Αναγκαστική προσγείωση της ασφάλειας των αερομεταφορών στην Ελλάδα

Αυτές τις δύσκολες μέρες, που η χώρα αντιμετωπίζει τόσο τον τουρκικό επεκτατισμό, όσο και τη μάστιγα του κορονοϊού, με τον πρωθυπουργό να δρέπει ατελείωτες δάφνες για τον «επιτυχή» χειρισμό των κρίσεων, και με τα χειροκροτήματα των ΜΜΕ να πνίγουν κάθε φωνή διαφωνίας, συντελούνται διάφορα δευτερεύοντα μικρά «εγκλήματα» σε χώρους μακριά από τα (επιδοτούμενα) φώτα της δημοσιότητας, για τα οποία κανείς δεν παίρνει χαμπάρι.

Δεν αναφέρομαι στη νομοτελειακή κατάληξη της ελληνοτουρκικής κρίσης στη Χάγη, ούτε στο πότε τελικά θα αποφασίσουν οι σοφοί και η κ. Κεραμέως για το πως και πότε θα ανοίξουν τα σχολεία.

Ούτε καν αναφέρομαι στο καυτό «μεταναστευτικό», στην κατάντια της Μόριας, της πλατείας Βικτωρίας, και στην καταγραφή των ΜΚΟ που ακόμη συνεχίζεται.

Αναφέρομαι όμως στη χειρουργική επέμβαση στον κρίσιμο τομέα των αερομεταφορών που αυτό το διάστημα διεξάγει στις σκιές το υπουργείο Μεταφορών.

Αυτές τις μέρες λοιπόν ανέβηκε στο open.gov, για «διαβούλευση» (να είχαμε να λέμε) το νομοσχέδιο για την σύσταση της νέας Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ) και την μετατροπή της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) από αμιγώς δημόσια υπηρεσία σε ΝΠΔΔ.

Εκ πρώτης όψεως αυτό φαίνεται θεμιτό, αν όχι απαραίτητο.

Μέχρι που αρχίζει κάποιος να εξετάζει ένα ένα τα άρθρα του επιεικώς απαράδεκτου αυτού νομοσχεδίου.

Ακόμη και κάποιος μη ειδικός, που ελάχιστα γνωρίζει για τα των αερομεταφορών, καταλαβαίνει ότι συνετάχθη από άσχετους, και ότι η βασική ουσία του έγκειται στην κατάργηση κάθε κρατικού ελέγχου στα 35-40 αεροδρόμια της χώρας, τα 15 μεγαλύτερα εκ των οποίων ανήκουν σε ιδιώτες οι οποίοι και τα λειτουργούν.

Τα λειτουργούν μια χαρά, όμως υπό την επίβλεψη και τη συνεχή εποπτεία της ΥΠΑ, η οποία με τους υπαλλήλους των Αερολιμενικών Ελέγχων διεξάγει καθημερινές και σε 24ωρη βάση εκτενείς ελέγχους προκειμένου να τηρείται η αεροπορική ασφάλεια* και να εφαρμόζεται η πολύπλοκη διεθνής αεροπορική νομοθεσία.

Το νέο νομοσχέδιο καταργεί αυτούς τους ελέγχους, και δημιουργεί μια μικρή αθηνοκεντρική αρχή, αποτελούμενη από ελάχιστους υπαλλήλους της ΥΠΑ (διαφόρων ειδικοτήτων και μπόλικους «φυτευτούς»).

Με καμιά πρόβλεψη για παρουσία τμημάτων της ΑΠΑ στα κατά τόπους αεροδρόμια.

Γιατί; Μα για να μπορούν οι ιδιώτες επιχειρηματίες που διαχειρίζονται τα αεροδρόμια, και εκείνοι που δραστηριοποιούνται σε αυτά να είναι ανεξέλεγκτοι. Άλλη εξήγηση δεν υπάρχει.

Και όσο φιλελεύθερος και αντικρατιστής να είναι κάποιος, όσο και να μισεί τον δημόσιο τομέα, εύκολα μπορεί να αντιληφθεί ότι σε κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα ο φόβος είναι που φυλάει τα έρμα. Και απουσία αυτού του φόβου, ο επιχειρηματίας, που μοναδικό σκοπό του έχει την κερδοσκοπία, θα κάνει ό,τι μπορεί για να παρακάμψει νόμους και κανόνες προκειμένου να πετύχει την πολυπόθητη κερδοφορία.

Φαντάζεστε την οδική κυκλοφορία χωρίς την παρουσία της τροχαίας στους δρόμους, με μόνη δικλείδα ασφαλείας την ύπαρξη του ΚΟΚ και τον πατριωτισμό και το φιλότιμο των εποχούμενων στο να ακολουθούν τις διατάξεις του;

Αυτό πάει να γίνει τώρα στα αεροδρόμια, στους βασικούς πυλώνες του τουρισμού στη χώρα μας.

Και σε δεύτερη φάση μετατρέπουν την ΥΠΑ σε ΝΠΔΔ, διοικούμενη από 7μελές ΔΣ, τα 3 μέλη εκ των οποίων θα είναι ο νυν διοικητής και οι 2 υποδιοικητές της, και τα υπόλοιπα 4 μέλη θα είναι διορισμένοι εγκάθετοι.

Αυτό το σχήμα θα πρέπει να αντιμετωπίζει τα άπειρα καθημερινά ζητήματα που δεν αφορούν μόνο στην ασφάλεια των πτήσεων και των αεροδρομίων, αλλά και κρίσιμα εθνικά ζητήματα σε σχέση με FIR, NOTAMs, και άλλα πολλά.

Βέβαια το σχέδιο εδώ είναι να εξυπηρετηθεί συγκεκριμένος κλάδος υπαλλήλων, ο οποίος ήδη αμείβεται σε επίπεδο προέδρου Αρείου Πάγου χάρη σε ένα μοναδικό εκβιαστικό εργαλείο που διαθέτει και που λέγεται μικρόφωνο. Και ο οποίος κλάδος όταν κάνει απεργία όλα παγώνουν, εξ ου και τους τρέμουν οι εκάστοτε κυβερνώντες. Και που αντί να τους τσακίσουν σε στυλ Ρέιγκαν, τους γλείφουν πατόκορφα.

Σε λίγο καιρό λοιπόν, το ΝΠΔΔ θα γίνει ΝΠΙΔ, και εκεί το παιχνίδι της ασφάλειας των πτήσεων θα έχει τελειώσει οριστικά.

Ήδη όμως σημειώνονται αντιδράσεις, και ήδη ο κλάδος των Ηλεκτρονικών της ΥΠΑ προχώρησε σε εξαγγελία απεργιακών κινητοποιήσεων.

Ιδρώνει λέτε κανενός αρμόδιου το αυτί; Μπα…

Όσο το χειροκρότημα από τη ζαλισμένη κοινή γνώμη και τα αντικειμενικά ΜΜΕ για τα μεγάλα θέματα είναι διαρκές και ασταμάτητο, τόσο πιο πολύ κλείνουν κάποιοι τα αυτιά τους σε απλά ζητήματα λογικής, κάνοντας το δικό τους και εξυπηρετώντας επιχειρηματικά συμφέροντα.

* Η ασφάλεια των πτήσεων δεν αφορά μόνο στη διάρκεια της πτήσης, ή της προσγείωσης και απογείωσης. Κάθε δραστηριότητα που γίνεται σε μια πίστα στάθμευσης αεροσκαφών την ώρα που αυτά βρίσκονται εκεί είναι άκρως επικίνδυνη, ελλοχεύουν κίνδυνοι, και ρυθμίζεται από πολυσχιδή νομοθεσία η οποία εφαρμόζεται χάρη στους επιτόπιους ελέγχους των αρμόδιων κρατικών οργάνων, που το υπουργείο Μεταφορών πλέον καταργεί.

Όταν αρχίσει να ισχύει το νέο «σύστημα» μη ελέγχων, εγώ προσωπικά θα φοβάμαι να ταξιδέψω με αεροπλάνο στην Ελλάδα. Βέβαια όταν θα γίνει (που θα γίνει) η στραβή, μετά θα τρέχουν οι αρμόδιοι ασθμαίνοντας να διορθώσουν τα κακώς κείμενα που σήμερα με περίσσια άγνοια κινδύνου επιβάλλουν.

Του Αερόπληκτου

πηγή:antinews.gr