λίρες. Κρατείται στο τμήμα ανδρών της περιφερειακής φυλακής Shahjahan. Οι δικηγόροι της Mann έχουν ασκήσει έφεση κατά της θανατικής καταδίκης, αλλά μπορεί να χρειαστούν αρκετά χρόνια μέχρι να εκδικαστεί.

H ίδια η Mann επιμένει στην αθωότητά της λέγοντας: «Πραγματικά δεν ξέρω τι άλλο να πω ή τι να κάνω. Θέλω απλώς να πάω σπίτι μου».