Καμιά κυβέρνηση δεν θα το αντέξει αυτό. Ο Μητσοτάκης τρέμει ότι μπορεί να του συμβεί, οπότε δεν θα μπορεί να στήνει κατ΄ επίφαση κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Η συγκάλυψη -είτε πρόκειται για παράνομη πράξη, είτε για απεχθή συμπεριφορά- δεν είναι εξαίρεση στο σύστημα Μητσοτάκη. Είναι κανόνας. Έτσι δουλεύουν και έτσι υπάρχουν ως πολιτική δύναμη.

Ακόμη και όταν καμώνονται ότι επεμβαίνουν το κάνουν προσχηματικά. Ίσα για να αρχίσουν τα φιλικά τους ΜΜΕ να ισχυρίζονται ότι εντοπίζουν τα λάθη και τα διορθώνουν και «αυτό ξεχωρίζει τον Μητσοτάκη από άλλους πολιτικούς».

Φούμαρα. Και αυτό συγκάλυψη είναι. Στην ΕΥΠ δεν διόρθωσαν τίποτε, ούτε υπήρξε άλλωστε κανένα λάθος. Τρόπος διακυβέρνησης με κοριούς ήταν. Όταν είδαν ότι αποκαλύπτονται -να είναι καλά ο ακέραιος πρόεδρος της ΑΔΑΕ Χρ. Ράμμος- και εξελίσσεται σε δικό τους Τσερνομπίλ, άρχισαν να ρίχνουν τόνους μπετόν για να περιορίσουν τις διαρροές.

Ούτε με τον Πάτση έκαναν καμία διόρθωση. Δεν ήταν άλλωστε ο λάθος άνθρωπος. Με τέτοιους πολιτεύονται – και το ήξεραν όπως τους «δίνει». Απλώς όταν δεν μπορούσαν να το καλύψουν άλλο, τον διέγραψαν από την Κ.Ο. Αλλά όπως είπε στους τους ψηφοφόρους της ΝΔ στα Γρεβενά δεν αλλάζει κάτι.

Προφανώς έχει δίκιο. Παραμένει στους κόλπους της ΝΔ. Δεν τον διέγραψαν από τα κομματικά κατάστιχα, ούτε τον κατήγγειλαν, ούτε καμία έρευνα κάνουν. Με μια επιστολή του Μητσοτάκη στον Τασούλα τον απομάκρυναν από την ΚΟ, με μια άλλη επιστολή θα τον πάρουν πίσω.

Αν η έκταση της διαφθοράς επί Μητσοτάκη συναγωνίζεται με τη διαφθορά επί Σημίτη – η αντιπολίτευση δεν μπορεί να κάνει και πολλά – πέρα από το να καταγγέλλει και να αποκαλύψει. Αλλά στο θέμα των υποκλοπών μπορεί.

Στο σκάνδαλο της ΕΥΠ ο Κυριάκος Μητσοτάκης ηγείται προσωπικά της συγκάλυψης. Παριστάνει τον ανήξερο, απαγορεύσει να εμφανιστούν στη Βουλή οι μάρτυρες – παρεμποδίζει την έρευνα στο εσωτερικό και προσπαθεί να κάνει το ίδιο με τις ευρωπαϊκές αρχές.

Βρίσκει και τα κάνει. Εδώ υπάρχουν κάποιες παρατηρήσεις για τη στάση της αντιπολίτευσης και κυρίως του Νίκου Ανδρουλάκη.

Καταγγέλλει, διαμαρτύρεται, αλλά δεν κάνει καμία κίνηση με πρακτική αξία. Αντίθετα μπερδεύει την πραγματική παρακολούθηση από την ΕΥΠ -που υπήρξε- με την απόπειρα παρακολούθησης από το Predator – που δεν υπήρξε και έμεινε απόπειρα.

Περισσότερο επιχειρεί να επωφεληθεί πολιτικά παρά να δηλώνει το καπάκι. Δεν λέει γιατί τον «επισύνδεσε» ο Μητσοτάκης, ενώ το ξέρει. Δεν αποβάλει από το ΠΑΣΟΚ όσους δεν συντάσσονται μαζί του σ’ αυτό το θέμα. Δεν δηλώνει καθαρά ότι δεν πρόκειται ούτε «καλημέρα» να ξαναπεί στον Μητσοτάκη, πόσο μάλλον να συνεργαστεί μαζί του σε κυβέρνηση.

Παραδόξως δεν έχει καταθέσει καμία μήνυση προσωπικά κατά του Δημητράκη, του Κοντολέοντα, και της Βλάχου – που ομολογημένα έκαναν την «επισύνδεση».

Εν τω μεταξύ το μπάζωμα από το μέγαρο Μαξίμου συνεχίζεται. Ο Τασούλας το μεταφέρει υπάκουα στη Βουλή και οι γαλάζιοι βουλευτές καταπίνουν την ιδιότητά τους. Η μετ’ εμποδίων σύγκλιση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας βραχυκυκλώνεται ξανά από την πλειοψηφία: εξετάζει την καταγγελία Σπίρτζη για απόπειρα παγίδευσης -κακώς ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για παρακολούθηση: απόπειρα ήταν- αλλά δεν δέχεται το υπόμνημα Σπίρτζη.

Παράλληλα, άνθρωποι του Μητσοτάκη κινούνται στο ευρωπαϊκό παρασκήνιο για να αποφύγει την κλήση του από την επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου, που θα έλθει στην Αθήνα για επιτόπια έρευνα.

Από την πλευρά του ο Αλέξης Τσίπρας έκανε πολλά σ’ αυτό το μέτωπο και στρίμωξε την κυβέρνηση – αλλά λιγότερο από όσο μπορούσε.

Όσο και αν αποσυναρμολογείται το προφίλ του Μητσοτάκη, ίσως στον διεθνή χώρο -που διασύρεται διαρκώς- δεν κερδίζει κάτι ο ίδιος ο Τσίπρας. Η κυβέρνηση χάνει, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ωφελείται από τις υποκλοπές, αφού δεν θα κριθεί απ’ αυτό η εκλογική μάχη.

Συνεπώς τέλος; Η συγκάλυψη ολοκληρώνεται; Όχι, αν ο αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης πάρει μια πάρει πρωτοβουλία εμπλέκοντας και τον Ανδρουλάκη:

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ να φύγουν από τη Βουλή και να μην επιστρέψουν, αν δεν αρχίσει πραγματική έρευνα, με εγγυήσεις. Καταγγέλλοντας ταυτόχρονα την κυβέρνηση στα ευρωπαϊκά όργανα.

Τα πράγματα είναι σοβαρά. Όταν ένας διοικητής της ΕΥΠ νομίζει ότι μπορεί να αγνοεί τη Βουλή -και να παρακολουθεί τους βουλευτές- και μια «εισαγγελέας υπηρεσίας» θεωρεί ότι μπορεί να παρακολουθεί ακόμη και τον αρχηγό του κράτους, δεν υπάρχει άλλη λύση – για να αποτραπούν τα χειρότερα.

Δεν μιλάμε για αποχή από μια συνεδρίαση ή μια ψηφοφορία, αλλά για πλήρη και διαρκή απουσία από το Κοινοβούλιο. Μέχρι να αρχίσει κανονική έρευνα. Το ΚΚΕ και ο Βαρουφάκης προφανώς θα ακολουθήσουν. Και ας μείνει ο Μητσοτάκης να νομοθετεί με τον Βελόπουλο.

Καμιά κυβέρνηση δεν θα το αντέξει αυτό. Ο Μητσοτάκης τρέμει ότι μπορεί να του συμβεί, οπότε δεν θα μπορεί να στήνει κατ΄ επίφαση κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Χρειάζεται όμως αποφασισμένη αντιπολίτευση για μια τέτοια κίνηση. Και τότε θα δούμε πόσα απίδια παίρνει ο σάκος του Γεραπετρίτη…

ieidiseis.gr

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI

Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις