Ο Μπαράκ Ομπάμα βρήκε τον μπελά του όταν την αποκάλεσε την «ομορφότερη Γενική Εισαγγελέα της χώρας». Μετά την είσοδό της στην Γερουσία τα μίντια της χάρισαν το προσωνύμιο «θηλυκή Ομπάμα» και εκείνη έσπευσε να το αποτινάξει υποστηρίζοντας ότι σκοπεύει να χαράξει τη δική της αυτόνομη πορεία. Η αριστερή-προοδευτική πτέρυγα του Δημοκρατικού κόμματος την έχει πολλάκις επικρίνει ως «προστάτη του status quo». Κάποιοι από τους συνεργάτες του σημερινού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ την χαρακτήρισαν «μεγάλο μπελά», καθώς αυτή ήταν που στρίμωχνε λυσαλλέα τους μάρτυρες στις ακροάσεις για την καταγγελλόμενη συμπαιγνία συνεργατών της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ με τη Ρωσία, ενώ οι αιχμηρές τοποθετήσεις της στις ακροάσεις για την έγκριση του διορισμού στελεχών της κυβέρνησης Τραμπ άφησαν εποχή.

Όλα τα παραπάνω εξηγούν ίσως το γιατί ο Τραμπ έκρινε ότι ήταν «πολύ, πολύ μοχθηρή» απέναντι στον Μπάιντεν στη διάρκεια της εσωκομματικής μάχης το 2019. «Ακόμη μοχθηρότερη κι από την Ποκαχόντας», δήλωσε συγκεκριμένα.

Ο Τζο Μπάιντεν επιλέγοντάς την ως υποψήφια αντιπροεδρό του, ενόψει των προεδρικών εκλογών της 3ης Νοεμβρίου, επιβεβαιώνει ότι την θεωρεί το υπερ όπλο που θα του εξασφαλίσει την επικράτησή του έναντι του πολιτικού αντιπάλου του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Καμάλα Χάρις ενδέχεται να γράψει ιστορία, σε περίπτωση που εκλεγεί ως η πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ελάχιστες είναι, άλλωστε, οι γυναίκες που έχουν απλά επιλεχθεί στην πολιτική ιστορία των ΗΠΑ ως συνυποψήφιες επίδοξων προέδρων: η Σάρα Πέιλιν το 2008 στο πλευρό του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου Τζον Μακέιν και η Τζεραλντίν Φεράρο το 1984 με τον Δημοκρατικό Ουόλτερ Μοντέιλ. Ο Τζο Μπάιντεν είχε προ πολλού δεσμευθεί να επιλέξει γυναίκα ως υποψήφια για την αντιπροεδρία, ενώ πολλοί ήταν εκείνοι που υπέθεταν ότι θα ήταν και Αφροαμερικανίδα. Εξάλλου, οι φωνές που είχαν υψωθεί υπέρ μιας μαύρης υποψήφιας αντιπροέδρου στους κόλπους του Δημοκρατικού κόμματος έσπευσαν να υπενθυμίσουν την «αποφασιστική υποστήριξη που έδωσαν οι Αφροαμερικανίδες στους Δημοκρατικούς». Στην πραγματικότητα, όμως, σημαντικός παράγοντας στην απόφαση του Μπάιντεν έπαιξαν και οι φυλετικές ταραχές που δεν έχουν εδώ και μήνες σταματήσει να ταλανίζουν την Αμερική. Ενδεικτική και η πρόσφατη ανοιχτή επιστολή 100 διασήμων και καλλιτεχνών προς τον Μπάιντεν με τίτλο: «αν δεν επιλέξεις μαύρη γυναίκα θα χάσεις».

Η Χάρις γεννήθηκε στο Όκλαντ της Καλιφόρνια, από γονείς μετανάστες ακαδημαϊκούς: η Ινδή μητέρα της ήταν ερευνήτρια με σημαντικές μελέτες στο βιογραφικό της για την καταπολέμηση του καρκίνου και ο πατέρας της οικονομολόγος από την Τζαμάικα. Η ίδια είχε στο παρελθόν περιγράψει την παιδική της ηλικία ως μία διαρκή μετακίνηση, ειδικά μετά το διαζύγιο των γονιών της σε ηλικία εφτά ετών. «Ταξιδεύαμε συνέχεια με ένα φορτηγό». Παρ’ ότι επισκέφτηκε ως παιδί αρκετές φορές την Ινδία και έμαθε τα πάντα για την κουλτούρα και τις παραδόσεις της πατρίδας της, η μητέρα της ανέθρεψε αυτή και την μικρότερη αδελφή της Μάγια ως «περήφανες Αφροαμερικανίδες». «Η μητέρα μου κατάλαβε πολύ καλά ότι μεγάλωνε δύο μαύρες κόρες με ό,τι αυτό και αν συνεπάγεται», έγραψε στην αυτοβιογραφία της The Truths We Hold. «Ήξερε ότι η νέα της πατρίδα, η Αμερική, θα έβλεπε τη Μάγια και εμένα ως μαύρα κορίτσια και ήταν αποφασισμένη να μας εμφυσήσει αυτοπεποίθηση και περηφάνια».

Η νεαρή Χάρις, μετά την σχολική αποφοίτησή της, μάλιστα, επιλέγει να εγγραφεί στο Πανεπιστήμιο Howard, ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά μαύρα κολέγια και πανεπιστήμια των ΗΠΑ, το οποίο έχει χαρακτηρίσει ως μια από τις πιο διαμορφωτικές εμπειρίες της ζωής της. Αμέσως μετά πήρε και το πτυχίο νομικής της από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια και ξεκίνησε την καριέρα της στο Γραφείο του Επαρχιακού Εισαγγελέα της Κομητείας Aλαμέντα. Κάποια χρόνια αργότερα έγραφε ιστορία ως η πρώτη γυναίκα και η πρώτη Αφροαμερικανή γενική εισαγγελέας της Καλιφόρνια. Κατά τη διάρκεια της θητείας της, κέρδισε αργά αλλά σταθερά τη φήμη της ως ένα από τα ανερχόμενα αστέρια του Δημοκρατικού κόμματος. Στην πορεία, όμως, έκανε και λάθη που της κόστισαν, όπως αυτό του 2004, όταν η Κάμαλα προκάλεσε την οργή του συνδικαλιστικού οργάνου των αστυνομικών, ρίχνοντας στα μαλακά εναν σεσημασμένο δολοφόνο αστυνομικού. ‘Εκτοτε, το σωματείο των αστυνομικών βρίσκεται απέναντί της.

Ωστόσο, επί των ημερών της οι καταδικαστικές αποφάσεις σε υποθέσεις δολοφονίας αυξήθηκαν στο 85%, σημειώνοντας έτσι το υψηλότερο ποσοστό στην ιστορία της πόλης. Εντέλει, εξελέγη πανηγυρικά ως η πρώτη γερουσιαστής των ΗΠΑ στην Καλιφόρνια το 2017. Έκτοτε θεωρείται φανατική πολέμια του Τραμπ. Αν και η οικογένειά της αντιμετώπιζε με ιδιαίτερη επιφυλακτικότητα την ενασχόλησή της με την πολιτική, εκείνη υποστήριζε «ότι επιθυμεί να αλλάξει το σύστημα εκ των έσω». Το 2019 ανακοίνωσε ότι θα διεκδικήσει την προεδρία των ΗΠΑ. Ωστόσο, απέτυχε να κερδίσει το χρίσμα των Δημοκρατικών. Απογοήτευσε τους ψηφοφόρους σε κάποια από τα δημόσια ντιμπέιτ, δίνοντας μπερδεμένες απαντήσεις σε ερωτήσεις βασικών τομέων πολιτικής και υγειονομικής περίθαλψης. Κατά πολλούς, η Χάρις προσπάθησε να ισορροπήσει στην λεπτή γραμμή που χωρίζει τους προοδευτικούς από τους μετριοπαθείς του Δημοκρατικού Κόμματος, με αποτέλεσμα να μην εκφράσει τελικά κανέναν. Μετά την ήττα της, ανακοίνωσε την στήριξή της στο πρόσωπο του Τζο Μπάιντεν.

Ο σύζυγός της είναι μεγαλοδικηγόρος. Παρ’ ότι δεν έχουν αποκτήσει παιδιά, δηλώνει χαζό μητριά των παιδιών που έχει ο σύζυγός της από προηγούμενο γάμο. Αυτά είναι που την αποκαλούν χαϊδευτικά Μομάλα. Οι οικογενειακές απολαβές του ζευγαριού εντυπωσιάζουν. Δημοσκόπηση, μάλιστα, την κατέταξε στη λίστα με τα πλουσιότερα στελέχη του Δημοκρατικού κόμματος. Μονάχα το 2018 κέρδισε δύο εκατομμύρια δολάρια, ενώ η συνολική της περιουσία υπολογίζεται στα 60 εκ. δολάρια.

Η Καμάλα Χάρις δεν είναι μία απλά υποψήφια αντιπρόεδρος. Πολλοί σπεύδουν να υπενθυμίσουν την προχωρημένη ηλικία του Μπάιντεν, υποστηρίζοντας ότι μετά από μία τετράχρονη θητεία ενδέχεται να τον αντικαταστήσει ως υποψήφια Πρόεδρος. Αρκεί, να επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις και να μετακομίσει στην Ουάσινγκτον. Σε αυτή την περίπτωση τίποτα δεν φαίνεται ικανό να εμποδίσει την μετεωρική άνοδό της.