Έξω από το υπουργείο Υγείας οι νοσοκομειακοί γιατροί

Έξω από το υπουργείο Υγείας διαδηλώνουν οι νοσοκομειακοί γιατροί στο πλαίσιο της 24ωρης πανελλαδικής απεργίας τους. «Κάτω από τη μάσκα έχουμε φωνή, δωρεάν υγεία για κάθε ασθενή» γράφει ένα από τα πανό.

Οι γιατροί καταγγέλλουν ελάχιστες προσλήψεις συμβασιούχων με ημερομηνία λήξης, μετακινήσεις προσωπικού και υποδομών από το ένα τμήμα στο άλλο, από το ένα νοσοκομείο στο άλλο, από τα Κέντρα Υγείας στα Νοσοκομεία, «εντέλλεσθε» για 10 και 15 εφημερίες το μήνα, τονίζοντας πως με τον τρόπο αυτό «δεν αντιμετωπίζονται οι τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές αποτέλεσμα της διαχρονικής πολιτικής της εμπορευματοποίησης, της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσης που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα».

«Είμαστε μόλις στην αρχή του δεύτερου κύματος, και το, έτσι και αλλιώς, τραγικά υποστελεχωμένο δημόσιο σύστημα υγείας «ζορίζεται», όπως η ίδια η κυβέρνηση παραδέχεται» σημειώνουν, εξηγώντας πως «το αφήγημα για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας καταρρέει σαν χάρτινος πύργος» αναφέρει η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος (ΟΕΝΓΕ)

«Ο διπλασιασμός των κρεβατιών ΜΕΘ για τον οποίο πανηγυρίζει η κυβέρνηση αποδεικνύεται φύκια για μεταξωτές κορδέλες» λένε, «Απόδειξη: αντί για αύξηση των διαθέσιμων κλινών ΜΕΘ έχουμε ΜΕΙΩΣΗ σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας της ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας. «1017» στο πρώτο κύμα της επιδημίας, «931» στις 18/09, πολλές από αυτές στα χαρτιά. Το 67% των κλινών ΜΕΘ για COVID-19 είναι ήδη κατειλημμένες και τα δύσκολα είναι μπροστά».

Η ΟΕΝΓΕ καταγγέλλει «μέτρα – ακορντεόν», «υγειονομικά πρωτόκολλα – λάστιχο» και «υποταγή της επιστήμης στα όρια των δημοσιονομικών αντοχών της οικονομίας που σχεδιάζεται με γνώμονα το κέρδος και όχι την ικανοποίηση των αναγκών του λαού».

Στα αιτήματά τους είναι να σταματήσει η υπερεφημέρευση, τα «μπαλώματα» και οι μετακινήσεις προσωπικού, καμία απόλυση επικουρικού, καμία απόλυση συμβασιούχου, μαζικά επαναλαμβανόμενα τεστ με προτεραιότητα στην Υγεία και την Πρόνοια, στους μεγάλους εργασιακούς χώρους, στις κλειστές δομές (σωφρονιστικά ιδρύματα, ψυχιατρικές δομές, δομές προσφύγων και μεταναστών κλπ.) και άμεση επίταξη όλων των δομών και υπηρεσιών του ιδιωτικού τομέα Υγείας και Πρόνοιας και ένταξη τους σε ένα ενιαίο κρατικό σχέδιο, για να μπει σε εφαρμογή ανάλογα με τις ανάγκες.

Φωτογραφίες: Γιάννης Κέμμος