Ξενοφών Κοντιάδης: Το μοντέλο του πανίσχυρου πρωθυπουργού, που δεν λογοδοτεί πουθενά, έχει αποδειχθεί καταστροφικό

«Όποτε συμβαίνει κάτι κακό, ο πρωθυπουργός δεν γνωρίζει. Αντίθετα, προβάλλεται ότι χάρη σε αυτόν επιτεύχθηκε ό,τι καλό συμβεί. Όμως ποτέ, τουλάχιστον τα τελευταία 100 χρόνια, για να μην ανατρέξουμε στην εποχή του Καποδίστρια, πρωθυπουργός δεν είχε συγκεντρώσει τόση δύναμη στα χέρια του, ούτε ήταν τόσο παρεμβατικός στο έργο της κυβέρνησης», αναφέρει σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτησή του ο Ξενοφών Κοντιάδης, με αφορμή την τραγωδία στα Τέμπη και προσθέτει:

«Αυτό το μοντέλο του πανίσχυρου πρωθυπουργού, που δεν λογοδοτεί πουθενά, έχει αποδειχθεί καταστροφικό. Ενώ η υπερσυγκέντρωση αρμοδιοτήτων και η αποδυνάμωση θεσμικών αντιβάρων όπως οι ανεξάρτητες αρχές θα έπρεπε να συνεπάγονται μεγαλύτερη λογοδοσία και ευθύνη, επιχειρείται συστηματικά το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή η πλήρης “ανευθυνοποίησή” του. Ο πρωθυπουργός, που ελέγχει και παρακολουθεί τα πάντα από το “επιτελικό” κέντρο διακυβέρνησης και ταυτόχρονα έχει εξαφανίσει κάθε αντιστάθμισμα, φέρεται να μην δεν γνωρίζει τίποτα–γνώριζε βέβαια από την ίδια κιόλας μέρα ότι για τη σύγκρουση των τρένων αιτία ήταν ένα ανθρώπινο λάθος…».

Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ Ξ. ΚΟΝΤΙΑΔΗ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:

Δύο θεσμικά σχόλια με αφορμή την τραγωδία στα Τέμπη. Το πρώτο αφορά τη σκόπιμη και κατά σύστημα υποβάθμιση των ανεξάρτητων αρχών. Το επιβεβαιώσαμε με το σκάνδαλο των υποκλοπών, ιδίως με την επίμονη κωλυσιεργία τα τελευταία δύο χρόνια των δύο συναρμόδιων υπουργών να υλοποιήσουν τη νομοθετική πρόβλεψη για τη λειτουργία στην ΑΔΑΕ ηλεκτρονικού αρχείου με τις εισαγγελικές διαταγές άρσης απορρήτου. Το αποτέλεσμα είναι να έχει ματαιωθεί ο ελεγκτικός της ρόλος και να λειτουργεί “στα τυφλά”, όπως επίμονα επί πολλά χρόνια διαμαρτύρεται η Αρχή. Το είδαμε πάλι με την υποστελέχωση της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων, όπως και άλλων Αρχών. Η αποδυνάμωσή τους συνεπάγεται ότι δεν μπορούν να ασκήσουν τον ρόλο τους, άρα να παρέμβουν όταν η εκτελεστική λειτουργία ή ιδιωτικοί φορείς παραβιάζουν τη νομοθεσία σε πεδία κρίσιμα για τα δικαιώματα και την ασφάλεια των πολιτών.

Το δεύτερο σχόλιο αφορά την ευθύνη του πρωθυπουργού. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έσπευσε πάλι να εκστομίσει τη γνωστή αποστροφή, ότι ο πρωθυπουργός δεν ήξερε τίποτα για την κατάσταση στους σιδηροδρόμους. Όποτε συμβαίνει κάτι κακό, ο πρωθυπουργός δεν γνωρίζει. Αντίθετα, προβάλλεται ότι χάρη σε αυτόν επιτεύχθηκε ό,τι καλό συμβεί. Όμως ποτέ, τουλάχιστον τα τελευταία 100 χρόνια, για να μην ανατρέξουμε στην εποχή του Καποδίστρια, πρωθυπουργός δεν είχε συγκεντρώσει τόση δύναμη στα χέρια του, ούτε ήταν τόσο παρεμβατικός στο έργο της κυβέρνησης. Αυτό οφείλεται αφενός στη συνταγματική αναθεώρηση του 2019 και αφετέρου στον νόμο για το επιτελικό κράτος, επίσης του 2019. Ειδικά για την ΕΥΠ, ο πρωθυπουργός ήταν και πολιτικός-διοικητικός προϊστάμενος από το 2019, όμως πάλι “δεν ήξερε”.

Τα δύο προηγούμενα σχόλια συναρτώνται μεταξύ τους.Αυτό το μοντέλο του πανίσχυρου πρωθυπουργού, που δεν λογοδοτεί πουθενά, έχει αποδειχθεί καταστροφικό. Ενώ η υπερσυγκέντρωση αρμοδιοτήτων και η αποδυνάμωση θεσμικών αντιβάρων όπως οι ανεξάρτητες αρχές θα έπρεπε να συνεπάγονται μεγαλύτερη λογοδοσία και ευθύνη, επιχειρείται συστηματικά το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή η πλήρης “ανευθυνοποίησή” του. Ο πρωθυπουργός, που ελέγχει και παρακολουθεί τα πάντα από το “επιτελικό” κέντρο διακυβέρνησης και ταυτόχρονα έχει εξαφανίσει κάθε αντιστάθμισμα, φέρεται να μην δεν γνωρίζει τίποτα–γνώριζε βέβαια από την ίδια κιόλας μέρα ότι για τη σύγκρουση των τρένων αιτία ήταν ένα ανθρώπινο λάθος…

Τ.Τε.

ieidiseis.gr